Η κριτική βέβαια των μεγαλοεπιχειρηματιών γίνεται με την απαίτηση της επιτάχυνσης όλων των βάρβαρων «αναδιαρθρώσεων» που απαιτεί η προστασία της κερδοφορίας τους, για την οποία θεωρούν το μνημόνιο ανεπαρκές. Αυτό που προκαλεί έκπληξη είναι η... έκπληξη της ΓΣΕΕ που θυμήθηκε τώρα να καταγγείλει το ΣΕΒ, τον οποίο εδώ και χρόνια έχει αναδείξει σταθερά σε θεσμικό της συνομιλητή και «εταίρο».

Η ΓΣΕΕ χρεώνει στο ΣΕΒ ταύτιση απόψεων με τα στελέχη της τρόικας, αλλά ξεχνά βέβαια να πει ότι την ίδια αγωνία για την «ανταγωνιστικότητα» και τις επιχειρήσεις έχει και η ΕΕ, την οποία συστηματικά επικαλείται η συνδικαλιστική ηγεσία ζητώντας προστασία για τους εργάτες.

Επιπλέον, κοινές αγωνίες με το ΣΕΒ μοιράζεται και η ίδια η ΓΣΕΕ, δηλητηριάζοντας για χρόνια το κίνημα και τους εργάτες με την αντίληψη ότι αν σωθούν οι εταιρείες θα σωθούν και οι εργαζόμενοι. Μόλις στην πρόσφατη απεργία κατήγγειλε τα μέτρα επειδή «εξοντώνουν την οικονομία» δηλαδή τις επιχειρήσεις και τα μονοπώλια (αφού αυτά είναι που ελέγχουν την παραγωγή).

Σε σχόλιό του το ΠΑΜΕ σημειώνει:

«Ούτε πριν ούτε τώρα ο ΣΕΒ έκρυψε τις αληθινές του προθέσεις και την υποστήριξή του στις επιδιώξεις και τις αποφάσεις της ΕΕ, του ΔΝΤ και τρόικας. Ηταν πάντα καθαρός στις επιδιώξεις του για χτύπημα του συνόλου των δικαιωμάτων των εργαζομένων στο όνομα της ανάπτυξης και της ανταγωνιστικότητας, δηλαδή της στήριξης της κερδοφορίας των επιχειρηματιών και των μονοπωλίων. Αυτοί που κορόιδευαν και εξακολουθούν να κοροϊδεύουν με αισχρό τρόπο, να αποπροσανατολίζουν ακόμη και τώρα για το ρόλο του ΣΕΒ, της ΕΕ και της κυβέρνησης είναι η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ.

Δικαιολογημένα ο πρόεδρος του ΣΕΒ θεωρεί τη συγκεκριμένη πλειοψηφία αξιόπιστο κοινωνικό εταίρο. Μαζί και σε αλληλοστήριξη έχουν καταφέρει να μην αφήσουν τίποτα όρθιο από κατακτήσεις και δικαιώματα. Σε αυτήν την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ ταιριάζει καλύτερα ο τίτλος της "πέμπτης φάλαγγας" και του "Δούρειου ίππου"».