ΟΛΑ ΤΑ ΕΙΧΑΜΕ, ΤΑ ...παραμύθια του Γ. Στουρνάρα μας έλειπαν! Ημασταν - είπε - «τζίτζικες» (κατά το γνωστό μύθο) και τώρα πρέπει να γίνουμε «μέρμηγκες»...

Κατά τη γνώμη του (όπως και της τρόικας, του κεφαλαίου) καλοπερνούσαμε επί πολλά χρόνια και ήρθε η ώρα να πληρώσουμε το λογαριασμό.

Μόνο που οι εργαζόμενοι και ο λαός έχουν μνήμη. Αφήστε που δεν έχουν περάσει πια και ...αιώνες από τότε που δεν είχαμε «κρίση χρέους».

Κι αυτό που θυμούνται όλοι είναι τις μεγάλες επιχειρήσεις να έχουν υπερκέρδη και τον κόσμο είτε να παίρνει αυξήσεις - ψίχουλα, είτε να μην παίρνει τίποτε.

Η αλήθεια είναι πως δεν άλλαξαν και πολύ τα πράγματα από τότε για τις επιχειρήσεις. Τα κέρδη τους συνεχίζουν να μεγαλώνουν (άντε σε μερικές περιπτώσεις να μένουν σταθερά)...

Οσο για τους εργαζόμενους, δυστυχούν, απολύονται, χάνουν τα δικαιώματα και τους μισθούς τους, απλά, για να διατηρείται αυτή η κερδοφορία.

Γι' αυτό ας προσέχουν οι κυβερνώντες. Ισως τα ...μυρμήγκια να αποδειχθούν πολύ επικίνδυνα. Κυρίως αν είναι όλα μαζί και έχουν ξεκάθαρο στόχο.

ΠΕΝΤΑΚΟΣΙΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑΚΙΑ κέρδισε μία μόνο εταιρεία επενδύσεων από τα ελληνικά ομόλογα μέσα στους τελευταίους 6 μήνες, σύμφωνα με τους «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς».

Ε, αυτό είναι που μας λένε περί... «μετατροπής της κρίσης σε ευκαιρία». Η αλήθεια είναι πως μπορεί ωραιότατα να λειτουργήσει.

Μόνο που τέτοιου είδους «μετατροπές» δεν μπορεί να τις κάνουν οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι. Τις κάνουν ακριβώς αυτοί που προκαλούν και διαχειρίζονται την κρίση.

Αλλοι επενδύουν σε ομόλογα, άλλοι αλλάζουν τις εργασιακές σχέσεις στην εταιρεία τους, άλλοι κόβουν μισθούς και θέσεις εργασίας, άλλοι αγοράζουν «κοψοχρονιά». Από ...ευκαιρίες άλλο τίποτε.