Ο εμπαιγμός δίχως όρια και τσίπα και το εμπόριο των φρούδων ελπίδων συνοδεύουν μαζί με την ιδεολογική τρομοκρατία και την κλιμάκωση της καταστολής των λαϊκών αγώνων, την εφαρμογή των μέτρων που ρίχνουν το λαό στα Τάρταρα της απόλυτης φτώχειας και εξαθλίωσης. Οι κυβερνώντες είναι καταδικασμένοι να πουλάνε φούμαρα και φύκια για μεταξωτές κορδέλες για να καλλιεργούν αυταπάτες και να παρατείνουν την ανοχή του λαού. Τον τόνο τον δίνει ο ίδιος ο πρωθυπουργός, που πρόσφατα μιλώντας στην αμερικανική εφημερίδα «Νιου Γιορκ Τάιμς», έχει ομολογήσει ότι «το μόνο που μπορεί να προσφέρει στο λαό είναι ελπίδα», εννοώντας βέβαια ψεύτικες ελπίδες. Αυτό ακριβώς επιχείρησε να κάνει με τη συνέντευξή του στην κυριακάτικη «Καθημερινή»: «Σκέπτομαι συνεχώς τον πόνο του κόσμου και είμαι μαζί του», δηλώνει ξεδιάντροπα και μόνο για να νομιμοποιήσει την άγρια σφαγή του λαού. «Γι' αυτό ακριβώς θέλω να βγούμε γρήγορα από το τέλμα, ώστε να ανασάνει όλη η κοινωνία. Αν πετύχουμε, ο κάθε Ελληνας θα ζήσει την ανάπτυξη. Αυτή τη στιγμή περνάμε τον τελευταίο κάβο. Αν, όμως, δεν πάρουμε τη δόση, οι συνέπειες θα είναι δραματικές για όλους, όχι απλώς χειρότερες. Και κυρίως, βέβαια, αυτό θα ισχύει για τους πιο αδύναμους». Ολα μαζί (ελπίδα, εκβιαστικά ψευτοδιλήμματα, ιδεολογική τρομοκρατία) σε μια φράση και όποιος (θέλει να τον πιστέψει) τον πίστεψε. Κάλπικες ελπίδες όμως καλλιεργούν και οι νέοι επίδοξοι σωτήρες του ΣΥΡΙΖΑ που ακολουθώντας τον ίδιο μονόδρομο εντός της ΕΕ και των καπιταλιστικών τειχών, επιχειρούν να εξαπατήσουν το λαό με παμπάλαια και χρεοκοπημένα ιδεολογήματα. Ο λαός πρέπει να το πάρει απόφαση. Φως στο τούνελ και άρα ελπίδα για καλύτερες μέρες δεν πρόκειται να υπάρξει αν δεν οργανώσει την πάλη του σε κάθε χώρο δουλειάς και σε κάθε γειτονιά με ξεκάθαρο προσανατολισμό ρήξης με τα μονοπώλια, μόνο έτσι θα βάλει εμπόδια στα βάρβαρα μέτρα, διεκδικώντας λύσεις που να ικανοποιούν τις ανάγκες του με στόχο την ανατροπή του παρασαπισμένου συστήματός τους. Μόνο τότε μπορεί να υπάρξουν νικηφόροι αγώνες και φιλολαϊκή διέξοδος.