Οι Αλβανοί αυτονομιστές του «Απελευθερωτικού Στρατού» στην ΠΓΔΜ, που ήρθε στο προσκήνιο της ειδησεογραφίας τον τελευταίο ενάμιση μήνα, δεν εμφανίστηκε ως διά μαγείας στην ΠΓΜΔ. Προ της πρώτης ένοπλης «επαφής» των αστυνομικών δυνάμεων των Σκοπίων με τους Αλβανούς αυτονομιστές στο χωριό Τανούσεφσκι (26 Φλεβάρη 2001), οι Αλβανοί αυτονομιστές είχαν -από καιρό και κατά κύματα δεκάδων- πάρει θέσεις σε καίριες περιοχές του βορρά. Κάτι που γνώριζε καλώς η σημερινή ηγεσία των Σκοπίων και κάτι που αποδεικνύεται από το προ μηνών «κυνηγητό» των αστυνομικών δυνάμεων της ΠΓΔΜ κατά καταζητούμενων Αλβανών εγκληματιών... Αλλωστε μέσα στα τελευταία δύο χρόνια, είχαν σημειωθεί τουλάχιστον 10 μεθοριακά συμβάντα με πρωταγωνιστές ένοπλες ομάδες Κοσσοβάρων, τα οποία είχαν ως αποτέλεσμα δύο νεκρούς στρατιώτες της ΠΓΜΔ, τέσσερις απαχθέντες και αρκετούς άλλους τραυματίες...

Ετσι, η παρουσία και η δράση των αυτονομιστών στην ΠΓΔΜ ήταν από πολλούς μία από καιρό αναμενόμενη εξέλιξη... Οσο για το από πού εισήλθαν στο έδαφος της ΠΓΔΜ; Ούτε αυτό είναι μυστικό... Ακόμη και τα μεγάλα ειδησεογραφικά δίκτυα «φωτογραφίζουν» διάφορα στρατόπεδα αυτονομιστών στο Κοσσυφοπέδιο και στην Αλβανία... Οσο για το εάν έχουν ή όχι έξωθεν πολιτική κάλυψη; Μονολότι αυτό φανερά δεν μπορεί να γίνει διακριτό, εντούτοις όλοι οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ γνωρίζουν και τους γείτονες που υποδαύλιζαν την από καιρό αναμενόμενη κρίση (Τίρανα, Πρίστινα) και τους επικυρίαρχους που λίγα χρόνια πριν εκπαίδευαν και νουθετούσαν τον πρωτότυπο «ΟΥΤΣΕΚΑ» (Ουάσιγκτον, Βερολίνο κ.ά.). Γι' αυτό και ελάχιστοι εξεπλάγησαν από την τρανταχτή δήλωση που έκανε στις 17 Φλεβάρη ο Αλβανός υπουργός Εξωτερικών, Πασκάλ Μίλο: «Το Κοσσυφοπέδιο δεν μπορεί πλέον να ανήκει στη Σερβία»... Ούτε πέρασε στις πρώτες σελίδες του ξένου Τύπου το μήνυμα που διαβίβασε προ δύο βδομάδων στο Βερολίνο ο «μετριοπαθής» ηγέτης των Κοσσοβάρων Αλβανών, Ιμπραχίμ Ρουγκόβα: «Να ανεξαρτητοποιηθεί τώρα το Κοσσυφοπέδιο γιατί θα αποτελούσε παράγοντα σταθεροποίησης στην περιοχή»...

Ετσι, από τις 20 Φλεβάρη, ο πρόεδρος της ΠΓΔΜ, Μπόρις Τραϊκόφσκι φαίνεται πως είχε ήδη αρχίσει να αισθάνεται τη «ζεστή ανάσα» των αυτονομιστών καλώντας το ΝΑΤΟ να εντείνει τους μεθοριακούς ελέγχους για «να εμποδίσει την είσοδο Αλβανών τρομοκρατών στο έδαφος της ΠΓΜΔ». Την ίδια μέρα, ο εκπρόσωπος του υπουργείου Αμυνας προειδοποιούσε πως θα ληφθούν μέτρα κατά «πιθανών προσπαθειών περαιτέρω αποσταθεροποίησης της κατάστασης», προσθέτοντας πως εδώ και καιρό οι μεθοριακοί φρουροί της ΠΓΔΜ παρατηρούν πλέον «αρκετές ομάδες ένοπλων ανδρών με μαύρες στολές να περνούν τα σύνορα από το Κοσσυφοπέδιο»...

Ομως, όπως φάνηκε οι ανταλλαγές πυρών μεταξύ κυβερνητικών δυνάμεων και ανταρτών στο χωριό Τανούσεφσκι στις 26 Φλεβάρη ήταν μόνον το «πρελούδιο»... της κρίσης. Το «πρώτο κεφάλαιο» ήταν η έναρξη επικίνδυνων συγκρούσεων που μεταλαμπαδεύτηκαν δεκαπέντε μέρες μετά στα περίχωρα του Τέτοβο... για να σημάνουν ακολούθως οι παλινδρομήσεις ανάμεσα στην κυβέρνηση Γκεοργκιέφσκι και τα «τελεσίγραφα» περί «μονομερών εκεχειριών και διαλόγου» από τους αυτονομιστές (20-21 Μάρτη)...

Ωστόσο αυτή η κρίση δεν είναι εύκολο να σταματήσει ούτε με «εκεχειρίες», ούτε με τον «πολιτισμένο διάλογο» που τόσο πονηρά κηρύσσει η Δύση, και σε καμία περίπτωση με «διεθνή» στρατιωτική επέμβαση... όπως προτείνει η Μόσχα... Ολα αυτά δεν είναι παρά προπέτασμα καπνού σε μία κρίση που δημιουργήθηκε και φουντώνει κυρίως εξαιτίας της δεδομένης στάσης διάφορων υπερδυνάμεων...

Αλλωστε πολλοί από τους «διοικητές» των Αλβανών αυτονομιστών του «Απελευθερωτικού Στρατού» «δημιουργήθηκαν» και εκπαιδεύτηκαν στα «θερμοκήπια» γνωστών αντικατασκοπικών υπηρεσιών. Δεν είναι μόνοι τους. Ούτε τους λείπει (από τις 11 Μάρτη 2001) και ο πολιτικός εκφραστής (νεοϊδρυθέν «Εθνικό Δημοκρατικό Κόμμα» των Αλβανών της ΠΓΔΜ, με αρχηγό τον Φοντίλ Μπαζράμι).

Αναμφισβήτητα, πλέον, οι πολιτικές διακηρύξεις για την «Ομοσπονδία Αλβανών και Μακεδόνων» στην ΠΓΔΜ θα πέφτουν παράλληλα με τις σφαίρες ή τα τελεσίγραφα των αυτονομιστών πως «είναι προετοιμασμένοι να πολεμήσουν ακόμη και 10 χρόνια για να δικαιωθούν τα αιτήματά τους». Αιτήματα, που μόνον για λόγους διεθνούς προπαγάνδας αναφέρουν την ίδρυση αλβανόφωνων πανεπιστημίων, περισσότερα δικαιώματα και αυτονομία στους Αλβανούς στην ΠΓΔΜ, ενώ στην πραγματικότητα αποσκοπούν με τον έναν (συγκρούσεις) ή άλλον τρόπο («διάλογος» με διεθνείς μεσολαβητές) στην αναχάραξη των συνόρων στα Βαλκάνια...