Κυριακή 1 Ιούλη 2012
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 22
ΔΙΕΘΝΗ
ΕΝΤΑΞΗ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ ΣΤΟΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ ΕΜΠΟΡΙΟΥ
Πριν ξεκινήσει το «μεγάλο φαγοπότι»

Από πρόσφατη λαϊκή κινητοποίηση στην πόλη Τούλα ενάντια στην ένταξη της Ρωσίας στον ΠΟΕ
Από πρόσφατη λαϊκή κινητοποίηση στην πόλη Τούλα ενάντια στην ένταξη της Ρωσίας στον ΠΟΕ
Το πολιτικό «θερμόμετρο» ανέβηκε τις τελευταίες μέρες στη Ρωσία γύρω από το ζήτημα της ένταξης της χώρας στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου (ΠΟΕ). Η εξέλιξη αυτή αφορά στο σύνολο της ρωσικής οικονομίας, στη διασύνδεσή της με την παγκόσμια καπιταλιστική οικονομία, και την ίδια ώρα «υπόσχεται» να μην αφήσει χωρίς παρενέργειες τη ζωή και του τελευταίου Ρώσου πολίτη.

Η διαφορά βρίσκεται στις εκτιμήσεις που γίνονται από τις πολιτικές δυνάμεις, που εκπροσωπούνται στο ρωσικό Κοινοβούλιο για το θέμα. Ετσι, αν η «Ενιαία Ρωσία», το κυβερνητικό κόμμα του προέδρου Βλ. Πούτιν και του πρωθυπουργού Ντ. Μεντβέντιεφ, υποστηρίζει πως η ένταξη της Ρωσίας στον ΠΟΕ θα είναι επωφελής για τη χώρα, στον αντίποδα το Κομμουνιστικό Κόμμα Ρωσικής Ομοσπονδίας (ΚΚΡΟ) και το κεντροαριστερό κόμμα «Δίκαιη Ρωσία» (ΔΡ) θεωρούν πρόωρη και καταστροφική την ένταξή της στον ΠΟΕ.

Η ένταξη θα ισχύσει ένα μήνα μετά την επικύρωση της ενταξιακής συμφωνίας από τη ρωσική Κάτω Βουλή, την Κρατική Δούμα, που θα εξετάσει το θέμα στις 3 Ιούλη. Την ίδια μέρα το ΚΚΡΟ θα πραγματοποιήσει σε όλη τη χώρα μαζικές κινητοποιήσεις ενάντια σ' αυτήν την εξέλιξη. Επίσης, 131 βουλευτές (90 του ΚΚΡΟ και 41 της ΔΡ) απευθύνθηκαν στο Συνταγματικό Δικαστήριο της χώρας, ζητώντας να αναγνωρίσει τον αντισυνταγματικό χαρακτήρα της ενταξιακής συμφωνίας, που σύμφωνα με τα δύο κόμματα θα συρρικνώσει την παραγωγική βάση της Ρωσίας, θα εμποδίσει τον εκσυγχρονισμό της και επιπλέον θα πλήξει τα εργατικά δικαιώματα.

Η διαδρομή της ένταξης

Η Ρωσία ξεκίνησε την πορεία ένταξής της στον ΠΟΕ δύο χρόνια μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης. Το 1993 κατέθεσε την αίτηση για την ένταξη κι ακολούθησαν διαπραγματεύσεις 19 χρόνων, για να φτάσει την τελική ενταξιακή συμφωνία. Αυτή η διαδρομή ήταν «μαραθώνια» και συγκρίνεται με την ανάλογη πορεία της Κίνας, που χρειάστηκε 15 χρόνια διαπραγματεύσεων για να ενταχθεί στον ΠΟΕ. Σ' αυτήν την πορεία δύσκολες ήταν οι διαπραγματεύσεις με την ΕΕ, τις ΗΠΑ, την Κίνα, ενώ η τελευταία εμπλοκή ήταν η αρνητική στάση της Γεωργίας, που άρθηκε τελικά κάτω από τις πιέσεις ΗΠΑ - ΕΕ.

Η Ρωσία αυτή τη στιγμή είναι η μόνη μεγάλη καπιταλιστική οικονομία μεταξύ των «G20», που δεν είναι μέλος του ΠΟΕ.

Με την ένταξη στον ΠΟΕ η Ρωσία από τη μια είναι υποχρεωμένη να μειώσει και προοπτικά μέχρι και να μηδενίσει σε ορισμένους τομείς τους δασμούς, που σήμερα βάζει στα εισαγόμενα ξένα εμπορεύματα, κι από την άλλη προσμένει να μειωθούν οι δασμοί και στα δικά της εξαγωγικά προϊόντα. Επιπλέον, η ρωσική αγορά «ανοίγει» για ξένους επενδυτές, αλλά και το ρώσικο κεφάλαιο προσβλέπει στην αύξηση της «διείσδυσής» του σε ΕΕ και ΗΠΑ.

