Ενα είναι το κάστρο | ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Ενα είναι το κάστρο

Βέβαια είναι και το DNA και οι ειδικές χτένες με κόλλα που σε χτενίζουν μ' αυτές οι ειδικοί «μπαρμπέρηδες» των αντιτρομοκρατικών δυνάμεων. Είναι και τα εργαστήρια που εξετάζουν τις τρίχες που έχουν κολλήσει και βρίσκουν σε πόσα συλλαλητήρια έχει λάβει μέρος ο «ένοχος» και πόσα δείπνα, κάθε άλλο παρά μυστικά παρέλειψε γιατί ανήκει στο 25% των Ελλήνων που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Ομως πέρα από τις ανακαλύψεις που φέρνει φυσιολογικά ο χρόνος, όπως κινητή τηλεφωνία, κομπιούτερ, DNA κτλ, δεν μπορώ να καταλάβω πώς μπορείς να συζητάς σοβαρά για την ψήφιση ενός νόμου που επιβλήθηκε πολλές φορές, αλλά ποτέ δεν ψηφίστηκε και που καταδικάστηκε από την ιστορία κι απ' όλες τις νόμιμες κυβερνήσεις, συμπεριλαμβανομένων κι αυτών που σήμερα συζητάνε σοβαρά αν πρέπει να ψηφιστεί ή όχι. Ο «Ελεύθερος Τύπος» μάλιστα είχε κεντρικό πρωτοσέλιδο τίτλο: «ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΝΟΜΟΣ». Ανασάνανε οι άνθρωποι. Τους έλειψε 27 χρόνια. Από την πτώση της Χούντας. Εκτός αν δεν καταλάβανε κι αυτοί όπως και άλλες αθώες ψυχές που μελετούσαν τις γραφές, ότι 7 χρόνια ζήσανε αιχμάλωτοι μιας συμμορίας συνταγματαρχών που κυβερνούσαν παράνομα και διά της βίας. Τίποτα απ' ό,τι διατάζαν τους πολίτες να πράξουν ή να μην πράξουν ήταν νόμιμο. Επομένως σε καμιά περίπτωση δεν μπορούν να χαρακτηριστούν αυτές οι διαταγές σαν νόμοι, αλλά σαν όροι που επέβαλλε μια συμμορία στους εγκλωβισμένους Ομήρους.

Σήμερα ο μεγάλος αρχηγός, ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ, μπροστά στα αδιέξοδα, παύει να κρατά τα προσχήματα και με το βομβαρδισμό της Γιουγκοσλαβίας, δηλώνει ξεκάθαρα: «Κάνετε αυτό που σας λέω κι έχετε ελπίδες να ζήσετε πεινώντας και γλείφοντας ως τα βαθιά γεράματα».

Αυτό θα μπορούσε να είναι το προσχέδιο για ένα σενάριο μιας γκαγκστερικής ταινίας, αλλά δυστυχώς δεν είναι. Είναι ένας ζωντανός εφιάλτης που ζει όλο το Εθνος. Και αυτό ακριβώς είναι το πιο ανατριχιαστικό. Εδώ είναι που η αρχική απορία, μεταβάλλεται σε αγωνία. Δε θα αντιδράσει αυτός ο κόσμος που σίγουρα τα βλέπει όσο καθαρά τα βλέπω και εγώ. Το «Μίνιμουμ» είναι να καταψηφίσεις αυτούς που σε καταδικάσανε στην πείνα και στον εξευτελισμό. Αυτούς που κάθε στιγμή κουρελιάζουν την ανθρωπιά σου. Αρχισε από το «Μίνιμουμ». Ολοι από εκεί αρχίζουν. Κανείς δεν ξέρει τις δυνατότητές του, αν δε δοκιμάσει. Πού ξέρεις, μπορεί να είσαι τόσο καλός που να μην τολμήσει ποτέ ο κ. Σημίτης... να σε καλέσει στις δεξιώσεις του. Τότε θα αισθανθείς περήφανος που ξέφυγες από το κοπάδι. θα τους αναγκάσεις να σκέφτονται όταν μιλάνε και να δείχνουν σεβασμό στη νοημοσύνη σου.

