Επιχειρηματική λειτουργία των πανεπιστημίων με τη «διαδικασία του κατεπείγοντος» προωθεί η συγκυβέρνηση, που μέσα στο κατακαλόκαιρο επέλεξε να φέρει στη Βουλή σχέδιο νόμου με μικροαλλαγές στο νόμο - πλαίσιο για την ανώτατη εκπαίδευση το οποίο ψηφίστηκε χτες επί της αρχής. Ο νόμος - πλαίσιο αποτελεί μια συνολική παρέμβαση στη δομή, το περιεχόμενο και τη διοίκηση της ανώτατης εκπαίδευσης, στρέφοντάς την αποφασιστικά στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, υποτάσσοντάς την στη στρατηγική των μονοπωλίων. Σε ό,τι αφορά αυτά τα χαρακτηριστικά του, παραμένει άθικτος.

Πέρασε ένας χρόνος περίπου από την ψήφισή του από ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, δηλαδή από «ευρεία κοινοβουλευτική πλειοψηφία» και η πίεση των κινητοποιήσεων του προηγούμενου διαστήματος, στις οποίες πρωτοστάτησαν ριζοσπάστες φοιτητές και πανεπιστημιακοί που δεν δέχονται να γίνουν τα φερέφωνα και οι εκπρόσωποι των επιχειρήσεων μέσα στις σχολές, τον κατέστησαν ανενεργό. Εγιναν πολύμηνα «παζάρια» με πρυτάνεις, ένας «διάλογος» στα μέτρα της πολιτικής που υπαγόρευσε το νόμο - πλαίσιο, επιχειρήθηκε μία καλλιέργεια προσδοκιών για αλλαγές και τελικά το υπουργείο «σμίλεψε» ορισμένες επιμέρους πλευρές του νόμου, για να ικανοποιήσει ένα κομμάτι της ακαδημαϊκής κοινότητας, να εμφανίσει διαλλακτικό προφίλ, να ρίξει στάχτη στα μάτια.

Το νομοσχέδιο έρχεται να συμπληρώσει την προηγούμενη εκδοχή του νόμου - πλαίσιο με διατάξεις που κατά το υπουργείο Παιδείας θα εξασφαλίσουν την εφαρμογή του και έρχεται να συμβάλει στο αντιδραστικό κομμάτι του. Ανοίγει ζήτημα «αιώνιων φοιτητών» που θα σημάνει διαγραφές και δίδακτρα σε νέους που αδυνατούν να αντεπεξέλθουν στις σπουδές, αφού αφήνονται ουσιαστικά χωρίς καμία μέριμνα. Θέτει ως άμεσο στόχο τη «χωροταξική αναδιάρθρωση των ΑΕΙ», το κλείσιμο δηλαδή σχολών, απολύσεις προσωπικού και επανασχεδιασμό συνολικά του χάρτη της ανώτατης εκπαίδευσης με βάση τη «σύγκλιση εκπαίδευσης και οικονομίας» που διαπνέει όλο το πνεύμα των αντιδραστικών αλλαγών που έρχονται στην ανώτατη εκπαίδευση. Ανοίγει ο δρόμος για την κατάργηση του ασύλου, το περαιτέρω χτύπημα στο περιεχόμενο των σπουδών και στη συμμετοχή των φοιτητών στις αποφάσεις, για πολύπλευρο χτύπημα στην ανώτατη εκπαίδευση.

Το πανεπιστήμιο που οικοδομείται μέσα σε ένα τοπίο γενικότερου ξεπουλήματος και «μεταρρυθμίσεων» σε όφελος του μεγάλου κεφαλαίου και περιγράφεται και στις δύο εκδοχές του νόμου - πλαίσιο αλλά και η ανώτατη εκπαίδευση στη σημερινή της κατάσταση δεν έχουν ως γνώμονα τις λαϊκές ανάγκες. Μόνος δρόμος για αυτές είναι η ρήξη με τις αλλαγές που έρχονται και την πολιτική που τις υπαγορεύει. Ο λαός, για να μπορεί να γευτεί κι ο ίδιος τα επιτεύγματα της επιστήμης, για την πραγματική του πρόοδο, έχει ανάγκη μια ανώτατη εκπαίδευση που θα λειτουργεί προς όφελός του και όχι προς όφελος των μονοπωλίων. Που θα είναι πραγματικά δωρεάν καλύπτοντας τις ανάγκες για σίτιση και στέγαση του συνόλου των φοιτητών. Που θα παρέχει σύγχρονη εκπαίδευση, υψηλού επιπέδου, θα υπηρετεί το δρόμο ανάπτυξης προς όφελος του λαού, θα ετοιμάζει επιστημονικό δυναμικό ικανό να αναπτύξει στο έπακρο τις παραγωγικές και πνευματικές δυνατότητες της χώρας, την έρευνα, εξασφαλίζοντας την πρόοδο και την ευημερία των εργαζομένων.