Παρασκευή 30 Μάρτη 2012
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 6
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΣΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΔΡΟΜΟ
Για τα περί σταθερής κυβέρνησης

Τα αστικά επιτελεία λένε ότι κριτήριο ψήφου στις εκλογές είναι: Με την Ευρώπη και το ευρώ ή με την πτώχευση που θα φέρει κοινωνική αναταραχή και την ...επανάσταση. Το λένε ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΛΑ.Ο.Σ. το είπε και ο ΣΕΒ. Αλλά δε λένε μόνο αυτά. Λένε ταυτόχρονα ότι για να μην έλθει το «χάος» και η «πτώχευση» με την «κοινωνική αναταραχή», χρειάζεται η χώρα και σταθερή διακυβέρνηση, βάζοντας στα κριτήρια της ψήφου να κυβερνηθεί η χώρα αποτελεσματικά. Οταν λένε να κυβερνηθεί η χώρα, εννοούν: Να υλοποιηθούν το αντιλαϊκό μνημόνιο, οι αντεργατικοί εφαρμοστικοί του νόμοι, η δανειακή σύμβαση - αυτά όλα πάνε πακέτο - όπως και όλες οι αντιδραστικές συνθήκες που ψηφίστηκαν στη Βουλή. Εννοούν, επίσης, να έχουν λυμένα τα χέρια για τα νέα ακόμη πιο άγρια μέτρα που έρχονται στη συνέχεια. Ηδη έχουν εξαγγείλει νέα μέτρα τον Ιούνη. Διαφορετικά, λένε, έρχεται το χάος. Αλλά για την εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, χάος είναι οι μισθοί 300 και 400 ευρώ, οι συντάξεις των 200 και 300 ευρώ, το 70% «κούρεμα» στα αποθεματικά των νοσοκομείων, των Πανεπιστημίων, των ΤΕΙ, του ΟΕΚ, των ασφαλιστικών ταμείων, τα χαράτσια, η ανεργία, η εξαθλίωση, η ασιτία παιδιών, το κόψιμο των επιδομάτων Πρόνοιας, η αδυναμία να υπάρχει ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους κλπ. Είναι κάλπικα, εκβιαστικά και τρομοκρατικά για το λαό αυτά τα διλήμματα. Θέλουν κυβέρνηση να συνεχίζει να σφάζει το λαό και μιλούν για ακυβερνησία αν ο λαός με την ψήφο του την κάνει ανήμπορη να τον σφάζει.

Ταυτόχρονα φοβούνται. Οχι από τις «αντιμνημονιακές δυνάμεις», την «αντιμνημονιακή ρητορεία», τις προτάσεις για «αντιμνημονιακή ή αριστερή κυβέρνηση». Ολες αυτές οι δυνάμεις και οι πολιτικές δεν ξεφεύγουν από τα πλαίσια του συστήματος. Δεν αρνούνται τον εκμεταλλευτικό του χαρακτήρα, τη συμμετοχή της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Φοβούνται το ΚΚΕ, το ταξικό εργατικό κίνημα. Την ταξική πάλη «βαφτίζουν» χάος, ακριβώς γιατί ανοίγει το δρόμο στην αμφισβήτηση της αστικής πολιτικής, του αστικού πολιτικού συστήματος, προβάλλει στην εργατική τάξη, στην εργαζόμενη νεολαία, στα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα τη μοναδική διέξοδο σε όφελός τους: Αποδέσμευση από την Ευρωπαϊκή Ενωση, μονομερής διαγραφή του χρέους - δεν το δημιούργησε ο λαός, η νεολαία, τους χρωστάνε και από τη «νόμιμη κλοπή» της υπεραξίας - με εργατική λαϊκή εξουσία. Ταξικά μίλησαν οι βιομήχανοι, τα αστικά κόμματα, με αντικομμουνιστική επίθεση, επειδή ξέρουν πως η μόνη πολιτική διέξοδος και η πάλη γι' αυτή, από την οποία κινδυνεύουν, είναι η πολιτική του ΚΚΕ που μπολιάζει το εργατικό, το λαϊκό κίνημα. Τη φοβούνται, ακριβώς γιατί αυτή η πολιτική καλεί την εργατική τάξη να τους απαλλοτριώσει, να κοινωνικοποιήσει την ιδιοκτησία τους ως μονόδρομο φιλολαϊκής διεξόδου από την κρίση.

Οταν λένε σταθερή κυβέρνηση, για να προχωρήσει η δανειακή σύμβαση, για να προχωρήσει δηλαδή η στρατηγική διεξόδου απ' την κρίση υπέρ του κεφαλαίου και με άγρια μέτρα κατά του λαού ή κοινωνική εξέγερση, χάος και επανάσταση, αποκαλύπτουν και το εξής ζήτημα: Οτι σήμερα περισσότερο από πριν ωριμάζει ο προβληματισμός, η συζήτηση για τη σύγκρουση των δύο δρόμων ανάπτυξης. 'Η ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης ή συγκέντρωση δυνάμεων, λαϊκή κοινωνική συμμαχία, σύγκρουση με το κεφάλαιο για την εργατική - λαϊκή εξουσία. Το ΚΚΕ από την ίδρυσή του μιλούσε για την αναγκαιότητα πάλης για το σοσιαλισμό. Σήμερα ακόμη πιο πολύ εντάσσουμε τον καθημερινό αγώνα στην πάλη για την εξουσία. Είναι αδύνατον σήμερα να απαντήσουμε για το πώς ο λαός, η Ελλάδα θα βγει απ' την κρίση και πώς ο λαός θα κερδίσει ό,τι έχασε, πώς θα ικανοποιήσει τις ανάγκες του, αν δεν ανοίξουμε το ζήτημα ποιος έχει την εξουσία και την ιδιοκτησία.


Ι.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