Τη χρονιά που σε λίγες μέρες θα γίνει κομμάτι του παρελθόντος, πάρθηκαν μέτρα τα οποία κάνουν ακόμα πιο ζοφερό το παρόν και το μέλλον και του δικαιώματος που (με κρατική μέριμνα θα έπρεπε δωρεάν να) έχει ο λαός μας στον αθλητισμό.

Mε άλλοθι την καπιταλιστική κρίση και το χρέος, στον προϋπολογισμό του 2013 η τρικομματική κυβέρνηση (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ) μειώνει τα ήδη πενιχρά κονδύλια (και) για τον αθλητισμό, κατά περίπου 50%. Ομοσπονδίες/σωματεία λοιπόν οδηγούνται στη συρρίκνωση και στο κλείσιμο ή στην αύξηση της ανταποδοτικότητας (δηλαδή στο χαράτσωμα αθλουμένων και των οικογενειών τους), στην πλήρη υποταγή/εξάρτησή τους από χορηγούς.

Και ο αθλητισμός λοιπόν γίνεται ακόμα πιο ταξικός, αφού αποτελεί -και θα γίνει περισσότερο- «πολυτέλεια» για την πλειοψηφία του λαού. Παρά τους περί του αντιθέτου ισχυρισμούς π.χ. του υφυπουργού Αθλητισμού, Γ. Ιωαννίδη. «Ο αθλητισμός δε θα είναι ταξικός, αλλά θα έχουν εξίσου τις ίδιες ευκαιρίες όλα τα παιδιά» (11/7/11, ΝΕΤ). «Ολα τα παιδιά των οποίων οι γονείς δεν έχουν την οικονομική άνεση έχουν τη δυνατότητα να αθληθούν» (21/8/12, παρουσίαση Παραολυμπιακής Ομάδας).

Αφήνουμε ασχολίαστη την επικοινωνιακή αυταπάτη της «αταξικής νησίδας» που προβάλλει σε μια ταξική κοινωνία. Για να ασχοληθούμε με την αλήθεια ή όχι, όπως την καταγράφει η ζώσα πραγματικότητα, του ισχυρισμού περί ίσων ευκαιριών για όλους στην άθληση. Να δούμε αν (και) η τρικομματική κυβέρνηση, σε ρόλο Χάρι Πότερ, έκανε μαγικά και (υποτίθεται ότι μπορεί στον καπιταλισμό να) εξάλειψε της ανισότητες.

Ο Σπύρος Λεμπέσης κατετάγη 7ος στους Ολυμπιακούς Αγώνες που έγιναν στο Λονδίνο. Ο 25χρονος από το Μαυρομμάτι Βοιωτίας, προετοιμάστηκε - όπως αποκάλυψε - «στο γήπεδο του χωριού μου, που έχει χαλίκι και τα χορτάρια φτάνουν τα δύο μέτρα». Γιατί δεν πήγε στην Θήβα; «Εκανα εκεί προπονήσεις, γιατί ήταν δύσκολα τα οικονομικά και δεν μπορούσα να μετακινούμαι με το αυτοκίνητό μου»... Στους ίδιους αγώνες η αθλήτρια του επί κοντώ, Στέλλα-Ηρώ Λεδάκη, αγωνίστηκε με δανεικό ακόντιο...

Το Νοέμβρη έγινε το «final four» του Κυπέλλου Ελλάδας Παίδων και Εφήβων Ελληνορωμαϊκής και Ελευθέρας Πάλης. Υπήρξαν σωματεία που δεν είχαν να πληρώσουν 30-35 ευρώ (5 ανά αθλητή) για τη συνδρομή, ώστε να πάρουν μέρος στους αγώνες...

Οι υποδομές, κατ' επιταγή της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ουσιαστικά μετατράπηκαν σε επιχειρήσεις. Ετσι το κολυμβητήριο του Κολωνού ζήτησε από το τοπικό σωματείο 3.000 ευρώ το μήνα... Το ΟΑΚΑ ζητάει μηνιαίως 400 ευρώ, για ωριαία ημερήσια χρήση μιας διαδρομής. Για αγώνες τριών ημερών ζήτησε από την Ομοσπονδία Κολύμβησης 15.000 ευρώ... Τον Απρίλη η διοίκησή του επέβαλε χαράτσι 50 ευρώ το μήνα, στην πλειοψηφία των αθλητών από σωματεία αλλά και αυτών που ασχολούνται με μαραθώνιο, υπερμαραθώνιο, για να προπονηθούν.

