«Πολύ ωραίο». «Και πολύ συγκινητικό». «Είχε και πολλά μηνύματα». «Και τα παιδιά έπαιξαν καλά». Αυτά και άλλα παρόμοια έλεγε το πλήθος των θεατών, μετά την παράσταση της θεατρικής ομάδας της ΚΝΕ, την Πέμπτη το βράδυ, με ένα οικουμενικής αξίας θεατρικό δημιούργημα. Με το συνταρακτικό έργο του Ιρβινγκ Σόου «Θάψτε τους νεκρούς», σε αξεπέραστη μετάφραση του αλησμόνητου Γιώργου Σεβαστίκογλου. Ενα έργο βαθύτατα λαϊκό, διαχρονική και επίκαιρη «κραυγή» ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους που συντρίβουν λαούς, ερειπώνουν χώρες και σωριάζουν αμέτρητους νεκρούς. Εργο-«κατηγορώ» για τη «μήτρα» του ιμπεριαλισμού, το καπιταλιστικό κεφάλαιο, που εκμεταλλεύεται όχι μόνο τους ζωντανούς, αλλά και τους πεθαμένους για να ξεπερνά τις οικονομικές κρίσεις του και να ξαναβγαίνει κερδισμένο. Εργο-«μήνυμα» προς τις εργαζόμενες μάζες όλων των λαών για να αντιπαλέψουν τη «μήτρα» της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο και των ιμπεριαλιστικών πολέμων. Αυτό το διπλό μήνυμα απευθύνει στους λαούς το συνταρακτικό, αλλά και μυθοπλαστικά ιδιοφυές έργο του Ιρβινγκ Σόου, διά της «φωνής» νεκρών στρατιωτών - παιδιών του λαού, στο μέτωπο του πολέμου, που αρνούνται να ταφούν, φωνάζουν «Σταματήστε τον πόλεμο» και «εγείρονται» από τη γη για να θυμίζουν στις μάνες, αδελφές, αρραβωνιαστικιές, συζύγους τους, τους υπαίτιους και «υπηρέτες» (Κράτος, Στρατός, Εκκλησία, ΜΜΕ κλπ.) του κακού, ώστε να αφυπνιστούν και να εγερθούν ενάντιά του όλοι οι ζωντανοί.

Ο Ιρβινγκ Σόου, γεννημένος το 1913 στην εργατούπολη του Μπρούκλιν, έχοντας υποστεί - όπως όλη η αμερικανική φτωχολογιά - τις μακρόχρονα ολέθριες συνέπειες του κραχ του 1929, διαθέτοντας σπουδαίο ταλέντο, αλλά και ταξική συνείδηση, το 1936, με το «Θάψτε τους νεκρούς» (το πρώτο του έργο) καταξιώνεται ως ένας από τους σημαντικότερους δημιουργούς του εξαιρετικά δραστήριου στη δεκαετία 1930 αριστερού αμερικανικού θεάτρου (ουκ ολίγων επαγγελματιών και ερασιτεχνών εργατικών συνδικάτων). Ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος, ο ναζισμός και φασισμός στην Ευρώπη, ο ορατά επερχόμενος Β' Παγκόσμιος Πόλεμος, αλλά και ο προετοιμαζόμενος αμερικανικός ιμπεριαλισμός ώθησαν τον Σόου να προειδοποιήσει και να αφυπνίσει τον αμερικανικό λαό, καταγγέλοντας τους υπαίτιους και τις συνέπειες κάθε ιμπεριαλιστικού πολέμου, γι' αυτό - σκοπίμως - με τη μυθοπλοκή του δεν τον προσδιόρισε χωρο-χρονικά.

Αξιοποιώντας το χωρο-χρονικό εύρος του έργου, ο σκηνοθέτης της παράστασης της ΚΝΕ, Γιώργος Αντωνακάκης, χωρίς καμιά αλλοίωση του πρωτοτύπου, το «έφερε» στις σημερινές μέρες της νέας κρίσης του καπιταλισμού, των ιμπεριαλιστικών πολέμων των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, της εξαθλίωσης των εργαζόμενων μαζών και λαών, εμπλουτίζοντάς το με συμβολικά κοστούμια, με βίντεο, που περιέλαβε εικόνες του Α' και Β' Παγκοσμίου Πολέμου, των πολέμων σε Γιουγκοσλαβία, Ιράκ, Αφγανιστάν και το οποίο τέλειωσε με συνθήματα και κινητοποιήσεις του ΠΑΜΕ ενάντια στους εκμεταλλευτές και δολοφόνους των λαών και βάζοντας μια νέα εργάτρια να λέει στο «φάσμα» του νεκρού άντρα της: «Πε τους ολουνούς ν' ασκωθούνε! Πε τους! Πε τους το!!!»

Η δεκαπενταμελής θεατρική ομάδα της ΚΝΕ ένωσε την αγωνιστική «φωνή» της με το ζωτικό σήμερα για το λαό μας μήνυμα του έργου, αποσπώντας και για τη σοβαρή καλλιτεχνική προσπάθειά της θερμότατα χειροκροτήματα του πολυπληθούς κοινού.