Σάββατο 10 Μάρτη 2012 - 2η έκδοση
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 5
ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ
Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Ο αγώνας στα χέρια των εργαζομένων

Οσο περισσότερο εντείνεται η άγρια αντιλαϊκή και αντεργατική επίθεση, τόσο επιτακτικότερη είναι η ανάγκη συλλογικής, οργανωμένης, μαζικής και μαχητικής αντίστασης των εργαζομένων σε αυτήν. Οι συλλογικές συμβάσεις κατακρεουργούνται, οι μισθοί βυθίζονται στα Τάρταρα, όχι μόνο εξαιτίας των περικοπών, αλλά και λόγω της ακρίβειας και της φοροληστείας. Μόνο οι καταγεγραμμένοι άνεργοι έχουν ξεπεράσει το ένα εκατομμύριο, με την πραγματική ανεργία να είναι ακόμη υψηλότερη. Για παιδεία και υγεία, οι λαϊκές οικογένειες βάζουν όλο και πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη, σε μια περίοδο που η ανάπτυξη της τεχνολογίας επιτρέπει ακόμη καλύτερες υπηρεσίες, αποκλειστικά δημόσιες και δωρεάν. Η πρόνοια, μετατρέπεται σε ψίχουλα για εξαθλιωμένους.

Απέναντι σ' αυτήν την κατάσταση, οι εργαζόμενοι καλούνται να πάρουν την υπόθεση της πάλης στα χέρια τους και η ευθύνη των ταξικών δυνάμεων, σε αυτή την κατεύθυνση είναι μεγάλη. Πώς, όμως, μπορεί οι εργαζόμενοι να πάρουν την πάλη στα χέρια τους; Αρκεί και μόνο η προκήρυξη κάποιων απεργιών ή κινητοποιήσεων στους κλάδους ή στα σωματεία από τα Διοικητικά Συμβούλια; Οχι. Χρειάζεται σχέδιο κατά κλάδο, κατά εργοστάσιο, κατά επιχείρηση. Με υπομονή και επιμονή να αναδεικνύονται οι αληθινές αιτίες της κρίσης, να οπλίζονται οι εργαζόμενοι ενάντια στην τρομοκρατία συγκυβέρνησης - πλουτοκρατίας και αστικών μέσων ενημέρωσης. Γι' αυτό χρειάζεται καλή προετοιμασία των γενικών συνελεύσεων στους τόπους δουλειάς, με στόχο ο κόσμος να ξεθαρρέψει, να μιλήσει, να βγει μπροστά, να παίρνει, αργά αλλά σταθερά, όλο και περισσότερες ευθύνες. Να γίνονται συζητήσεις, συσκέψεις, συγκεντρώσεις, και να μετριούνται όλο και περισσότερες δυνάμεις στις μαζικές διαδικασίες και στον αγώνα.

Δύο είναι τα κρίσιμα στοιχεία σε αυτή τη διαδικασία. Πρώτον, να δυναμώσει η ιδεολογικοπολιτική διαπάλη απέναντι στις ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, στις δυνάμεις του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού. Να αποκαλυφθεί καθαρότερα ο ρόλος τους στους εργαζόμενους. Πώς και με ποιο τρόπο, ενισχύουν κάθε φορά την εργοδοσία σε κάθε εργοστάσιο, κάθε επιχείρηση, κάθε κλάδο. Ταυτόχρονα, και σε συνδυασμό, να μπαίνει όλο και καθαρότερη στάση απέναντι στην εργοδοσία. Η εργοδοσία θα χρησιμοποιήσει όλους τους τρόπους, τις απολύσεις, την άμεση και έμμεση τρομοκρατία, τις απειλές, τους εκβιασμούς, για ν' αναγκάσουν τους εργαζόμενους σε συμβιβασμό. Οι εργαζόμενοι μόνο συλλογικά μπορούν να αντιμετωπίσουν τέτοια επίθεση. Στη μάχη αυτή ξεχωριστό ρόλο μπορούν να έχουν οι δυνάμεις στις λαϊκές συνοικίες, έτσι ώστε να συνδέονται οι τόποι δουλειάς με τις εργατογειτονιές.

Ακόμη, όμως, και εκεί που οι ταξικές δυνάμεις είναι μειοψηφία, απαιτείται καλύτερη, απαιτητική, συντονισμένη δουλειά. Να ξεμπροστιάζονται οι δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού. Να σχεδιάζεται η άσκηση πίεσης από τα κάτω, με υπογραφές, με συσκέψεις, με γενικές συνελεύσεις, με επιτροπές αγώνα, με αποφάσεις κόντρα και ενάντια στις αποφάσεις των πλειοψηφιών. Να προετοιμάζονται οι εργαζόμενοι για σκληρούς και μακροχρόνιους αγώνες, να αποκτούν όλο και περισσότερο εμπιστοσύνη στη δύναμή τους. Ετσι μπορεί να ανοίγει ο δρόμος ώστε οι εργαζόμενοι να συνειδητοποιούν πως αυτοί μπορούν να πάρουν την τύχη τους στα χέρια τους και ταυτόχρονα να οργανώνουν οι ίδιοι τον αγώνα. Ετσι θα δυναμώνει η πάλη ενάντια στην εξαθλίωση της λαϊκής οικογένειας. Θα συγκεντρώνονται και θα ατσαλώνονται εργατικές και λαϊκές δυνάμεις στην πάλη για να βάλουν εμπόδια στην εφαρμογή των μέτρων, στη ρότα ανατροπής της εξουσίας των μονοπωλίων.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