Ο κατάλογος των παραδειγμάτων είναι μακρύς. Παραθέσαμε ενδεικτικά ορισμένα, γιατί αν θέλαμε να είμαστε πιο αναλυτικοί θα χρειαζόταν τόμοι. Ας προσθέσουμε μόνο ένα ακόμα γεγονός, στον κυβερνητικό ισχυρισμό περί... αταξικού αθλητισμού. Την αναφορά (στη Βουλή) του πρώην υφυπουργού Γ. Νικητιάδη, η οποία αποκαλύπτει την αλήθεια: «Γήπεδα, στάδια, κολυμβητήρια; Να μάθουν να παράγουν και χρήμα. Μπορούν να το παράξουνε. Εμείς πρέπει να δώσουμε τις κατευθύνσεις και σε κάθε περίπτωση αυτή είναι η κατεύθυνση που δίνει και η ΕΕ»...

Το ΚΚΕ πιστεύει ότι ο σχεδιασμός του κράτους για τη Φυσική Αγωγή και τον Αθλητισμό πρέπει να δημιουργεί τις προϋποθέσεις (χρηματοδότηση, υλικοτεχνική υποδομή, επιστημονική στήριξη), ώστε όλα τα αθλήματα να αναπτύσσονται με βάση τις ανάγκες τους. Κύριος στόχος είναι -μέσα από τη μαζική συμμετοχή του λαού και ιδιαίτερα της νεολαίας- η διαμόρφωση ολοκληρωμένης κοινωνικής προσωπικότητας και η θωράκιση της υγείας. Το κράτος πρέπει να παρέχει τη δυνατότητα αυτή τόσο μέσα από το σχολείο όσο και από το σωματείο που δραστηριοποιείται σε κάθε πόλη, σε κάθε γειτονιά.

Διά του βουλευτή του Γ. Γκιόκα, κατέθεσε τον περασμένο μήνα, Επίκαιρη Ερώτηση για τις περικοπές (και) στον αθλητισμό. Κατά τη σχετική συζήτηση, ο βουλευτής του Κόμματος -μεταξύ άλλων- μίλησε για τραγική κατάσταση «εξαιτίας της πολιτικής όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων, εξαιτίας των περικοπών που συνεχίζονται και από την υπάρχουσα κυβέρνηση.

Ως συνέπεια αυτής της πολιτικής θα είναι τα σωματεία να αναγκαστούν να κλείσουν. 'Η να λειτουργήσουν, επί της ουσίας, ως επιχειρήσεις. Θα ενισχυθεί η ανταποδοτική λειτουργία, θα αναγκαστούν οι αθλούμενοι, όπως ήδη γίνεται κατά κόρον, να πληρώνουν περισσότερα από την τσέπη τους. 'Η να συνδεθούν με επιχειρηματίες που χρησιμοποιούν τον αθλητισμό για να εξυπηρετήσουν τα δικά τους συμφέροντα.

Διαμορφώνεται, λοιπόν, μία κατάσταση, όπου το δικαίωμα στη φυσική αγωγή, η πρόσβαση όλου του λαού, αλλά ιδιαίτερα της νεολαίας στον αθλητισμό, γίνεται πολυτέλεια. Γίνεται εμπόρευμα για λίγους και με την -εδώ και χρόνια- υποβάθμιση του σχολικού αθλητισμού, αλλά και με την κατάσταση που διαμορφώνεται πλέον στα σωματεία. Τα οποία, όλα τα προηγούμενα χρόνια κάλυπταν, χωρίς να είναι αυτός ο ρόλος τους, και το κενό που υπήρχε στο χώρο της εκπαίδευσης.

Υπάρχει, όμως, και μία άποψη που, κατά τη γνώμη μας, πρέπει να καταπολεμηθεί ιδιαίτερα από τους εργαζόμενους, τις λαϊκές οικογένειες. Οτι σήμερα εξαιτίας και των οικονομικών δυσκολιών κ.λπ. δεν μπορεί το κράτος να πληρώνει για τον αθλητισμό που κατά κάποιο τρόπο είναι ένα χόμπι, είναι πολυτέλεια.

Εμείς, ως ΚΚΕ, δεν συμβιβαζόμαστε με την άποψη που λέει ότι ο αθλητισμός, η φυσική αγωγή είναι χόμπι. Είναι ανάγκη. Και επειδή ακριβώς είναι ανάγκη, πρέπει το κράτος να εξασφαλίσει όλες τις προϋποθέσεις για να παρέχεται δωρεάν σε όλο το λαό και ιδιαίτερα στους νέους ανθρώπους. Και αυτό το δικαίωμα οι λαϊκές οικογένειες, οι νέοι μέσα από τις συλλογικότητές τους πρέπει να το διεκδικήσουν και να το κατοχυρώσουν. Να μη δεχθούν καμία θυσία στο όνομα των χρεών και των ελλειμμάτων που δεν τα δημιούργησαν οι ίδιοι.

