Για να δώσουμε μια εικόνα του τι ακριβώς σημαίνει να μην μπορούν να λειτουργήσουν οι κοινωνικές υπηρεσίες των δήμων, αναφέρουμε συνοπτικά, τι υπηρεσίες παρέχουν και σε ποιες κατηγορίες του πληθυσμού. Πρέπει να σημειώσουμε βέβαια ότι αυτές οι υπηρεσίες είναι υποτυπώδεις, καλύπτουν ένα μικρό μέρος του προβλήματος, με εργαζόμενους στην πλειοψηφία τους συμβασιούχους που είναι στην κυριολεξία όμηροι και έχει και αυτό επιπτώσεις στις υπηρεσίες που παρέχουν. Ωστόσο, έστω κι έτσι αρκετοί άνθρωποι δέχονται μια βοήθεια που τώρα πάνε να τους την κόψουν

• Κέντρα Ανοιχτής Προστασίας Ηλικιωμένων (ΚΑΠΗ)
• Προγράμματα Φροντίδας Τρίτης ηλικίας («Βοήθεια στο σπίτι», πρόγραμμα Κέντρων Ημερήσιας Φροντίδας Ηλικιωμένων)
• Γενικά προγράμματα Κοινωνικής Προστασίας με αποδέκτες όλους τους κατοίκους του Δήμου (Δημοτικά Ιατρεία, Κέντρο Υποστήριξης Γυναικών, Προγράμματα Αιμοδοσίας κ.ά.)
• Ειδικά προγράμματα κοινωνικής προστασίας για Ευπαθείς Κοινωνικές Ομάδες (π.χ. προγράμματα παροχής υπηρεσιών φροντίδας σε άτομα με αναπηρίες, προγράμματα στήριξης των θυμάτων της ενδοοικογενειακής βίας, μονογονεϊκές οικογένειες, υπηρεσίες για τσιγγάνους ή μετανάστες κλπ.)
• Παιδικοί, βρεφικοί και βρεφονηπιακοί σταθμοί
• Προγράμματα για το Παιδί, την Οικογένεια και τη Νεολαία (π.χ. Παιδικές κατασκηνώσεις, Συμβουλευτικό Κέντρο για τα παιδιά και την οικογένεια, Κέντρο Πληροφόρησης Νέων, Κέντρο Πρόληψης και Καταπολέμησης Ναρκωτικών, Πρόγραμμα Υποστήριξης της σχολικής κοινότητας κ.λπ.).