Το μεγάλο ευρωπαϊκό κεφάλαιο, διαμέσου της Κομισιόν, πρότεινε χτες προς το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Στοκχόλμης (23/24 Μάρτη 2001) να εγκρίνει μία «αναπτυσσόμενη πανευρωπαϊκή διαχείριση ανθρώπινων πόρων από πολυεθνικές επιχειρήσεις», με τη δημιουργία μιας «ευέλικτης» εργατικής αριστοκρατίας που θα στελεχώσει τις «νέες αγορές, ιδιαίτερα τεχνολογιών των πληροφοριών και των επικοινωνιών», αποψιλώνοντας τις «εθνικές» αγορές από «εγκεφάλους», αλλά και μετακινώντας χειρώνακτες εργαζόμενους προς τους λιγότερο κερδοφόρους παραγωγικούς τομείς.

Η «στρατηγική» πρόταση της Κομισιόν τιτλοφορείται παραπλανητικά «νέα στρατηγική για την οικοδόμηση νέων ευρωπαϊκών αγορών εργασίας» και προτείνει «δύο φάσεις» υλοποίησης μέχρι το 2005, προβλέποντας «άρση φραγμών» στο σύνολο των εργασιακών σχέσεων. Με άλλοθι ότι «η κινητικότητα υψηλά ειδικευμένου εργατικού δυναμικού είναι εντονότερη στις ΗΠΑ», το μεγάλο ευρωπαϊκό κεφάλαιο απαιτεί ενίσχυση της «νέας οικονομίας» από κατάλληλα προσαρμοσμένο εργατικό δυναμικό με ειδικά προνόμια, θεσπίζοντας έτσι δύο κατηγορίες «ευρωπαϊκού εργατικού δυναμικού».

Οπως δήλωσε κυνικά ο επίτροπος αρμόδιος για την εσωτερική αγορά Ολλανδός Φρ. Μπολκεστάιν (πρώην υπάλληλος της πολυεθνικής «Shell») «πρέπει να βελτιώσουμε τη λειτουργία της ευρωπαϊκής αγοράς εργασίας για τις εταιρίες που ζητούν να απασχολήσουν άτομα με τις σωστές δεξιότητες, διευκολύνοντας τα άτομα να επιτύχουν αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων τους και εξασφαλίζοντας στους εργαζόμενους που είναι εγγεγραμμένοι σε συστήματα συνταξιοδότησης επιχειρήσεων, ότι δε θίγονται όταν επιθυμούν να διακινηθούν μεταξύ κρατών - μελών».

Αυτό είναι και το βασικό ζήτημα, αφού οι «κινητοί» εργαζόμενοι που θα εξυπηρετούν τις ανάγκες της «κινητής πληροφορικής οικονομίας» θα ξεριζώσουν, σύμφωνα με την Κομισιόν: (1) «Τα κωλύματα που προξενούνται από τα εθνικά φορολογικά συστήματα» και (2) «τη δυνατότητα μεταφοράς συντάξεων με την έγκαιρη θέσπιση των χρηματοδοτούμενων συνταξιοδοτικών συστήματων», δηλαδή από την ιδιωτική ασφάλιση. Η «κινητικότητα» αυτή αφορά «1,5 εκατ. άτομα, λιγότερο του 0,4% του συνόλου».

Σύμφωνα με την Κομισιόν, η «ροή» ειδικευμένου εργατικού δυναμικού είναι υψηλότερη προς τη Γερμανία και τη Δανία, και χαμηλότερη προς την Ισπανία και την Ελλάδα, αποκαλυπτικό και της «δομικής» παραγωγικής υστέρησης της χώρας σε σχέση με τις «νέες τεχνολογίες». Σύμφωνα με την αιτιολόγηση της Κομισιόν, αυτή η «κινητικότητα» δεν αφορά μετακίνηση «από αγροτικά σε αστικά κέντρα», άρα αποκλείει τον αγροτικό πληθυσμό, που πλήττεται ήδη άγρια από την ανεργία. Αφορά κυρίως «νέους, κάτω των 30 ετών, υψηλά ειδικευμένους», δηλαδή δεν πρόκειται να ευνοήσει ούτε το άνεργο προλεταριάτο των αστικών κέντρων. «Μοντέλα άγριας ανάπτυξης» όπως της Ιρλανδίας αναμένεται να ευνοηθούν ιδιαίτερα, όπως επίσης και να μειωθεί η διαρροή προς τις ΗΠΑ, που ανέρχονται «σε 83.000 άτομα το 1997, εκ των οποίων 35% στην ακμή της καριέρας τους μεταξύ 35-44 ετών».

Αυτή η «κινητικότητα» πρέπει, σύμφωνα με την Κομισιόν, «να άρει τους φραγμούς σε συντάξεις, φορολογικά και συστήματα κοινωνικής ασφάλισης». Ετσι, θα χρησιμοποιηθούν και ως αιχμή του δόρατος για την προωθούμενη ανατροπή του συνολικού συστήματος «κοινωνικής προστασίας» στην ΕΕ.

Η Ελλάδα θα πληγεί ιδιαίτερα με την αποψίλωση του ειδικευμένου εργατικού δυναμικού, ενώ οι κυβερνώντες θα το εκμεταλλευτούν για να προωθήσουν «με την ευλογία των Βρυξελλών» το σύνολο των ανατροπών στις ντόπιες εργασιακές σχέσεις. Πρόκειται για το τέλος της παραμυθίας, ότι, δήθεν, η πληροφορική θα «δώσει δουλιά». Οχι μόνο δεν αφορά παρά μόνο μια ελάχιστη μειοψηφία, αλλά θα επιταχύνει την κακομεταχείριση της τεράστιας πλειοψηφίας εργαζομένων, που οι Βρυξέλλες και οι κυβερνώντες χαρακτηρίζουν «χωρίς δεξιότητες».