Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ προκρίνει την επιλογή της εκ νέου προσφυγής στις κάλπες και ταυτόχρονα προσπαθεί να πείσει για τους λόγους που αρνείται να συμμετέχει σε μια κυβέρνηση συνεργασίας, που όπως λένε ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ, θα «επαναδιαπραγματευτεί» το μνημόνιο. Απ' τα «μπαλκόνια» επιμένει να κοροϊδεύει το λαό με κορόνες για καταγγελία του μνημονίου, την ίδια ώρα που μια σειρά από στελέχη του ομολογούν ότι κάτι τέτοιο δεν είναι στις προθέσεις του κόμματός τους.

Χαρακτηριστικότερος όλων ο Γ. Δραγασάκης, ο οποίος σε συνέντευξή του στο «Βήμα» της Κυριακής δηλώνει μεταξύ άλλων για το μνημόνιο ότι «δε μιλάμε για μονομερείς ενέργειες (...) αλλά για επαναδιαπραγμάτευση» και για το χρέος ότι «επιδίωξη είναι να γίνει μια πανευρωπαϊκή επαναρρύθμιση».

Τάσσεται υπέρ της «ενίσχυσης της διαρθρωτικής ανταγωνιστικότητας», υπέρ μιας πιστωτικής πολιτικής που θα δίνει «έμφαση στα επιχειρηματικά και επενδυτικά δάνεια». Ενώ για τις τράπεζες αναφέρει: «Εμείς προκρίνουμε κάτι κοντά στο σουηδικό μοντέλο, όταν η χώρα κρατικοποίησε τις τράπεζες, τις τροφοδότησε με κεφάλαια, τις εξυγίανε, τις κατέστησε κερδοφόρες και τις πούλησε σε ιδιώτες (...) σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι επειδή είναι δημόσιες οι τράπεζες θα πρέπει να χαρίσουν δάνεια».

Από κοντά και η Ρ. Δούρου σε συνέντευξή της ανέφερε ότι «δεν είμαστε ημίτρελοι να θεωρούμε ότι μια χώρα, που τη βγάλανε έξω από τις αγορές, δεν έχει την ανάγκη δανεισμού (...) Οταν λοιπόν, λέμε καταγγελία του μνημονίου, λέμε καταγγελία των όρων με τους οποίους η χώρα προσέτρεξε να δανειστεί».

Προσπαθώντας να δικαιολογήσει τις δηλώσεις του Μ. Γλέζου περί επιβολής εισφοράς σε καταθέσεις από 20.000 και πάνω, ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ διευκρίνισε ότι ο βουλευτής του αναφερόταν σε «έναν εσωτερικό δανεισμό για την εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους, υποχρεωτική για τα υψηλά εισοδήματα και προαιρετική για τους οικονομικά αδύνατους».

Παρέμβαση έκανε χτες και ο Αλ. Αλαβάνος, το «Μέτωπο» του οποίου στήριξε εκλογικά τον ΣΥΡΙΖΑ και συνιστώσες του εξέλεξαν μάλιστα και βουλευτές. Τώρα, σε άρθρο του, κάνει λόγο για κατασκευή της νέας σοσιαλδημοκρατίας «μέσω της αριστεράς», επικρίνει τις δυνάμεις που κινούνται εντός της ευρωζώνης ότι θέλουν «να κάμψουν τη λαϊκή αντίδραση» και ότι «(...) "ακύρωση του μνημονίου" και "παραμονή στην ευρωζώνη" (δε γίνεται). 'Η το ένα ή το άλλο».