«

Εμείς θεωρούμε ότι στα πλαίσια της ΕΕ υπάρχουν δύο εκδοχές για τις εξελίξεις στην Ελλάδα, αντικειμενικά. Εμείς δεν τις θέλουμε αυτές τις εκδοχές, αλλά αυτές δεν καθορίζονται ούτε από την κυβέρνηση, ούτε από την κεντροδεξιά, ούτε από την κυβέρνηση συνεργασίας, με όποιες συνιστώσες και να έχει. Η πρώτη εκδοχή είναι να δημιουργηθεί πιστωτικό γεγονός, όχι κατ' ανάγκη με ευθύνη των ελληνικών κυβερνήσεων, αλλά αντικειμενικά. Να υπάρξει αυτό που λέμε πιστωτικό γεγονός και η Ελλάδα να διωχθεί από την Ευρωζώνη ή να γίνουμε Ευρωζώνη σε ταχύτητα Βαλκανίων με ένα ευρώ άλλης αξίας στο εσωτερικό και άλλης αξίας στις διεθνείς σχέσεις. Και δεύτερο ένα νέο κούρεμα του 85% ή 90% το οποίο μπορεί να εμφανιστεί ότι μας χαρίζουν ένα μέρος του χρέους, αλλά οι δεσμεύσεις για το λαό θα είναι καταλυτικές. Δεν πρόκειται να χάσουν οι πιστωτές ένα μέρος των αναμενόμενων χρημάτων τους χωρίς να βάλουν όρους υπερκερδοφορίας, που σημαίνει ακόμα χειρότερα οι εργασιακές σχέσεις, οι μισθοί, τα μεροκάματα κλπ»...

Αυτά σημείωνε προχτές στη δήλωσή της η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, καλώντας το λαό να πάρει τα μέτρα του για μετά τις 18 του Ιούνη και για τα όσα του ετοιμάζουν κεντροδεξιά και κεντροαριστερά, ανεξάρτητα με το ποιος θα αναδειχτεί κυβέρνηση. Τα δυο σενάρια που περιέγραψε η Αλέκα Παπαρήγα, επαληθεύονται από τους ίδιους τους οργανισμούς της ΕΕ και του κεφαλαίου παγκόσμια. Για παράδειγμα, σε έκθεσή της η UBS διαπιστώνει ότι το σενάριο της παραμονής της Ελλάδας στην Ευρωζώνη προϋποθέτει νέα αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους, δηλαδή συνέχιση της ελεγχόμενης χρεοκοπίας. Η αναδιάρθρωση αυτή προβλέπεται να γίνει με νέο κούρεμα 33% ή και 50% σε χρέη ύψους 181,9 δισ. ευρώ. Το εναλλακτικό σενάριο των δυο παράλληλων ευρώ επαληθεύει ο επικεφαλής οικονομολόγος της Deutsche Bank Τόμας Μάγερ, ο οποίος είπε τις προάλλες ότι η Αθήνα θα μπορούσε να εκδώσει χρεόγραφα «ελληνικού ευρώ» ή «Geuro» που θα λειτουργούσαν ως παράλληλο νόμισμα με το οποίο θα εξυπηρετούνταν τουλάχιστον οι υποχρεώσεις της χώρας. Προϋπόθεση γι' αυτό, όπως ανέφερε, θα αποτελούσε η συνέχιση της χρηματοδότησης από την Ευρωζώνη και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.

Τι σημαίνουν όλα τα παραπάνω; Οτι στα πλαίσια της διαχείρισης της κρίσης προς όφελος του κεφαλαίου, όλα τα σενάρια παραμένουν ανοιχτά σε σχέση με το μέλλον της Ελλάδας στην Ευρωζώνη, αλλά και το μέλλον της ίδιας της Ευρωζώνης. Συνεπώς, όσοι καθησυχάζουν το λαό, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, ότι δεν υπάρχει πιθανότητα εξόδου από το ευρώ, καλώντας τον να κάνει θυσίες για παραμονή στην Ευρωζώνη, αλλά και όσοι εκβιάζουν με το δίλημμα «ευρώ ή δραχμή», όπως το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, έχουν έναν και ενιαίο στόχο: Να θωρακίσουν τον ευρωμονόδρομο, κρύβοντας ότι εντός της ΕΕ και με τα μονοπώλια ακλόνητα στην παραγωγή, όποια «λύση» κι αν δοθεί για τη διαχείριση της κρίσης και του χρέους, θα είναι σε βάρος του λαού και θα συνοδεύεται από μέτρα και νέα μνημόνια. Αυτά περιμένουν το λαό από τις 18 Ιούνη, είτε με κεντροαριστερά, είτε με κεντροδεξιά στην κυβέρνηση. Απέναντι στη νέα θύελλα που έρχεται, μόνο αποκούμπι είναι το ΚΚΕ, που δε δεσμεύεται απέναντι στην ΕΕ και τα μονοπώλια. Οσο πιο ενισχυμένο βγει στις εκλογές, τόσο πιο δυνατό θα είναι το κίνημα την επόμενη μέρα, τόσο πιο ικανός θα είναι ο λαός να αποκρούσει τα χειρότερα, να βγει στην αντεπίθεση, να νικήσει.