Στην πραγματικότητα, έχουμε να κάνουμε μ' ένα «μεγάλο φαγοπότι» για το μεγάλο κεφάλαιο (ρωσικό και ξένο). Ωστόσο, η αλήθεια είναι πως σ' αυτό το «φαγοπότι» δεν θα κάτσουν όλοι κοντά στο... «ψητό». Δεν αποκλείεται, μάλιστα, ορισμένοι να μείνουν και... «νηστικοί». Από εδώ κι οι σοβαρές εντάσεις στη ρωσική πολιτική ζωή, αφού κάποια τμήματα του ρωσικού κεφαλαίου αναμένεται να χάσουν, ενώ κάποια άλλα να επωφεληθούν ιδιαίτερα από την ένταξη της χώρας στον ΠΟΕ.

«Ανέτοιμη» η Ρωσία

«Υστερα από 19 χρόνια η Δύση συμφώνησε να δώσει το πράσινο φως για την ένταξη της Ρωσίας στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου (ΠΟΕ). Αυτό θα δώσει στη Δύση τη σωτήρια καταναλωτική αγορά, το φθηνό εργατικό δυναμικό και την πρόσβαση στους τεράστιους φυσικούς πόρους της χώρας μας, σε συνθήκες όξυνσης της οικονομικής κρίσης», τονίζεται στην τοποθέτηση του Γκενάντι Ζιουγκάνοφ, προέδρου της ΚΕ του Κομμουνιστικού Κόμματος Ρωσικής Ομοσπονδίας (ΚΚΡΟ), σχετικά με την ένταξη της Ρωσίας στον ΠΟΕ.

Το ΚΚΡΟ, που στη διαμάχη που έχει ξεσπάσει επιχειρηματολογεί υπέρ των κλάδων κι επιχειρήσεων που αναμένεται να πληγούν από την ένταξη, σημειώνει, μεταξύ άλλων, τις απώλειες από το άνοιγμα των τελωνειακών συνόρων.

Θεωρεί πως «...η πλειοψηφία των ρωσικών εταιρειών, για να μην αναφέρουμε τις μικρές εμπορικές επιχειρήσεις, δεν είναι ανταγωνιστικές ακόμη και στην εγχώρια αγορά. Χωρίς την κρατική στήριξη αυτές οι εταιρείες δεν θα αντέξουν». Το ΚΚΡΟ αναφέρεται ιδιαίτερα στις επιχειρήσεις της αγροτικής οικονομίας, της αεροναυπηγικής, της αυτοκινητοβιομηχανίας, αλλά και «στο αδύναμο ρωσικό χρηματοπιστωτικό σύστημα», κι εκτιμά πως «ο τραπεζικός τομέας οριστικά θα περάσει υπό τον έλεγχο των διεθνών τραπεζών και του παγκόσμιου κερδοσκοπικού κεφαλαίου».

Επιπλέον, σημειώνει πως η εξέλιξη θα συνοδευτεί με ένα νέο «κύμα» ιδιωτικοποιήσεων, που θα διευκολύνει τη διείσδυση του ξένου κεφαλαίου στη Ρωσία.

Ο Γκ. Ζιουγκάνοφ εκτιμά πως η Ρωσία είναι «εντελώς απροετοίμαστη» για να ενταχτεί στον ΠΟΕ κι αυτό θα γίνει υπό δυσμενείς όρους. Ωστόσο, η θέση αυτή συνυπάρχει με την εκτίμηση πως «ο ΠΟΕ μόνο τυπικά προσφέρει στα κράτη ίσες συνθήκες για ανάπτυξη. Στην πραγματικότητα η απελευθέρωση του εξωτερικού εμπορίου λειτουργεί υπέρ των ανεπτυγμένων οικονομιών, πρώτα απ' όλα των ΗΠΑ και της Δυτικής Ευρώπης. Ο ΠΟΕ διασφαλίζει την κυριαρχία των μονοπωλίων τους και υποτάσσει την ανάπτυξη των εθνικών οικονομιών στα συμφέροντά τους».

Το ΚΚΡΟ ζητά να μην εγκριθεί η συμφωνία ένταξης στον ΠΟΕ, αφού αυτή δημιουργεί «απειλή για την εθνική κυριαρχία και την ασφάλεια της χώρας».

