Κυριακή 29 Ιούλη 2012
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 2
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ
Μαστίγιο στο λαό για «ασφάλεια» στους κεφαλαιοκράτες

Η επίθεση στους απεργούς χαλυβουργούς είναι διαπιστευτήριο και κράχτης στην ντόπια και ξένη μεγαλοεργοδοσία

Εικόνες από το μέλλον που θέλουν να επιβάλουν κυβέρνηση και εργοδότες: Τα εργοστάσια να λειτουργούν με το καμτσίκι της αστυνομίας, για να μη σηκώνουν κεφάλι οι εργάτες

Icon

Εικόνες από το μέλλον που θέλουν να επιβάλουν κυβέρνηση και εργοδότες: Τα εργοστάσια να λειτουργούν με το καμτσίκι της αστυνομίας, για να μη σηκώνουν κεφάλι οι εργάτες
«Δείξαμε στο προαύλιο της Χαλυβουργίας ότι εννοούμε αυτά που λέμε. Και στέλνουμε ξεκάθαρο μήνυμα προς κάθε πλευρά: Οταν μέσα σε τέτοια ανεργία, ασκούνται τέτοιες συνδικαλιστικές πρακτικές που απειλούν με κλείσιμο κι άλλα εργοστάσια, δεν θα μείνουμε αδρανείς να κοιτάμε απελπισμένους εργαζόμενους να χάνουν τη δουλειά τους»(Α. Σαμαράς - Ομιλία στην Κοινοβουλευτική Ομάδα της ΝΔ την περασμένη Τρίτη).

***

Δεν ήταν μια απλή επίδειξη πυγμής σε βάρος των ηρωικών απεργών της «Χαλυβουργίας» η βρώμικη και συκοφαντική επίθεση που εξαπέλυσε ο πρωθυπουργός στην πρώτη ομιλία του μετά τις προγραμματικές δηλώσεις, λίγες μέρες μετά την γκανγκστερική επέμβαση των ΜΑΤ, με δική του εντολή και «εποπτεία», στο εργοστάσιο του Ασπροπύργου. Ηταν η προαναγγελία για ένα γενικευμένο πόλεμο συνολικά κατά της εργατικής τάξης και του λαού.

Ο πρωθυπουργός σπεύδει να κάνει επίδειξη της αποφασιστικότητας της συγκυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ, να κλιμακώσει την κρατική βία και την τρομοκρατία, για να φέρει σε πέρας την αποστολή της, που δεν είναι άλλη από την υλοποίηση του σχεδίου εξόδου από την κρίση προς όφελος της πλουτοκρατίας.

Απαράβατος όρος για να στεφθεί με επιτυχία το σχέδιο αυτό είναι βέβαια να μειωθεί δραστικά το λεγόμενο «εργατικό κόστος», να γίνουν δηλαδή πιο φτηνοί οι εργάτες. Και, ταυτόχρονα, να είναι υπάκουοι και σκυφτοί, για να μην μπαίνουν εμπόδια στους εργοδότες σαν τάξη, να μην αναπτύσσονται ριζοσπαστικοί αγώνες, να υπομένουν οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα στωικά τη σφαγή τους, για να βγει η πλουτοκρατία με τις λιγότερες δυνατές απώλειες από την κρίση.

Από αυτή τη σκοπιά, ο ηρωικός αγώνας των χαλυβουργών, σαν παράδειγμα προς μίμηση από τους άλλους εργαζόμενους, βρίσκεται στο στόχαστρο της κυβέρνησης, των κατασταλτικών και προπαγανδιστικών της μηχανισμών. Αυτό που έκανε ο πρωθυπουργός ήταν να ξεκαθαρίσει ότι αν οι εργάτες δεν αποδεχθούν να μετατραπούν σε σύγχρονους σκλάβους των μονοπωλίων, σκύβοντας το κεφάλι και αποδεχόμενοι να δουλεύουν με μισθούς πείνας «ξεχνώντας» τα δικαιώματά τους, τότε η κυβέρνηση θα το επιβάλει με το κνούτο και το βούρδουλα, όπως επιτάσσουν τα συμφέροντα της ντόπιας και ξένης πλουτοκρατίας.

Οι εργάτες που αντιστέκονται και αγωνίζονται για τα δικαιώματά τους, ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική, χαλάνε τη σούπα, δηλαδή το σχέδιο εξόδου από την κρίση. Γι' αυτό βρίσκουν στις πύλες των εργοστασίων τους τα ΜΑΤ και απέναντί τους το σύνολο των αστικών κομμάτων και ΜΜΕ.

Δεσμεύσεις στην πλουτοκρατία

Ο πρωθυπουργός είχε ρίξει από νωρίς τροχιοδεικτικές βολές προς αυτή την κατεύθυνση, προαναγγέλλοντας την ουσιαστική κατάργηση του δικαιώματος της απεργίας και την κλιμάκωση της καταστολής. Ολα αυτά, στο όνομα της «προσέλκυσης των επενδύσεων» και της δημιουργίας τάχα νέων θέσεων εργασίας. Πριν τις τελευταίες εκλογές, πρόβαλε με ιδιαίτερη έμφαση την αντιδραστική θεωρία ότι είναι αδιανόητο να υπάρχουν εργασιακά δικαιώματα όταν υπάρχει υψηλή ανεργία.

