Τα εκρηκτικά προβλήματα στα σχολεία διαπιστώνονται πριν καν ξεκινήσει η νέα σχολική χρονιά και οι εκπαιδευτικοί, οι μαθητές και οι γονείς ανησυχούν ακόμα και για τα στοιχειώδη. Τα ταμεία των σχολείων είναι άδεια, ενώ η περσινή σχολική χρονιά τελείωσε και εκκρεμούσε ακόμα η δόση που αναμενόταν τον Απρίλη, για τα λειτουργικά έξοδα. Επίσης, οι περισσότεροι δήμοι, που έχουν την αρμοδιότητα της μεταφοράς των μαθητών και πέρσι υπήρχαν πολλά προβλήματα, αδυνατούν να ολοκληρώσουν τους σχετικούς διαγωνισμούς. Εχει ζητηθεί απ' την κυβέρνηση ν' αναλάβουν οι περιφερειάρχες το έργο της μεταφοράς. Παράλληλα, με όλα τα παραπάνω φέτος έγιναν ελάχιστοι διορισμοί εκπαιδευτικών (μόλις 225), ενώ θα γίνουν προσλήψεις 12.500 αναπληρωτών. Τα περί αντιμετώπισης των κενών με «εξορθολογισμό» δεν πείθουν κανέναν, ιδιαίτερα τους εκπαιδευτικούς που βιώνουν κάθε χρόνο την κατάσταση, που διαρκώς χειροτερεύει.

Το θέμα με όλα τα παραπάνω είναι ένα και μοναδικό: Τα σχολεία πρέπει να λειτουργήσουν και να καλυφθεί ό,τι χρειάζεται, ώστε οι μαθητές να κάνουν μάθημα σε συνθήκες αξιοπρεπείς. Καμία απολύτως δικαιολογία δεν υπάρχει για το συγκεκριμένο ζήτημα. Η κυβέρνηση θεωρεί ότι λόγω της οικονομικής συγκυρίας οι εργαζόμενοι πρέπει να κάνουν θυσίες παντού και στην εκπαίδευση των παιδιών τους. Κάτι τέτοιο ούτε μπορεί, ούτε πρέπει να γίνει αποδεκτό από γονείς, μαθητές και εκπαιδευτικούς. Η κατάργηση των δικαιωμάτων των λαϊκών οικογενειών και των παιδιών τους, στο όνομα της πληρωμής του χρέους ή της παραμονής στο ευρώ, δεν είναι αντίληψη που μπορεί να δεχτούν οι εργαζόμενοι. Τα δικαιώματα που έχουν απομείνει δεν είναι δυνατόν να μπουν σε καμία «διαπραγμάτευση».

Απέναντι στην πολιτική της τρικομματικής κυβέρνησης και σ' αυτό το θέμα δεν υπάρχει άλλος δρόμος απ' την ανάπτυξη αγώνων, με άμεσα αιτήματα πάλης, για τα δικαιώματα των μαθητών και των εκπαιδευτικών, με παράλληλη αποκάλυψη των αιτιών που έχουν διαμορφώσει τη σημερινή κατάσταση, αλλά και την ανάγκη ριζικών αλλαγών σε όλη την Παιδεία. Πέρσι, δεν έλειψαν τα προβλήματα, γεγονός που δείχνει ότι αν δεν υπάρξει μαζική και δυναμική συσπείρωση των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων για τα προβλήματα στα σχολεία, τα πράγματα φέτος θα είναι χειρότερα.

Κανένα σχολείο να μην αντιμετωπίσει πρόβλημα κάλυψης λειτουργικών αναγκών, έλλειψη θέρμανσης, μεταφοράς. Κανένα σχολείο να μη βρεθεί σε θέση να μην μπορεί να καλύπτει τις βασικές του ανάγκες. Ο αγώνας αυτός αφορά όλο το λαό. Η βαρβαρότητα των μέτρων της κυβέρνησης είναι δεδομένη. Είναι αδύνατον, όμως, να θεωρήσουμε δεδομένο ότι οι μαθητές είναι καταδικασμένοι να πηγαίνουν στο σχολείο και θα κρυώνουν ή θα κινδυνεύει η ασφάλειά τους, επειδή δε θα φτάνουν τα χρήματα να καλυφθούν όλες οι ανάγκες και να πληρωθούν λογαριασμοί. Είναι αδύνατον να δεχτούμε ότι θα υπάρχουν μειωμένες απαιτήσεις στον απαραίτητο αριθμό εκπαιδευτικών, αλλά και να γίνουν «εκπτώσεις» στα δικαιώματα των δασκάλων και των εκπαιδευτικών που διαλύονται το ένα μετά το άλλο. Επιπλέον, χρειάζεται από νωρίς να αποκαλυφθούν οι διάφοροι «ευεργέτες» (επιχειρήσεις κ.ά.) που θα βρεθούν για να βοηθήσουν τα σχολεία, για να βγάλουν κέρδος. Οι μαθητές, οι εκπαιδευτικοί και οι γονείς δε «ζητιανεύουν» τα δικαιώματά τους, τα απαιτούν.