Τρίτη 20 Νοέμβρη 2012
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 4
ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ
Ενάντια στην εξουσία των μονοπωλίων

Καθώς η Μέση Ανατολή και η ευρύτερη περιοχή για άλλη μια φορά φλέγεται, με την εξελισσόμενη ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Συρία και το νέο μακελειό των Ισραηλινών στην πολύπαθη Γάζα, το αποκρουστικό πρόσωπο του καπιταλισμού έρχεται και πάλι στο προσκήνιο. Διάφορες αναλύσεις περί «αντιδημοκρατικών καθεστώτων» ή «αμφίπλευρων προκλήσεων» με εξίσωση του θύτη και του θύματος στην Παλαιστίνη, που ασφυκτιά από την ισραηλινή επιθετικότητα, σηκώνουν «καπνό» για να κρύψουν την αιτία των επεμβάσεων. Και αυτή δεν είναι άλλη από την προσπάθεια επέκτασης των μεγάλων οικονομικών ομίλων της ΕΕ και των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή, στη Βόρεια Αφρική, στον Περσικό Κόλπο, για την απόκτηση γεωστρατηγικού πλεονεκτήματος στον ανταγωνισμό με τη Ρωσία, την Κίνα, αλλά και τη Βραζιλία και την Ινδία (την λεγόμενη συμμαχία BRICS).

Πίσω από τις επεμβάσεις κρύβεται η Ενέργεια, το πετρέλαιο, το φυσικό αέριο, οι δρόμοι μεταφοράς τους, ο έλεγχος περιοχών. Αυτό έχει αποδειχθεί σε όλους τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους των τελευταίων δεκαετιών μετά την ανατροπή των σοσιαλιστικών χωρών, από τις διενέξεις στον Καύκασο, τις επεμβάσεις στο Αφγανιστάν και το Ιράκ, τη Λιβύη, τη λεγόμενη «Αραβική Ανοιξη» στη Βόρεια Αφρική, όπου με τη βοήθεια των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων προωθήθηκαν καθεστώτα, προκειμένου να διευκολυνθούν οι μονοπωλιακοί όμιλοι των ΗΠΑ και της ΕΕ σε βάρος Κίνας, Ρωσίας κλπ.

Το Ισραήλ, κράτος τρομοκράτης της περιοχής που στηρίζουν ΗΠΑ και ΕΕ, με τις δολοφονικές επιθέσεις στη ρημαγμένη από τον αποκλεισμό Λωρίδα της Γάζας όπου επιβιώνουν με τεράστιες δυσκολίες πάνω από 1,5 εκατομμύρια άνθρωποι, προχωράει ένα βήμα παραπέρα τα ιμπεριαλιστικά σχέδια που στοχεύουν τη Συρία και το Ιράν. Στις πλάτες των Παλαιστινίων δημιουργείται σήμερα προγεφύρωμα για την περαιτέρω επίθεση. Ενα στοιχείο καθοριστικό που περιπλέκει το κουβάρι των ανταγωνισμών είναι η εκδήλωση της συγχρονισμένης καπιταλιστικής κρίσης που κάνει πιο επιθετικές τις αστικές τάξεις όλων των χωρών. Την ίδια στιγμή που επιτίθενται σε ό,τι εργατικό, λαϊκό δικαίωμα έχει απομείνει, τρώγονται μεταξύ τους για μεγαλύτερο μερίδιο καταλήστευσης του πλούτου των λαών.

Η ελληνική αστική τάξη και οι πολιτικοί της εκπρόσωποι, ενεργά συμμετέχουν στα ιμπεριαλιστικά παιχνίδια προσδοκώντας κάτι από το φαγοπότι των ισχυρών, από τις ανεκμετάλλευτες πλουτοπαραγωγικές πηγές. Για τους εργάτες, τα λαϊκά στρώματα της χώρας μας, όλους τους εκμεταλλευόμενους, οι επικίνδυνες εξελίξεις στη Μέση Ανατολή και στην Ανατολική Μεσόγειο είναι ένα ακόμα «καμπανάκι» για να απαιτήσουν μαζικά και αποφασιστικά να μην υπάρξει καμία εμπλοκή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους που ετοιμάζονται. Αυτό σημαίνει να σταματήσει η στρατιωτική συνεργασία με το κράτος δολοφόνο του Ισραήλ. Να μη χρησιμοποιηθούν η βάση της Σούδας και άλλες εγκαταστάσεις για τη σφαγή του συριακού λαού. Αυτό όμως που απαιτείται είναι να δυναμώσει ο αντιιμπεριαλιστικός αντιμονοπωλιακός αγώνας. Ο λαός δεν μπορεί να περιμένει σωτηρία επιλέγοντας ιμπεριαλιστικό στρατόπεδο, όπως κάνουν αστοί ή «νεοαριστεροί» διαχειριστές, τύπου ΣΥΡΙΖΑ. Ο μόνος συνεπής αντιιμπεριαλιστικός αγώνας είναι αυτός που θέτει στο επίκεντρο στην κάθε χώρα την ανάγκη της οργάνωσης του λαού για τη σύγκρουση με την εξουσία των μονοπωλίων. Ετσι οι λαοί κυρίαρχοι, αφέντες του πλούτου που παράγουν, με εργατικό λαϊκό έλεγχο στην παραγωγή που θα έχει κίνητρό της τη λαϊκή ευημερία μπορούν να μεγαλουργήσουν αξιοποιώντας τα τεράστια επιτεύγματα της εποχής.


Δημήτρης ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