ΤΟ ΛΕΝΕ ΚΑΙ ΤΟ ΞΑΝΑΛΕΝΕ διάφορα κυβερνητικά στελέχη οποιασδήποτε απόχρωσης: Οι πολιτικές που εκπονούνται στην Ευρωπαϊκή Ενωση πρέπει «να γίνουν δική μας υπόθεση»!

Τι εννοούν άραγε με αυτό; Οτι πρέπει να γίνουν υπόθεση της κυβέρνησης; Οχι βέβαια, αφού τα μέρη της έχουν αποδείξει περίτρανα -ο καθένας με τον τρόπο του- πόσο πιστεύουν και στηρίζουν τις πολιτικές αυτές.

Αλλωστε, τα μέτρα που παίρνονται είναι προς όφελος και των εγχώριων βιομηχάνων, εφοπλιστών, τραπεζιτών και ...«συναφών επαγγελμάτων» οπότε δεν μπορούν παρά να εκτιμούν δεόντως.

Αλλο λοιπόν είναι αυτό που εννοούν. Θέλουν να είναι ο ελληνικός λαός αυτός που θα «φάει την μπανανόφλουδα» του ότι όλα αυτά που γίνονται είναι μονόδρομος. Οτι η φτώχεια και η εξαθλίωσή του είναι αναπόφευκτες.

Να πειστεί ότι το μέλλον του και η ευημερία του περνάνε υποχρεωτικά από την «ανταγωνιστικότητα» και την «ανάπτυξη», από τη μεγιστοποίηση δηλαδή των κερδών των εταιρειών και των πολυεθνικών.

Ε, λοιπόν, τους βεβαιώνουμε πως όσο και να προσπαθούν τα τηλεοπτικά παπαγαλάκια τους, όσο κι αν εκβιάζουν οι εργοδότες, όσο και αν το πολιτικό τους προσωπικό επιχειρηματολογεί, αυτό ...δε θα γίνει.

Ισως καταφέρουν να μας κλέψουν λίγο ακόμα, όμως τη ...χαρά να τους πούμε κι «ευχαριστώ» δε θα τους τη δώσουμε. Αντίθετα, θα προσπαθήσουμε να τους κάνουμε τη ζωή δύσκολη και να ανατρέψουμε την κατάσταση.

ΕΝ ΤΩ ΜΕΤΑΞΥ «κλείσαμε» και από υπουργό Οικονομικών, αν και ούτε μια στιγμή δε συμμεριστήκαμε το άγχος ορισμένων μήπως και δε βρεθεί άνθρωπος για τη θέση.

Οπότε, υπουργό θα έχουμε. Οικονομική πολιτική όμως προς όφελος των λαϊκών συμφερόντων δε θα έχουμε. Κι αυτό ήταν εξαρχής ξεκάθαρο, ανεξάρτητα με το πρόσωπο που θα καταλάμβανε τη θέση.