Παρασκευή 13 Απρίλη 2012 - 2η έκδοση
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 6
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΣΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΔΡΟΜΟ
Ποια ανάπτυξη;

Οταν οι ηγεσίες των ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, μπροστά στις εκλογές, λένε πως μετά τα μνημόνια και τις δανειακές συμβάσεις έρχεται η ανάπτυξη, ποια ανάπτυξη εννοούν; Εχει συμφωνηθεί, είπαν, μέσω της χρηματοδότησης προγραμμάτων από τα ευρωπαϊκά κονδύλια του ΕΣΠΑ, να δοθούν περίπου 20 δισ. μέχρι το 2013 για χρηματοδότηση μεγάλων έργων, κυρίως στους τομείς των μεταφορών (ολοκλήρωση μεγάλων οδικών αξόνων) και της ενέργειας (πρόγραμμα «Ηλιος», ιδιωτικές επενδύσεις στην ηλεκτρική ενέργεια κ.ά.). Τα κεφάλαια θα τα καρπωθούν μεγάλοι κατασκευαστικοί όμιλοι, οι οποίοι στη συνέχεια θα εξασφαλίσουν κέρδη, πουλώντας ακριβά στα λαϊκά στρώματα υπηρεσίες, ενέργεια κ.ά. Την ενέργεια επίσης θα την εξάγουν. Αυτή η «ανάπτυξη» δεν έχει σχέση με την κάλυψη των λαϊκών αναγκών, ούτε αποτελεί - όπως την εμφάνισε η κυβερνητική προπαγάνδα - το «αντίβαρο» στα σκληρά αντεργατικά μέτρα των μνημονίων. Αυτή η ανάπτυξη θα γίνει πάνω στα συντρίμμια των εργασιακών δικαιωμάτων. Ποιες ανάγκες θα μπορούν να ικανοποιήσουν οι εργαζόμενοι με μισθό 500 ευρώ, οι νέοι εργαζόμενοι με 400 ευρώ; Ούτε, βεβαίως, πρόκειται να δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας σταθερές και μόνιμες έτσι που έστω να μετριάσει το οξύτατο πρόβλημα της ανεργίας.

Στο ζήτημα της ανάπτυξης έχει ξεκινήσει ήδη μπροστά και στις επερχόμενες εκλογές αυτή η συζήτηση που συγκαλύπτει την ταξική ουσία του ζητήματος. Μπροστά στα λαϊκά στρώματα υπάρχουν δύο δρόμοι ανάπτυξης. Αυτός της καπιταλιστικής βαρβαρότητας που βιώνουν και ο δρόμος που προτείνει το ΚΚΕ, της λαϊκής εξουσίας που αμφισβητεί τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής και αναδεικνύει την ανάγκη ο κοινωνικός πλούτος να γίνει λαϊκή περιουσία. Τα κόμματα της πλουτοκρατίας ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, τα διάφορα λεγόμενα «αντιμνημονιακά» κόμματα, που μιλάνε περί «υγιούς καπιταλιστικής ανάπτυξης χωρίς λαμόγια και διαφθορά», περί «επαναδιαπραγμάτευσης με την ΕΕ και την τρόικα» ή περί «αριστερής διαχείρισης» προσπαθούν με διαφορετική διαχείριση να πείσουν ότι μπορούν και οι καπιταλιστές να είναι ευχαριστημένοι και οι εργάτες και τα φτωχά λαϊκά στρώματα.

