Αυτοί, λοιπόν, θυμήθηκαν πριν από λίγες μέρες τη «Χαλυβουργία». Οχι, πλέον, για να «χαιρετίσουν», αλλά για να «μουτζώσουν». Για να πουν εμμέσως στους εργαζόμενους του κλάδου της Ιδιωτικής Υγείας πως κι εκεί που οι εργαζόμενοι αγωνίζονται, δεν πετυχαίνουν τίποτε. Πως οι απεργοί, οι αγωνιστές και οι συνεπείς με το ρόλο τους συνδικαλιστές μετατρέπουν τους χώρους δουλειάς σε κάτεργα. Η κυβέρνηση και οι εργοδότες κατεδαφίζουν τα δικαιώματα που οι εργαζόμενοι μάτωσαν για να κατακτήσουν. Κι αν οι χαλυβουργοί έχασαν - προσωρινά - μια μάχη, ωστόσο την έδωσαν παλικαρίσια και με το κεφάλι ψηλά, αφήνοντας πολύτιμη παρακαταθήκη στο εργατικό και λαϊκό κίνημα.

Ας δούμε τώρα, τι παρέδωσαν αμαχητί, κρυφά από τους εργαζόμενους στους κλινικάρχες οι κύριοι αυτοί που αποτελούσαν μέχρι και το περασμένο καλοκαίρι το προεδρείο της ΟΣΝΙΕ. Υπέγραψαν με τους εργοδότες μια κλαδική ΣΣΕ, η οποία: Μειώνει τους μισθούς πάνω από 15%. Αυξάνει το ωράριο εργασίας στα μικροβιολογικά και ακτινολογικά εργαστήρια. Καταργεί επιδόματα (νοσοκομειακό, γάμου, τροφοκατοικίας, οθόνης, χειρουργείου κ.ά.). Μειώνει τους μισθούς των νεοπροσλαμβανόμενων. Καταργεί ειδικές άδειες (ΜΕΘ - ΜΤΝ - χειρουργεία).

Ετσι εξηγείται, γιατί «καίγονται» να μιλήσουν για το «χαμένο αγώνα» των χαλυβουργών. Για να έχουν άλλοθι στο ξεπούλημα εργασιακών δικαιωμάτων που έκαναν στην εργοδοσία.