Επιπλέον, η Γαλλία - που προς το παρόν έχει την υποστήριξη των άλλων μελών της ιμπεριαλιστικής λυκοφιλίας, ΗΠΑ, Βρετανία και Γερμανία - θα πρέπει να πείσει ότι μπορεί να κρατήσει ό,τι ανέκτησε αλλά και να διατηρήσει τα στρατηγικά συμφέροντα πάνω στα τεράστια κοιτάσματα ουρανίου, χρυσού, πετρελαίου και φυσικού αερίου που θεωρεί πως εξασφάλισε με την επέμβαση της 11ης Γενάρη. Δεν αποκλείεται εντούτοις οι σημερινοί σύμμαχοι να διεκδικήσουν σύντομα ένα κομμάτι από την πίτα των στρατηγικών κοιτασμάτων του ουρανίου σε Μάλι και Νίγηρα, όπου η πανίσχυρη γαλλική εταιρεία ενέργειας AREVA διατηρεί ορυχεία εξόρυξης ουρανίου (μολύνοντας με ραδιενέργεια δεκάδες χωριά) προκειμένου να συνεχίσει να τροφοδοτεί με πρώτη ύλη τους δεκάδες πυρηνικούς σταθμούς ενέργειας που λειτουργούν στη Γαλλία.

Ηδη διαφαίνεται πως η επιτυχημένη, πρώτη φάση της γαλλικής ιμπεριαλιστικής επέμβασης ανοίγει σιγά - σιγά την όρεξη και άλλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων να αυξήσουν την παρουσία τους στο Μάλι και στις όμορες χώρες.

Οι ΗΠΑ για παράδειγμα τη Δευτέρα ανακοίνωσαν πως έκλεισαν συμφωνία με τον πρόεδρο του Νίγηρα, Μαχαμάντου Ισούφου, προκειμένου να δημιουργήσουν (ενδεχομένως κοντά στα σύνορα με Μάλι και Αλγερία) μία βάση μη επανδρωμένων (κατασκοπευτικών, ίσως και βομβαρδιστικών) αεροσκαφών για την «παρακολούθηση» τάχα των κινήσεων εξτρεμιστών ισλαμιστών στην ευρύτερη περιοχή. Θέλουν δηλαδή με την «ευκαιρία» της επέμβασης στο Μάλι να φτιάξουν μία ακόμη βάση μη επανδρωμένων αεροσκαφών, παρόμοια με εκείνες που διατηρούν ήδη σε Μαρόκο, Σενεγάλη, Τζιμπουτί, Μπουρκίνα Φάσο, Ουγκάντα...

Οι ΗΠΑ με άλλα λόγια, αργά και σταθερά, αξιοποιούν κάθε πρόσχημα για να αυξήσουν τη στρατιωτική κινητικότητα και παρουσία τους στην Αφρική, όπου ήδη διατηρούν την πρώτη μεγάλη στρατιωτική βάση τους στο Τζιμπουτί, σε απόσταση περίπου 5.000 χλμ από το Μάλι. Παράλληλα η αφρικανική διοίκηση του αμερικάνικου στρατού (AFRICOM) ετοιμάζεται να ενισχύσει μέχρι το καλοκαίρι κατά αρκετές χιλιάδες τις ειδικές δυνάμεις του στρατού που έχουν ήδη αναπτύξει σε χώρες κυρίως της κεντρικής Αφρικής (ΛΔ Κονγκό, Κεντροαφρικανική Δημοκρατία κ.ά.) με σημαντικά κοιτάσματα σε σπάνια μεταλλεύματα, πολύτιμους λίθους και υδρογονάνθρακες.

Εν μέσω τέτοιων εξελίξεων, η ανάγκη «σταθεροποίησης» της κατάστασης στο Μάλι υπό τη «λογική» της ανάπτυξης ξένων στρατευμάτων θα διευρύνει, μοιραία, την επέμβαση και από άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, όπου ρόλο διεκδικούν και οι αστικές τάξεις χωρών της περιοχής που συμμετέχουν σε περιφερειακές ιμπεριαλιστικές ενώσεις, που αλληλοεξαρτούνται από μεγάλες δυνάμεις όπως οι ΗΠΑ, Γαλλία, Γερμανία, Βρετανία, αλλά και η Κίνα ή οι χώρες της BRICS, που μπαίνουν δυναμικά στον ανταγωνισμό στην Αφρική. Τέτοιες είναι η Αφρικανική Ενωση, η Δυτικοαφρικανική Οικονομική Κοινότητα (ECOWAS), η Οικονομική Κοινότητα Χωρών της Κεντρικής Αφρικής.

Οχι τυχαία ο προεδρεύων της Αφρικανικής Ενωσης, και πρόεδρος του Μπενίν, Τόμας Γιάγι Μπόνι, έχει ως τώρα ζητήσει επέμβαση του ΝΑΤΟ και του Ευρωστρατού στο Μάλι δύο φορές και τη στρατιωτική συνδρομή της Γερμανίας τουλάχιστον μία.

