Με τις καταθέσεις δύο ψυχιάτρων συνεχίστηκε χτες η δίκη του ρατσιστή δολοφόνου ΠαντελήΚαζάκου στο Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Αθήνας για το φόνο δύο οικονομικών μεταναστών και το σοβαρό τραυματισμό άλλων επτά τον Οχτώβρη του 1999. Πρώτος κατέθεσε ως μάρτυρας ο ψυχίατρος Γ. Δημόπουλος από το ψυχιατρικό κατάστημα κρατουμένων των Φυλακών Κορυδαλλού, ο οποίος υποστήριξε για τον κατηγορούμενο ότι «πρόκειται για σχιζοφρενική περίπτωση παρανοϊκού τύπου».

«Είχε εισαχθεί - είπε - στο ψυχιατρείο των φυλακών ως τοξικομανής, αλλά δεν είχε όλο αυτό τον καιρό συμπεριφορά τοξικομανούς. Εδειχνε όταν τον εξέτασα την αμηχανία ψυχωτικού τύπου, ο λόγος του παρουσίαζε ασυναρτησία, δεν είχε ειρμό η σκέψη του. Είχε ορισμένες παραληρητικές ιδέες σχετικά με τις πράξεις του».

Εισαγγελέας: «Μιλάτε, βεβαίως, πάντοτε για την τωρινή κατάσταση του κατηγορουμένου και όχι για το χρόνο τέλεσης των εγκλημάτων».

Μάρτυρας: «Η ψυχωσική συνδρομή μπορεί να εμφανιστεί μέσα σε μια μέρα».

Πρόεδρος: «Σ' αυτή την κατάσταση μπορεί να αντιληφθεί πράξεις»;

Μάρτυρας: «Δεν υπεισέρχομαι στον καταλογισμό. Δεν πιστεύω όμως ότι έχει αντιληφθεί τον άδικο χαρακτήρα των πράξεών του. Δε βλέπω τύψεις. Είναι άτομο επικίνδυνο για τη δημόσια ασφάλεια. Δεν μπορεί να κυκλοφορεί έξω».

Δεύτερος κατέθεσε ο ψυχίατρος Κ. Ζαχαράκης, ο οποίος εξέτασε τον Π. Καζάκο με εντολή της ανακρίτριας της υπόθεσης και συνέταξε σχετική πραγματογνωμοσύνη. Σημείωσε ότι «η ύπαρξη μιας ψυχωσικής κατάστασης δεν αίρει τον καταλογισμό». Εντύπωση προκάλεσε επίσης η επισήμανσή του ότι όταν εξέτασε τον κατηγορούμενο για πρώτη φορά, αυτός του είπε ότι «μια φωνή μέσα του τον παρότρυνε να σκοτώσει», ενώ κατά τη δεύτερη εξέτασή του ανέφερε ότι... άκουγε πλήθος φωνών γνωστών πολιτικών προσώπων (του Σημίτη, του Λαλιώτη κ.ά.)που «του έλεγαν να πάει να σκοτώσει αλλοδαπούς και σε αντάλλαγμα του είχαν καταθέσει κάποια χρήματα σε Τράπεζα»! «Δεν μπόρεσα - πρόσθεσε - να καταλήξω αν πάσχει από παρανοϊκή σχιζοφρένεια. Θεώρησα σκόπιμο να νοσηλευτεί διαγνωστικά και όχι θεραπευτικά, να γίνει λεπτομερής καταγραφή των συμπεριφορών του από ομάδα γιατρών, χωρίς φάρμακα, γιατί ενδεχομένως τα φάρμακα αλλοιώνουν την εικόνα, κάτι που δεν έγινε. Δεν ξέρω αν νοσούσε κατά το χρόνο που τέλεσε τις πράξεις για να κρίνω και τον καταλογισμό».

Εισαγγελέας: «Μπορείτε να καταθέσετε με βεβαιότητα ότι κατά το χρόνο εκείνο έπασχε από αυτή την ασθένεια και δεν καταλάβαινε το άδικο των πράξεών του»;

Μάρτυρας: «Δεν μπορώ να πω ότι έπασχε ούτε ότι δεν έπασχε τότε. Είναι πολλοί αυτοί που υποδύονται την ψυχική αρρώστια, αφού δεν ανιχνεύεται εργαστηριακά».

Η δίκη συνεχίζεται.