Ακουσα τον κ. Καραμανλή στην τηλεόραση να λέει: «Εκτιμώ και σέβομαι την αριστερά και θα ήθελα να συνεργαστώ μαζί τους». Παρακάτω συμπληρώνει: «Εφ' όσον βέβαια, η συμπεριφορά τους είναι παραδεκτή από την κοινωνία»!!! Αυτά με διαφορετικά λόγια, είπε πριν από μερικά χρόνια στους αγρότες όταν στο Ζενίθ των κινητοποιήσεων τους επισκέφτηκε και τους είπε; «Συμφωνούμε με τα αιτήματά σας και τους αγώνες σας, αλλά διαφωνούμε με το κλείσιμο των δρόμων»!!!

Κάπως έτσι μου μίλησε και με συμβούλεψε ο γαμπρός μου ο Ταξίαρχος, γνωστός διώκτης των κομμουνιστών. «Να είσαι κομμουνιστής, βρε παιδί μου, αλλά... μη μιλάς».

Αλλά ας ξαναγυρίσουμε στα σοβαρά. Ποια σοβαρά δηλαδή; Φάρσα είναι που καταλήγει σε τραγωδία. Γιατί είναι τραγωδία ν' ακούς έναν αρχηγό κόμματος που τον ψηφίζει το 43% να ρίχνει από το στόμα του, τις κοτσάνες και τα ακαταλαβίστικα πιο γρήγορα απ' ό,τι ρίχνει σφαίρες ένα πολυβόλο. Οι αίθουσες πάντα γεμάτες από κυρίες και κυρίους που ακούν κατανυκτικά τις παλαιομοδίτικες ομιλίες του κ. Καραμανλή, τις παλαιομοδίτικες κινήσεις και τα παλαιομοδίτικα, δήθεν ξεσπάσματα. Αυτό το ακροατήριο, γυρίζει σπίτι του και θυμάται τι φορούσε ο καθένας και ποια καινούρια ανέκδοτα κυκλοφορούν, αλλά δε θυμάται λέξη απ' αυτά που είπε ο κ. Καραμανλής, γιατί δεν άκουσε λέξη απ' αυτά που είπε ο κ. Καραμανλής, και δεν άκουσε γιατί απλούστατα θα τον ψηφίσει οπωσδήποτε κι αφού θα τον ψηφίσει οπωσδήποτε, ποιος ο λόγος να τον ακούσει κι από πάνω. Αρρώστια.

Σκέφτομαι. Η βάση που ψηφίζει ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, πρέπει να καταλάβει και σίγουρα θα καταλάβει ποιο είναι το συμφέρον της. Ελπίζω την ανακάλυψη αυτή να την κάνουν πριν η επιπολαιότητά τους τους ρίξει στο δρόμο εξαντλημένους και ανήμπορους. Οσο για το πού ανήκουν, έχω μια απλή συνταγή. Ας κλείσουν τα μάτια κι ας φανταστούν τον εαυτό τους, ανάμεσα στα ακροατήρια που παρακολουθούν τις ομιλίες του κ. καραμανλή και που περιγράψαμε λίγο παραπάνω κι αν βρουν καμιά ομοιότητα, ας κλείσουν ραντεβού με τον ψυχίατρό τους.

Οσο γι' αυτούς που εκτιμάνε την κατάσταση σωστά, που είναι τίμιοι και που θέλουν να πολεμήσουν στον πόλεμο που κήρυξε στους λαούς ο Ιμπεριαλισμός, ας πάψουν να ψάχνουν για θεσούλες και μετερίζια στο στρατόπεδο και στην πολιτική των Προσκυνημένων. Ενα είναι το Κάστρο. Το ΛΑΪΚΟ ΜΕΤΩΠΟ

Του
Τίτου ΒΑΝΔΗ