«Οι εργαζόμενοι στις μεταφορές - όπως και στη δημόσια Υγεία, στην καθαριότητα, στην Εκπαίδευση - έχουν, αυτή ειδικά την περίοδο, το μειονέκτημα, λόγω λειτουργήματος, να μην μπορούν να απεργήσουν»! Αυτή τη «σύσταση»... κάνει στους χιλιάδες εργαζομένων των παραπάνω κλάδων ο Π. Μανταίος διά του χρονογραφήματός του στο προχτεσινό φύλλο της «Εφημερίδας των συντακτών». Τι λέει ο συντάκτης στους χιλιάδες εργαζόμενους (και όχι μόνο...) στους παραπάνω κλάδους, που βλέπουν τους μισθούς τους να μειώνονται, κατακτήσεις και δικαιώματα να τσαλαπατιούνται; Λέει ευθέως: «Σκάσε και σκύψε το κεφάλι», λόγω «λειτουργήματος». «Σκάσε» και αποδέξου την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, των δικαιωμάτων σου, το πλήθος των αντεργατικών κυβερνητικών μέτρων, τα φοροχαράτσια, κ.λπ., γιατί η περίοδος είναι δύσκολη. Η παραπάνω «σύσταση» γίνεται με αφορμή τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων στα μέσα σταθερής τροχιάς. Μιλούν για «λειτούργημα» και όχι για δουλειά των εργαζομένων που τους κόβονται οι μισθοί. Μιλούν για «λειτούργημα», που το κατασκευάζουν ως άλλοθι ενάντια στην απεργία.

Ανάλογα επιχειρήματα δεν αξιοποιούσαν οι προηγούμενες αλλά και η τωρινή κυβέρνηση όταν απεργούσαν οι εργαζόμενοι στα ξενοδοχεία; Δεν αναπαρήγαν από το πρωί μέχρι το βράδυ στις εφημερίδες, δεν έλεγαν στα ραδιόφωνα και τις τηλεοράσεις ότι «πλήττεται ο τουρισμός»; Ανάλογα δεν ήταν και τα επιχειρήματα στις απεργίες των ναυτεργατών; Με την ίδια θέρμη δεν εμφανίζονταν ξαφνικά να θυμούνται το δικαίωμα των νησιωτών που αποκόπτονται εξαιτίας της απεργίας από τη στεριά; Για τα ευπαθή προϊόντα που χαλάνε; Ακόμα ακόμα για πλήγμα του κέντρου της Αθήνας δεν έκαναν λόγο κυβέρνηση, ΜΜΕ και οι δορυφόροι τους σε κάθε πανεργατική απεργία; Για τον εννιάμηνο απεργιακό αγώνα των χαλυβουργών μήπως δεν έλεγαν ότι τέτοιες κινητοποιήσεις «κλείνουν τις επιχειρήσεις στη χώρα»;

Ποιος, λοιπόν, μπορεί να απεργήσει στη χώρα; Κανείς! Τέτοιο κλίμα διαμορφώνει η συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ. Δημοσιεύματα περί «ακατανόητων απεργιών», όπως του συγκεκριμένου συντάκτη, βάζουν «βούτυρο στο ψωμί» της μαύρης κυβερνητικής προπαγάνδας, που στοχεύει ευθέως στο δικαίωμα των εργαζομένων να απεργήσουν και να διεκδικήσουν το δίκιο τους.