«Τι θα πει εργασιακά δικαιώματα;» είχε αναρωτηθεί στη συνδιάσκεψη της ΝΔ στις 26 Μάη. Και συνέχισε στο ίδιο ύφος: «Για να υπάρχουν εργασιακά δικαιώματα πρέπει να υπάρχουν θέσεις εργασίας. Οταν φεύγουν επιχειρήσεις, κλείνουν τα μαγαζιά και πολλαπλασιάζεται η ανεργία, τι θα πει εργασιακά δικαιώματα;». Μέχρι λοιπόν να λυθεί το πρόβλημα της ανεργίας - δηλαδή ποτέ στον καπιταλισμό - τα εργασιακά δικαιώματα απαγορεύονται και όσα έχουν εναπομείνει πρέπει να καταργηθούν.

Αυτός είναι ο λόγος που διαρκώς ο Α. Σαμαράς πρόβαλλε το εργασιακό κάτεργο της Cosco στο λιμάνι του Πειραιά ως πρότυπο επένδυσης, δεσμευόμενος ότι «θα φυτέψει εκατό Cosco σε όλη τη χώρα». Δεν έκρυψε ακόμα ότι θέλει να μετατρέψει την Ελλάδα σε μια μεγάλη Ειδική Οικονομική Ζώνη (ΕΟΖ), δηλαδή σε ένα ατέλειωτο σκλαβοπάζαρο και φορολογικό παράδεισο για τους καπιταλιστές.

Αυτή την πραγματικότητα θέλουν να διαμορφώσουν σε κάθε χώρο δουλειάς οι εργοδότες και τα κόμματά τους. Και όπου δεν τα καταφέρνουν με την τρομοκρατία και τους εκβιασμούς, σπεύδει η κυβέρνηση να θέσει στη διάθεσή τους τις δυνάμεις καταστολής και την ταξική δικαιοσύνη. Παράλληλα, ο πρωθυπουργός είχε αναλάβει συγκεκριμένες δεσμεύσεις έναντι των επενδυτών, ντόπιων και ξένων, ότι η κυβέρνησή του εγγυάται την «ασφάλειά» τους, εννοείται έναντι του εργατικού - λαϊκού κινήματος.

Η ασφάλεια του επενδυτή αναγορεύτηκε ως «η πιο θεμελιώδης προϋπόθεση της ανάπτυξης». Ο πρωθυπουργός έδειξε ξεκάθαρα τον εχθρό: «Δεν μπορεί να λειτουργήσει η οικονομία και να υπάρξει οργανωμένη παραγωγή, όταν όποιος θέλει κλείνει τα λιμάνια όποτε θέλει, όταν όποιος θέλει παρακωλύει τους δρόμους κάθε μέρα, όποιος θέλει κλείνει επιχειρήσεις, διώχνει επιχειρήσεις, ματαιώνει επενδύσεις», διακήρυσσε στις 12 Ιούνη, δηλαδή λίγες μέρες πριν τις δεύτερες εκλογές, παρουσιάζοντας «τον δωδεκάλογο της ΝΔ για την ασφάλεια».

Εγγυήσεις στους επενδυτές

Την περασμένη Τρίτη, ο πρωθυπουργός αποσαφήνισε ότι η «Χαλυβουργία» είναι η αρχή. Οπως ξεκάθαρα προκύπτει από το απόσπασμα της ομιλίας του που αναφέρθηκε στην αρχή, η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να στέλνει τις δυνάμεις καταστολής σε κάθε εργοστάσιο και χώρο δουλειάς, όπου οι εργάτες θα κάνουν απεργία ή άλλες μορφές κινητοποιήσεων για να υπερασπιστούν τα δικαιώματά τους.

Είναι ολοφάνεροι λοιπόν οι λόγοι για τους οποίους ο πρωθυπουργός όχι μόνο έκανε εκτενή αναφορά στην ομιλία του στην ΚΟ της ΝΔ, αλλά και πήρε πάνω του την επιχείρηση της επίθεσης των ΜΑΤ κατά των απεργών. Ο αγώνας των χαλυβουργών βάζει εμπόδια στα έτοιμα σχέδια που έχουν όλοι οι βιομήχανοι στα συρτάρια τους, για παραπέρα τσάκισμα των εργαζομένων σε κάθε εργοστάσιο και χώρο δουλειάς.

Ο Α. Σαμαράς ουσιαστικά θέλησε να στείλει μήνυμα στην πλουτοκρατία και τους δανειστές ότι η κατεδάφιση των εργασιακών και λαϊκών δικαιωμάτων και το τσάκισμα των εργατικών αγώνων με κάθε μέσο είναι ειλημμένη απόφαση της συγκυβέρνησης και προϋπόθεση για την ανάκαμψη, την επανεκκίνηση της κερδοφορίας των μονοπωλίων και την «προσέλκυση των επενδύσεων».

Δε δίστασε μάλιστα να παρουσιάσει με καμάρι την επίθεση των ΜΑΤ κατά των απεργών της «Χαλυβουργίας» ως το πιο σημαντικό «επίτευγμα» της συγκυβέρνησης στον πρώτο μήνα της θητείας της, που αποδεικνύει στην πράξη τη βούλησή της «να ανακτήσει την αξιοπιστία της χώρας στο εξωτερικό, πράγμα απαραίτητο για να προσελκύσουμε επενδύσεις, να δημιουργήσουμε θέσεις εργασίας, να ανακτήσουμε την ανταγωνιστικότητά μας», όπως χαρακτηριστικά είπε.


Π. Κ.


Κορυφή σελίδας
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