Με στόχο την αναβάθμιση της αστικής τάξης

Σε αντίθεση με τις παραπάνω εκτιμήσεις, οι κυβερνητικές δυνάμεις επιμένουν πως το όφελος της ρωσικής οικονομίας από την ένταξη στον ΠΟΕ είναι μεγάλο. Ο πρώην υπουργός Οικονομικών Γ. Γκρεφ εκτιμά πως αυτό θα ξεπερνά τα 20 δισεκατομμύρια δολάρια το χρόνο. Κι αυτό χάρη στα οφέλη που θα αποκομίσουν οι ρωσικές εξαγωγικές εταιρείες, αλλά κι εξαιτίας του εκσυγχρονισμού της ρωσικής οικονομίας, που θα ενισχυθεί με τη διείσδυση στη ρωσική αγορά ξένων εταιρειών. Ιδιαίτερα κερδισμένοι εκτιμούν πως θα είναι οι κλάδοι της ρωσικής μεταλλουργίας, αλλά και των μηχανοκατασκευών και της χημικής βιομηχανίας.

Επιπλέον, με την ενσωμάτωσή της στον ΠΟΕ η ρωσική αστική τάξη αποκτά ένα ακόμη «εργαλείο» για την ενσωμάτωσή της στο παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα, για τη διαμόρφωση «συμμαχιών» στα πλαίσια του ΠΟΕ, αλλά και άλλων διεθνών οικονομικών οργανισμών, όπως είναι το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), με στόχο την αναβάθμιση της θέσης της και την εξασφάλιση νέων υπερκερδών.

Ο πρόεδρος της Ρωσίας, Βλαντιμίρ Πούτιν, σε πρόσφατο άρθρο του, που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα του Μεξικού «El Universal», σημειώνει πως με την ένταξή της στον ΠΟΕ η Ρωσία θα αναλάβει δραστήριο ρόλο στη συζήτηση για τους νέους κανόνες του παγκόσμιου εμπορίου, τη μεταρρύθμιση των διεθνών χρηματοπιστωτικών θεσμών, συμπεριλαμβανομένου του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας.

Ορισμένες επισημάνσεις

Η ένταξη της Ρωσίας στον ΠΟΕ σαφώς και θα λειτουργήσει πρώτα απ' όλα σε όφελος των ισχυρών καπιταλιστών, ενώ πιθανά θα οδηγήσει, όπως επισημαίνει το ΚΚΡΟ, στη συρρίκνωση ορισμένων κλάδων. Αυτό όμως δεν συμβαίνει εξαιτίας της απώλειας της «εθνικής κυριαρχίας», αλλά γιατί σ' αυτούς τους κλάδους, που θα συρρικνωθούν, εξαιτίας του ανταγωνισμού που υπάρχει στα πλαίσια της καπιταλιστικής αγοράς, θα υπάρχει για τους καπιταλιστές χαμηλότερο ποσοστό κέρδους σε σχέση με άλλους. Αυτό συμβαίνει γιατί το κεφάλαιο επενδύει και αναπτύσσει κλάδους όχι με βάση τις λαϊκές ανάγκες, αλλά για το γρήγορο και μεγάλο κέρδος.

Αλλά ακόμη κι αν η Ρωσία δεν εντασσόταν στον ΠΟΕ, κι αν αναπτύσσονταν κάποιοι κλάδοι, που τώρα θα αντιμετωπίσουν προβλήματα, θα ωφελούνταν η εργατική τάξη, ο ρωσικός λαός από την καπιταλιστική οικονομία; Η σημερινή πραγματικότητα στη Ρωσία της καπιταλιστικής «ανάπτυξης» δείχνει το ανάποδο!

Η ρωσική αστική τάξη συνολικά δεν θα χάσει από την ένταξη στον ΠΟΕ, αφού θα αναπτυχθούν άλλοι τομείς και μάλιστα, ποντάροντας στη διαπλοκή της με το διεθνικό κεφάλαιο, στη διαμόρφωση νέων συσχετισμών σε παγκόσμιο επίπεδο, θα επιδιώξει την κατάκτηση μεγαλύτερων μεριδίων στις διεθνείς αγορές!

Η ένταξη στον ΠΟΕ δεν αποτελεί απόρροια μιας «ξενόδουλης» στάσης της ρωσικής αστικής τάξης, αλλά ταξική επιλογή της για την ενίσχυση της θέσης της στο εσωτερικό και διεθνώς.

Το κρίσιμο ζήτημα για τους εργαζόμενους και στη Ρωσία δεν είναι οι σχέσεις εξάρτησης κι αλληλεξάρτησης, που οικοδομεί παραπέρα η άρχουσα τάξη της χώρας με την ένταξη στον ΠΟΕ, για να εξυπηρετήσει τα δικά της συμφέροντα, αλλά οι ίδιες οι καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής, η καπιταλιστική ιδιοκτησία, η εξουσία της αστικής τάξης. Μόνο η ανατροπή τους μπορεί να διασφαλίσει την ανάπτυξη προς όφελος του λαού κι όχι των μονοπωλίων, ντόπιων και ξένων.


Ι. Π. - Ε. Β.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