Παραμύθια. Ο καπιταλισμός ό,τι είχε να δώσει στο παρελθόν το έδωσε και ιδιαίτερα στην περίοδο που υπήρχε το πραγματικό αντίπαλο δέος, οι σοσιαλιστικές χώρες. Σήμερα παίρνει πίσω ό,τι κατάκτηση είχαν καταφέρει με αγώνες και αίμα οι εργαζόμενοι. Στην Ελλάδα, που είναι ενταγμένη στο ιμπεριαλιστικό σύστημα, τις λυκοσυμμαχίες της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, γιατί αυτό εξυπηρετεί τα συμφέροντα των Ελλήνων κεφαλαιοκρατών, η κρίση τσακίζει πρώτα και κύρια τα λαϊκά στρώματα. Το ΚΚΕ αποκάλυψε στο λαό - και επιβεβαιώθηκε στη ζωή - τις αιτίες της καπιταλιστικής κρίσης. Του είπε ότι ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης τον έφερε εδώ και όχι κάποιοι κακοί πολιτικοί ή οι «κακές αγορές και οι τράπεζες που επικράτησαν της πολιτικής», όπως λένε διάφορες οπορτουνιστικές δυνάμεις.

Ο άλλος δρόμος ανάπτυξης, που προτείνει το ΚΚΕ, σημαίνει ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, όχι απλά αλλαγή κυβέρνησης ή αστικής διαχείρισης. Σημαίνει η εξουσία να περάσει στην εργατική τάξη, που θα απελευθερώσει από την εκμετάλλευση του κεφαλαίου και τους αυτοαπασχολούμενους και τους φτωχούς αγρότες. Είναι ο δρόμος της κοινωνικοποίησης των μέσων παραγωγής, του πανεθνικού σχεδιασμού με εργατικό έλεγχο που μπορεί να δώσει εξασφαλισμένη εργασία για όλους. Σύγχρονη εντελώς δωρεάν Παιδεία, Υγεία και Περίθαλψη, Πολιτισμό και Αθλητισμό. Εξασφαλισμένη στέγη, υγιεινό περιβάλλον, δικαίωμα στην αναψυχή. Μπορεί να αξιοποιήσει τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας. Αυτό σημαίνει να μπορεί να παράγει η χώρα μας καλά και φτηνά αγροτοκτηνοτροφικά προϊόντα, περιορίζοντας τις σημερινές εισαγωγές. Να μπορεί να αναπτύξει κλάδους ή τομείς, που οι καπιταλιστές δεν αναπτύσσουν γιατί δεν βγάζουν κέρδος (αντισεισμική, αντιπλημμυρική προστασία). Μπορεί να αξιοποιήσει τον τεράστιο ορυκτό πλούτο που διαθέτει, τα ενδεχόμενα κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου, το βωξίτη, απαραίτητο για προϊόντα αλουμινίου, το νικέλιο, το χρυσό, το λιγνίτη για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, το υδάτινο και αιολικό δυναμικό.

Μόνο που όλα αυτά σήμερα είναι στα χέρια των καπιταλιστών και των μονοπωλίων. Αυτό στερεί από το λαό τη δυνατότητα να βάλει την παραγωγή και την οικονομία στην υπηρεσία της ικανοποίησης των δικών του σύγχρονων αναγκών, της δικής του ευημερίας που μπορεί να εξασφαλιστεί στον 21ο αιώνα, σύμφωνα με τις μεγάλες τεχνολογικές δυνατότητες και την ανάπτυξη της παραγωγικότητας της εργασίας. Αυτός ο δρόμος ανάπτυξης δεν μπορεί να προέλθει από τις εκλογές, μπορεί όμως ο λαός να τον δυναμώσει με την ψήφο του, με δραστική αποδυνάμωση των αστικών κομμάτων και πανίσχυρο ΚΚΕ. Για να δυναμώσει το εργατικό, λαϊκό κίνημα, να βάζει εμπόδια στην αντιλαϊκή πολιτική, να γίνεται πιο ικανό στις συγκρούσεις που έρχονται από τον πόλεμο του κεφαλαίου, να συγκεντρώνονται κοινωνικές λαϊκές δυνάμεις που θα συγκρούονται με τα μονοπώλια μέχρι την ανατροπή τους. Η συμπόρευση των λαϊκών ανθρώπων με το ΚΚΕ και στην κάλπη είναι όπλο στο λαϊκό κίνημα και δυνάμωμα του άλλου δρόμου ανάπτυξης.


Δ. Κ.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