Την επιβολή... «τέλους ασφάλειας εφοδιασμού», που αναμένεται τελικά να κάτσει στην «πλάτη» των νοικοκυριών που καταναλώνουν φυσικό αέριο, δρομολογεί η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ), στη βάση των νομοθετικών ρυθμίσεων που έχουν ήδη θεσπιστεί για την υιοθέτηση της σχετικής πολιτικής της ΕΕ, όπως διαμορφώθηκε μετά την κρίση φυσικού αερίου μεταξύ Ρωσίας - Ουκρανίας, το 2009.

Η ΡΑΕ, με αφορμή την εκδήλωση της - διαχειρίσιμης τελικά - κρίσης φυσικού αερίου τους δυο προηγούμενους μήνες, δημοσιοποιεί τις προθέσεις της, οι οποίες βασίζονται στις κατευθύνσεις της ΕΕ και τις αξιώσεις των επιχειρηματιών - καταναλωτών φυσικού αερίου. Τα σενάρια και τα μέτρα περιέχονται στη «Μελέτη Εκτίμησης Επικινδυνότητας της Ασφάλειας Εφοδιασμού της Ελλάδας με Φυσικό Αέριο», που έχει ήδη υποβληθεί στην ΕΕ από τον περασμένο Δεκέμβρη.

Ο νόμος προβλέπει ήδη τη σύναψη «συμβάσεων διακοπτόμενης παροχής» και τη χρήση εναλλακτικών καυσίμων, ντίζελ, νερού, μαζούτ από ηλεκτροπαραγωγικές μονάδες φυσικού αερίου. Προβλέπεται επίσης η τήρηση σημαντικών αποθεμάτων καυσίμου, αν και δεν υπάρχουν οι κατάλληλοι αποθηκευτικοί χώροι.

Στο «διά ταύτα», μια σειρά από μέτρα σαν και αυτά, που μένει να υλοποιηθούν έως το 2014, «σκοντάφτουν» στο κόστος, το οποίο δεν έχουν καμία διάθεση να επωμιστούν οι μεγαλοεπιχειρηματίες, οι θέσεις των οποίων λήφθηκαν υπόψη για την κατάρτιση της μελέτης. Η ΡΑΕ μένει να αποφασίσει το ύψος και τις λεπτομέρειες για το τέλος. Η λογική της είναι ότι σε κάθε περίπτωση, οι επιχειρήσεις που θα επωμιστούν το βάρος διακοπής της παροχής και της χρήσης εναλλακτικού καυσίμου «πρέπει» να αποζημιώνονται. Ακόμη μια «ανάγκη» γεννιέται και απειλεί τα νοικοκυριά, τα οποία πάντα πρέπει να πληρώνουν, σύμφωνα με τους πλουτοκράτες και τους υπηρέτες των συμφερόντων τους.