Διόλου τυχαία επίσης ο ΓΓ του ΝΑΤΟ Αντερς Φογκ Ράσμουσεν έσπευσε μεσοβδόμαδα να σημειώσει ως «σημαντική την αμερικανική υποστήριξη» στην επέμβαση της Γαλλίας στο Μάλι καλώντας παράλληλα και τους εταίρους στην ΕΕ «να καλύψουν κενά» σε τομείς όπως η συλλογή πληροφοριών αντικατασκοπείας, η επιτήρηση και η αναγνώριση κινήσεων του αντιπάλου.

Στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ άρχισε εδώ και λίγες μέρες ανεπίσημα η συζήτηση της γαλλικής πρότασης για την ανάπτυξη 3.000 έως 5.000 κυανόκρανων των Ηνωμένων Εθνών στο Μάλι με την ανοιχτή υποστήριξη της Ουάσιγκτον, του Λονδίνου και του Βερολίνου.

Διαβουλεύσεις σχετικά με την εξέλιξη της επέμβασης στο Μάλι άρχισαν από προχτές, Παρασκευή, και στα φόρα της τριήμερης «Διάσκεψης Ασφαλείας» του Μονάχου, ενώ μία μέρα πριν το Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ είχε επαναλάβει την υποστήριξή του στην εδαφική ακεραιότητα του Μάλι, ενθαρρύνοντας την επιτάχυνση ανάπτυξης της στρατιάς των περίπου 6.000 στρατιωτών της «Δυτικοαφρικανικής Οικονομικής Κοινότητας» (ECOWAS) στην περιοχή.

Ακόμη ο Γερμανός υπουργός Αμυνας Τόμας ντε Μεζιέρ ανακοίνωσε ότι η χώρα του είναι «έτοιμη» να βοηθήσει κι άλλο στον ανεφοδιασμό των γαλλικών αεροσκαφών στο Μάλι με προϋπόθεση σχετική εξουσιοδότηση της γερμανικής βουλής, ή να προχωρήσει σε «σημαντική ενίσχυση» της αποστολής μερικών εκατοντάδων στρατιωτικών «εκπαιδευτών» της ΕΕ.

Πάντως η γαλλική «Λε Μοντ» άρχισε τελευταία να αναδεικνύει περισσότερο τις δηλώσεις Γάλλων και ξένων αξιωματούχων που συνδέουν άμεσα την επέμβαση στο Μάλι με τα ζωτικά συμφέροντα της Γαλλίας και της ισχυρής εταιρείας ενέργειας AREVA στα πλούσια κοιτάσματα και ορυχεία ουρανίου όχι μόνο στη συγκεκριμένη δυτικοαφρικανική χώρα αλλά και πιο πάνω, στο Νίγηρα, όπου εδώ και λίγες μέρες έχουν αναπτυχθεί Γάλλοι κομάντος για να αποτρέψουν πιθανές επιθέσεις.

Σε πρόσφατο ρεπορτάζ της «Λε Μοντ» επισημαίνεται χαρακτηριστικά η εκτίμηση του Στεφάν Λομ, διευθυντή στο «Πυρηνικό Παρατηρητήριο» του Παρισιού, ότι η επέμβαση στο Μάλι αποβλέπει άμεσα στην εξασφάλιση του βασικού ανεφοδιασμού της Γαλλίας σε ουράνιο κατά μήκος μίας αχανούς ερήμου που εκτείνεται από το βόρειο Μάλι ως τα ενδότερα του Νίγηρα και χωρίζεται νοητά από σύνορα που υπάρχουν μόνον στους γεωγραφικούς χάρτες.

Το ίδιο ρεπορτάζ φιλοξενεί εκτίμηση αρθρογράφου της αλγερινής εφημερίδας «El Watan» που εξηγεί πως η επέμβαση οφείλεται αφενός στην ύπαρξη των κοιτασμάτων ουρανίου και στην εγγύτητα του Μάλι με το Νίγηρα (της τέταρτης μεγαλύτερης σε παραγωγή ουρανίου χώρας διεθνώς) και αφετέρου στους σχεδιασμούς ισχυρών χωρών να δημιουργήσουν στην περιοχή Σαχέλ ένα νέο δίκτυο αγωγών πετρελαίου και φυσικού αερίου.

Τέλος σημειώνονται εκτιμήσεις ειδικών σε ρεπορτάζ της ηλεκτρονικής ειδησεογραφικής ιστοσελίδας «Atlantico» πως «θα προκαλούσε σοκ και καταστροφή» στην εταιρία ΑREVA μία πιθανή ανάσχεση της παραγωγής ουρανίου σε Μάλι και Νίγηρα, από όπου προμηθεύεται το 30% για την εύρυθμη λειτουργία των γαλλικών πυρηνικών σταθμών. Ταυτόχρονα η όλη εξέλιξη στο Μάλι και ευρύτερα σε όλη τη «Μαύρη ήπειρο» δείχνει ότι αυτή εξελίσσεται σε πεδίο ανταγωνισμού τόσο για τον τεράστιο πλούτο της, που μπορεί να δώσει ανάσες στο κεφάλαιο -ντόπιο και ξένο- σε περίοδο βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης, αλλά και για τη γεωστρατηγική της σημασία. Ωστόσο από αυτόν τον ανταγωνισμό χαμένοι θα βγαίνουν οι λαοί όσο δεν αμφισβητούν την καπιταλιστική εξουσία.