Μέσα στη γενική αναμπουμπούλα, όπου ο καθένας προσπαθεί να δει τι θα γλιτώσει, η κυβέρνηση συνεχίζει τα συντριπτικά χτυπήματα στο εργατικό εισόδημα. Το χαράτσι υπό τον κάλπικο τίτλο «εισφορά αλληλεγγύης» αποφασίστηκε να επιβάλλεται πλέον ακόμα και σ' αυτούς που «ζουν» με το επίδομα ανεργίας. Επίσης, θα πληρώσουν πρόσθετο χαράτσι ακόμα και οι συνταξιούχοι με εισοδήματα επιπέδου φτωχοκομείου.

Οι ισχυρισμοί περί δικαιοσύνης στο φορολογικό σύστημα έχουν προ πολλού πεταχτεί στο καλάθι των αχρήστων. Η κυβέρνηση φροντίζει να μην το ξεχάσουμε. Με την απειλή κατασχέσεων σε μισθούς και συντάξεις κάνει καθαρό ότι προκειμένου να εξασφαλιστεί όσο το δυνατόν περισσότερο χρήμα για το μεγάλο κεφάλαιο θα τσακίσει ως εκεί που δεν παίρνει τις λαϊκές οικογένειες.

Η κατάσταση που διαμορφώνεται ξεφεύγει και απ' αυτά τα όρια της τραγωδίας, γίνεται αφορμή για ανέκδοτα. Χαρακτηριστικό το άρθρο στο «Εθνος», που αναρωτιέται ποιος τελικά θα πάρει το σπίτι αυτού που χρωστά και τα χαράτσια στην εφορία και το δάνειο στην τράπεζα.

Σε τέτοιες κρίσιμες στιγμές λογικό είναι ο κόσμος να στρέφει το βλέμμα στους διανοούμενους, από τους οποίους περιμένει μια κουβέντα που να φωτίζει τα γεγονότα, ν' ανοίγει δρόμο μπροστά. Ομως, οι αργυρώνητοι διανοούμενοι, από καιρό, αν δε σιωπούν, αρθρογραφούν υπέρ της «σωτηρίας της πατρίδας», δηλαδή υπέρ τραπεζιτών, βιομηχάνων και λοιπών κηφήνων. Τώρα μαθαίνουμε ότι η σωστή στάση είναι να πρωτοπορούν στο να πειστεί ο λαός να ψηφίζει τον δυνάστη του για να αποφύγει τον χειρότερο δυνάστη του (η διαφορά Ομπάμα - Ρόμνεϊ με τα δικά τους λόγια είναι μια τέτοια διαφορά).

Απέναντι στην πραγματικότητα που διαμορφώνεται ο λόγος του ΚΚΕ σηματοδοτεί κατάσταση γενικού συναγερμού.

Απέναντι στη μονοφωνία του αστικού Τύπου, που με τις παραλλαγές του παραμένει στοχοπροσηλωμένος στο να κρατηθεί η εργατική τάξη στο σκοτάδι, αποκτά ξεχωριστή σημασία η διάδοση του «Ριζοσπάστη», ώστε τόσο η ανάλυση του ΚΚΕ για την κατάσταση, όσο και οι στόχοι πάλης για τη διέξοδο να γίνουν κτήμα όσο το δυνατόν περισσότερων εργαζομένων. Να μετουσιωθούν σε οργανωμένη δράση.

Απέναντι στους μονόδρομους που προβάλλει ο αστικός Τύπος, προβάλλουμε απόλυτα στοχοπροσηλωμένοι τη δική μας εκτίμηση και πρόταση:

«Η ΕΕ αντιδραστικοποιείται ακόμα παραπέρα προς τους εργαζόμενους, γεγονός που δημιουργεί προϋποθέσεις για ακόμα μεγαλύτερη ανισόμετρη ανάπτυξη και διασπαστικές τάσεις. Ο λαός πρέπει να αποφασίσει την αποδέσμευση, παλεύοντας να δημιουργηθούν οι συνθήκες για να πάρει την οικονομία στα χέρια του, με κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων» (από το πρώτο θέμα στον Κυριακάτικο ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).

Αυτήν την πραγματικότητα, ότι ο λόγος του ΚΚΕ μετουσιωμένος σε πράξη γίνεται οδηγός της λαϊκής πάλης, επιχειρούν να ανατρέψουν με τη δράση του ναζιστικού μορφώματος που έχουν ξαμολήσει στο δρόμο. Ξεκίνησαν την προπαγάνδα τους με ισχυρισμούς περί «δύο άκρων» και τώρα πια ομολογούν ότι η «Χρυσή Αυγή» στήθηκε και ενισχύεται στη δράση της ακριβώς για να αντιμετωπίσει το εργατικό κίνημα στις πιο πρωτοπόρες του εκφράσεις.

Δεν αρκεί να έχουν γνώση οι φύλακες, οργανωμένα το εργατικό κίνημα πρέπει να αντιμετωπίσει ως και να τσακίσει αυτές τις ορδές. Οι μάχες μπροστά δε θα διεξάγονται με όρους συζήτησης σαλονιού.