Την απόφασή τους να διεκδικήσουν ψήφο εξουσίας και όχι ψήφο διαμαρτυρίας, διατύπωσε ο Αλ. Τσίπρας παρουσιάζοντας την εκλογική συνεργασία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ με δυνάμεις και πρόσωπα προερχόμενα απ' το ΠΑΣΟΚ, με συγκολλητική ουσία την εναντίωση στο μνημόνιο. Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ σκόπιμα συγχέει το ζήτημα κυβέρνηση-εξουσία. Γιατί η σημερινή εξουσία είναι των καπιταλιστών. Αλλά δε βάζουν ζήτημα ανατροπής της εξουσίας των καπιταλιστών. Πολύ περισσότερο που δεν ανατρέπονται με ψήφο. Αρα, μιλά για εξουσία, ενώ θέλει ψήφο για κυβέρνηση. Αυτό όμως μεταφράζεται ως εξής: Διεκδικούν απ' το λαό ψήφο για να διαχειριστούν την εξουσία των αστών.

Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ προσφέρει κακές υπηρεσίες στο λαό. Οπως έκανε άλλωστε πάντα, θολώνοντας το κριτήριό του, αποπροσανατολίζοντάς τον, προβάλλοντας τις σημαίες του ως φιλολαϊκές ενώ τις σηκώνει για το αστικό πολιτικό σύστημα καλώντας τον να στοιχηθεί κάτω απ' αυτές, δηλαδή τον χειραγωγεί στο αστικό πολιτικό σύστημα. Διατείνεται σήμερα ότι με την προσέλευση στην κάλπη και με ψήφο στις «αντιμνημονιακές δυνάμεις» όλα θα λυθούν ως διά μαγείας. Τσιμουδιά όμως για το γεγονός ότι το μνημόνιο το γέννησε μια συγκεκριμένη εξουσία, που όσο υπάρχει θα συνεχίσει να γεννά μέτρα «μνημονιακής» υφής. Τσιμουδιά ότι η ΕΕ, την οποία τόσο θαυμάζει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και αποκηρύττει μετά βδελυγμίας κάθε σκέψη αποχώρησης απ' αυτήν αφού στηρίζει την ευρωζώνη, η οποία επιθεωρεί άγρυπνα την εφαρμογή σε κάθε χώρα μέλος της μιας πολιτικής που διασφαλίζει τα κέρδη και την ανταγωνιστικότητα των μονοπωλίων των οποίων αποτελεί θεματοφύλακα.

Οτι σήμερα ούτε «ο θεός ο ίδιος» δεν μπορεί να επιβάλλει στα μονοπώλια να «κουρέψουν» τα κέρδη τους για να δώσουν στους εργάτες καλούς μισθούς, μόνιμη δουλειά και να αποδώσουν στο κράτος υψηλούς φόρους που θα κατευθυνθούν στην Παιδεία, την Υγεία κ.λπ.

Η ψήφος στο ΚΚΕ είναι ψήφος υπέρ μιας άλλης προοπτικής, ενός άλλου δρόμου ανάπτυξης που θα υπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες και μόνο αυτές. Είναι ψήφος που την επαύριο των εκλογών θα επιστραφεί στο λαό ως δύναμη να παρεμποδίσει με το δικό του κίνημα αντιλαϊκά μέτρα, ως προωθητική δύναμη στην κατεύθυνση μιας άλλης εξουσίας, λαϊκής.