Την πραγματικότητα στα μέτρα του έφερε, για μια ακόμα φορά, ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Τσίπρας, για να κοροϊδέψει το λαό ότι το μείγμα διαχείρισης που πρεσβεύει είναι αμοιβαία επωφελές για τα μονοπώλια και τους ανθρώπους του μόχθου.

Με συνέντευξή του στην «Εφημερίδα των Συντακτών» έφτασε να ισχυριστεί ότι το μνημόνιο που υπέγραψε ο σοσιαλδημοκράτης Λούλα με το ΔΝΤ, αμέσως μόλις ανέλαβε Πρόεδρος της Βραζιλίας, ήταν ένα καλό μνημόνιο. Οπως είπε, «είναι τελείως ανακριβές ότι ο Λούλα τα βρήκε με το ΔΝΤ. Κατ' αρχάς η συμφωνία που είχε στα πρώτα χρόνια της διακυβέρνησης Λούλα η Βραζιλία με το ΔΝΤ, δεν έχει καμία σχέση με το πρόγραμμα που σήμερα εφαρμόζεται στην Ελλάδα».

Είναι προφανής η επιδίωξη του ΣΥΡΙΖΑ να εξωραΐσει εκ των προτέρων τις συμφωνίες που είναι έτοιμος να διαπραγματευτεί και συνομολογήσει με την τρόικα, αν αναλάβει τη διακυβέρνηση.

Αυτές οι συμφωνίες, όσα ονόματα κι αν τους δώσουν, δεν πρόκειται να άρουν ούτε μισό απ' τα μέτρα που έχουν φορτωθεί στις πλάτες του λαού, όπως έγινε στη Βραζιλία, στην Αργεντινή και παντού. Απεναντίας, θα σηματοδοτήσουν νέα επίθεση σε βάρος του, αφού αυτό επιτάσσει ο στόχος - και του ΣΥΡΙΖΑ - για επαναφορά των μονοπωλίων σε ανάπτυξη, με ενίσχυση της ανταγωνιστικότητάς τους.

Προσπερνώντας σκόπιμα το γεγονός ότι εκατομμύρια Βραζιλιάνοι επιβιώνουν σε επιεικώς άθλιες συνθήκες, ο Αλ. Τσίπρας ταυτίστηκε πλήρως με τον Λούλα, επικρότησε την πολιτική που άσκησε, με την οποία επανέφερε την βραζιλιάνικη πλουτοκρατία σε τροχιά ανάκαμψης, λέγοντας:

«Η Βραζιλία είναι επίσης ένα κακό παράδειγμα για τους υποστηρικτές του μνημονιακού μονόδρομου, αφού μια αριστερή κυβέρνηση και ένας αριστερός ηγέτης, που όταν εκλέχτηκε είχε την ίδια αντιμετώπιση από το εκεί κατεστημένο με αυτήν που έχει ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα στην Ελλάδα, κατάφερε όχι μόνο να σταθεροποιήσει την οικονομία αλλά και να πετύχει ένα αναπτυξιακό θαύμα»!

Με μεγαλύτερη εγκράτεια σχολίασε τα τεκταινόμενα στην Αργεντινή, καθώς εκεί η καπιταλιστική ανάπτυξη εμφανίζει ρυθμούς επιβράδυνσης. Ετσι ανέφερε ότι «δεν αναζήτησε μοντέλα προς αντιγραφή», αλλά «εμπειρίες», ότι «δεν συμφωνούμε με όλα όσα έκαναν οι κυβερνήσεις στην Αργεντινή», αλλά παρ' όλα αυτά κέρδισαν το στοίχημα «για επαναφορά της δημοκρατίας και της αξίας της πολιτικής».

Πρόσθεσε ότι τη χώρα την οδήγησαν στην ανάκαμψη «κυβερνήσεις που σταμάτησαν την εφαρμογή ολέθριων προγραμμάτων λιτότητας» και «έκτοτε γίνεται προσπάθεια επούλωσης των πληγών». Δεν είπε βέβαια ότι αυτές παραμένουν ορθάνοιχτες στο σώμα του λαού που υποφέρει από φτώχεια και ανεργία.

Παραδέχτηκε εντούτοις ότι «δεν έλυσαν τα προβλήματά τους, ούτε υπερέβησαν τον καπιταλισμό με τις αντιθέσεις που δημιουργεί και αναπαράγει, κατάφεραν όμως (...) να τριπλασιάσουν το ΑΕΠ, να πολλαπλασιάσουν τις κοινωνικές δαπάνες και να μειώσουν την ανεργία στο 7%».

Θυμίζουμε ότι ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ, κατά την παραμονή του κλιμακίου του στην Αργεντινή, είχε ενημερώσει για τη δημιουργία θέσεων εργασίας εκεί με ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, δηλαδή επιδόματα πείνας, αντί για μισθό. Η μείωση της ανεργίας από μόνη της δε λέει τίποτα στο βαθμό που επιτυγχάνεται με το μοίρασμα μιας θέσης εργασίας σε 2 και 3 άνεργους και με μισθούς πείνας. Αυτό εγκωμιάζει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Σε ό,τι αφορά στα γενικά συμπεράσματα της επίσκεψής του, ο Αλ. Τσίπρας υπερασπίστηκε για μια ακόμη φορά σαν αναγκαία την προσήλωση της Ελλάδας, των αστικών κυβερνήσεών της, στην αναζήτηση συμμαχιών σε χώρες της Λατινικής Αμερικής «με τεράστιες παραγωγικές δυνατότητες», προκειμένου να εξασφαλιστούν «ισχυροί σύμμαχοι και στηρίγματα» στην προσπάθεια της ντόπιας αστικής τάξης να ξεφύγει απ' την κρίση με το μικρότερο δυνατό κόστος.

Κλείνοντας το μάτι σε όλα τα τμήματα της αστικής τάξης και στις διαφορετικές τους επιδιώξεις, ο Αλ. Τσίπρας πρόσθεσε στα παραπάνω: «Τέθηκε η περιφερειακή ολοκλήρωση της Νότιας Αμερικής ως βασικό στοιχείο διασφάλισης της αυτονομίας των λαών της περιοχής από τις αγορές και τις ΗΠΑ, γεγονός που ταυτίζεται με τη δική μας πεποίθηση για την κοινή μοίρα των ευρωπαϊκών λαών».

Οι ιμπεριαλιστικές ενώσεις και οι καπιταλιστικές ολοκληρώσεις καμία απολύτως σχέση δεν έχουν με τα λαϊκά συμφέροντα, όπως το εμφανίζει ο Αλ. Τσίπρας. Απεναντίας, αποσκοπούν στη θωράκιση των μονοπωλίων που είτε ευρωενωσιακά είτε λατινοαμερικάνικα προωθούν τα συμφέροντά τους στις πλάτες των λαών.