Κατά τα άλλα, το 2003, η κλασική πια αμερικανο - αυστραλιανή παραγωγή του Αντριου Στάντον «ΨΑΧΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΝΕΜΟ» βραβεύτηκε με το «Οσκαρ» καλύτερης ταινίας κινουμένων σχεδίων. Το 2008, το Αμερικανικό Ινστιτούτο συμπεριέλαβε το φιλμ στα δέκα κορυφαία του είδους. Το 2012, η Ντίσνεϊ προβαίνει σε επανέκδοση της οικογενειακής ταινίας δράσης και περιπέτειας, ορόσημο για τον κόσμο του computer animation, σε τεχνική 3D. Ετσι κάποιος έχει όντως την αίσθηση ότι βρίσκεται κάτω από το νερό, εν μέσω ενός πολύχρωμου θαλάσσιου σύμπαντος που αποκτά μαγικές διαστάσεις, όπου, οι τρομαχτικές σκηνές φαντάζουν ακόμα πιο τρομαχτικές και η ομορφιά, ακόμα πιο έντονη! Η ταινία προβάλλεται σε επιτυχημένη ελληνική μεταγλώττιση.

Στις αίθουσες από σήμερα και η αμερικάνικη παραγωγή του '12, η παρθενική ταινία του Νίκολας Τζαρέκι «ΑΛΛΟΘΙ». Πυκνό και καλοζυγιασμένο θρίλερ νουάρ, με αφηγηματική ρευστότητα, κομψά νεοϋορκέζικα περιβάλλοντα και μια, μετέωρη αίσθηση καταστροφής σταθερά παρούσα. Στον πρωταγωνιστικό χαρακτήρα ο Ρίτσαρντ Γκιρ - στην καλύτερη ερμηνεία της καριέρας του, λέγεται, στο ρόλο του 60χρονου επιχειρηματία Ρόμπερτ Μίλερ που πίσω από μια γοητευτική και κομψή παρουσία κρύβει έναν κυνικό και αδίστακτο σε βρώμικα κόλπα παίχτη. Ο Μίλερ βυθίζεται όλο και περισσότερο σε μια καθοδική πορεία προς την κόλαση και κινδυνεύει να χάσει τα πάντα. Γιατί όντως, διαθέτει όλα όσα απαιτούνται από έναν αστό «πατριάρχη». Οικογένεια με παιδιά και σύζυγο που τον στηρίζει και μια νεαρή, απαιτητική ερωμένη, που κινείται σε κυκλώματα τέχνης. Βέβαια, στη βάση βρίσκεται η κερδοφόρα του εταιρεία που ρουφάει φυσικούς πόρους και τους μετατρέπει σε ιδιωτικό κεφάλαιο δισεκατομμυρίων... Δίπλα στον Ρίτσαρντ Γκιρ, η Σούζαν Σάραντον (σύζυγος), η Μπριτ Μόρλινγκ (κόρη), ο Τιμ Ροθ (ντετέκτιβ) και η Λετίσια Καστά (ερωμένη).

Τέλος, θα θέλαμε να αναφερθούμε στο φωτεινό ντοκιμαντέρ του Προκόπη Δάφνου και Τζανέτου Κομηνέα «Ο ΠΑΠΠΟΥΣ», που είδαμε στην Ταινιοθήκη τη Δευτέρα το βράδυ. Αυτός που φίλοι και συνάδελφοι αποκαλούσαν «παππού», δεν είναι άλλος από τον Γρηγόρη Δανάλη, ιστορικό οπερατέρ και διευθυντή φωτογραφίας του ελληνικού σινεμά. Κορμός στη γλαφυρά ανάγλυφη προσωπογραφία του Δανάλη, μια συνέντευξή του από το 1991, δυο χρόνια πριν το θάνατό του, που αλφαδιάζει, οριζόντια και κάθετα, την διήγησή του. Διήγηση που συνοδεύεται τόσο από πολύτιμο αρχειακό υλικό, σχετικό και επεξηγηματικό, κινηματογραφημένο και φωτογραφικό, όσο και από αφηγήσεις και μαρτυρίες κινηματογραφιστών που τον γνώρισαν και δούλεψαν μαζί του. Η αφήγηση σκιαγραφεί επίσης αρκετά κατατοπιστικά ένα σκελετό της ιστορίας του ελληνικού κινηματογράφου και το προφίλ της χρυσής εποχής του ελληνικού σινεμά. Πορτρέτο νοσταλγικό όχι μόνο του προσώπου αλλά και της ιστορίας του κινηματογραφικού γίγνεσθαι της χώρας. Φτιαγμένο με μεράκι, αγάπη και σεβασμό για τους πιονιέρους το ντοκιμαντέρ του Δάφνου είναι ακόμα και μια ζωντανή διάλεξη για την τεχνική και την τέχνη του σινεμά...