Πρέπει να διεκδικηθεί σήμερα, με μαζικούς όρους, αυτό το δικαίωμα στην άσκηση και στη φυσική αγωγή, διαφορετικά οι συνέπειες τα επόμενα χρόνια θα είναι πραγματικά τραγικές και δεν αφορά μόνο την οικονομική επιβάρυνση της οικογένειας. Αφορά το δικαίωμα στην Υγεία που έχει να κάνει και με την απουσία άσκησης από την πιο μικρή ηλικία μέχρι τους πιο ηλικιωμένους».

Τοποθετούμενος ο υφυπουργός Αθλητισμού, μεταξύ άλλων, χαρακτήρισε -λόγω κρίσης- ως «φυσικό επακόλουθο τη δραστική περικοπή των πιστώσεων προς τη ΓΓΑ στα έτη μετά το 2009 (...) Τα τρία χρόνια δεν πληρώθηκαν και υπάρχουν αυτήν τη στιγμή 21,5 ληξιπρόθεσμα χρέη προς τα στάδια». Και παραδέχτηκε πως «είναι λίγα τα χρήματα, πράγματι» αναγνωρίζοντας ότι μ' «επένδυση ενός εκατομμυρίου στον Αθλητισμό, θα γλιτώσουμε εφτά εκατομμύρια φάρμακα».

Για την ζώσα πραγματικότητα σημαντικές ευθύνες έχουν οι διοικήσεις των ομοσπονδιών και η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή. Η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων συμφωνεί με τη λογική και τις εφαρμοζόμενες πολιτικές, τις έχει στηρίξει. Η διαφωνία τους δεν αφορά στον πυρήνα αλλά επιμέρους τακτικές και το εύρος των αποτελεσμάτων, δηλαδή τη διαχείριση.

Είναι χαρακτηριστικές τοποθετήσεις τους, σε σχετική συνέντευξη Τύπου. Η... αντίδρασή τους περιορίστηκε σε βερμπαλισμούς και κορόνες (περί κοινωνικού αγαθού, της κοινωνικής αποστολής του αθλητισμού, βάρβαρης επίθεσης, ανάλγητων μανδαρίνων κ.ά.). Σε αναζήτηση τρόπων περιορισμού των απωλειών (στη λογική του μικρότερου κακού), ουσιαστική δικαιολόγηση των εφαρμοζόμενων πολιτικών, καλλιέργεια αυταπατών και μοιρολατρική αποδοχή.

Ο β' αντιπρόεδρος της ΕΟΕ και πρόεδρος της Ομοσπονδίας Γυμναστικής, Θ. Βασιλειάδης, κατήγγειλε μεν το εύρος του αποτελέσματος (μείωση κονδυλίων) αλλά ουσιαστικά συμφώνησε με τις κυβερνητικές επιλογές. Ανέφερε -μεταξύ άλλων- π.χ. ότι «δεν μπορούμε εμείς να αποτελούμε εξαίρεση από την υπόλοιπη κοινωνία». Δεν αρνήθηκε την ανταποδοτικότητα (χαράτσι στους αθλούμενους και στις οικογένειές τους), απλά επισήμανε πως δεν αρκεί να καλύψει τα έξοδα.

Ζήτησε «σταδιακή προσαρμογή των περικοπών ως το 2016, όπως αναφέρει το προηγούμενο μεσοπρόθεσμο» (...) και η κυβέρνηση να θεσπίσει για τις επιχειρήσεις ένα ποσοστό 2% (το οποίο θα φοροαπαλλάσσεται...) για ...κοινωνική ευθύνη, «ώστε να διεκδικήσουμε το μερίδιο που μας αναλογεί σε χορηγία». Πρότεινε να δώσει η ΟΠΑΠ ΑΕ τετραετή χορηγία, 15 εκατ. ευρώ ετησίως, και κατέληξε: «Είμαστε (σ.σ. η ΕΟΕ) μια υπεύθυνη δύναμη. Εχω πάνω μου ό,τι πιο βαρύ έχει το έθνος. Τους 5 Ολυμπιακούς Κύκλους. Δεν μπορώ να κατεβάσω τους Ολυμπιονίκες στους δρόμους»... Ενώ ο γγ της ΕΟΕ και πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ξιφασκίας, Μ. Κατσιαδάκης, θεωρεί πως οι κυβερνώντες είναι ανενημέρωτοι και δεν έχουν καταλάβει τι κάνουν!...