Η απόφαση του Γ. Καρατζαφέρη να αποχωρήσει απ' τη συγκυβέρνηση και να καταψηφίσει τη δανειακή σύμβαση ήταν απολύτως καιροσκοπική και δεν αντανακλά την παραμικρή διαφωνία με το αντιλαϊκό της περιεχόμενο. Αλλωστε, ο ίδιος ο Γ. Καρατζαφέρης μέχρι την τελευταία στιγμή επαιρόταν για το ότι υπήρξε συνδιαμορφωτής της. Το γεγονός αυτό άλλωστε επικαλέστηκαν οι Μ. Βορίδης και Α. Γεωργιάδης, αιτιολογώντας τη θετική τους ψήφο στη δανειακή σύμβαση, που επέφερε τη διαγραφή τους απ' τον ΛΑ.Ο.Σ. και τη μετεγκατάστασή τους στη ΝΔ, όπου προσχώρησαν την Παρασκευή.

«Πριν αλέκτορα φωνήσαι», ο Γ. Καρατζαφέρης επιβεβαίωσε πως η επιλογή του δεν έγινε επειδή τον πήρε ο πόνος για τους μισθούς, τις συντάξεις και τις συμβάσεις, το τσάκισμα των οποίων διαχρονικά ζητάει και στηρίζει. Πέρα από την προσπάθειά του να διασωθεί εκλογικά, η επιλογή του αντανακλά ταυτόχρονα την πρόθεσή του να υπηρετήσει από άλλο πόστο το γενικό συμφέρον της πλουτοκρατίας, οξύνοντας την επίθεση και τις προβοκάτσιες σε βάρος του λαού, του εργατικού - λαϊκού κινήματος και της πολιτικής του πρωτοπορίας, του ΚΚΕ.

Επισήμως, η δικαιολογία που πρόβαλε ήταν πως δεν έλαβε τις διαβεβαιώσεις που ζήτησε απ' τα αρμόδια όργανα του κράτους (Νομικό Συμβούλιο, Ελεγκτικό Συνέδριο, Τράπεζα της Ελλάδας) για τη νομιμότητα της δανειακής σύμβασης, ή ότι δεν υπήρχε αρκετός χρόνος για τη μελέτη της. Είπε ακόμα πως δεν μπορούσε να ανεχτεί τον προσβλητικό τόνο των τροϊκανών και κατέφυγε σε ψευτοπατριωτικές κορόνες, μιλώντας για «γερμανική επικυριαρχία» στην ΕΕ. Οτιδήποτε άλλο, δηλαδή, εκτός απ' το γεγονός ότι η δανειακή σύμβαση αποτελεί καρμανιόλα όσων δικαιωμάτων απέμειναν στο λαό και «εξαϋλώνει» το ήδη ισχνό λαϊκό εισόδημα.

Πρόκειται βεβαίως για παραμύθια της Χαλιμάς. Ο πραγματικός σκοπός του Γ. Καρατζαφέρη αποκαλύπτεται από άλλες του δηλώσεις, που αποτυπώνουν ανάγλυφα την ανησυχία της αστικής τάξης για την κλιμάκωση των λαϊκών αντιδράσεων στην κυρίαρχη πολιτική.

Επιβεβαιώνοντας το ρόλο του σαν λαγός του συστήματος στην καταστολή, αλλά και την επιδίωξή του να ενισχυθεί ως δύναμη κρούσης ενάντια στο κίνημα και το λαό, ο Γ. Καρατζαφέρης δήλωσε: «Χρεοκοπία ή εξαθλίωση; Και τα δύο έχουν κοινό παρονομαστή την εξέγερση. Και πρέπει να το προσέξουμε πάρα πολύ. Και κάποιοι που ενδιαφερόμεθα δεν πρέπει να ξανακάνουμε το ιστορικό λάθος του 1942 και να αφήσουμε να μονοπωλήσει ένα νέο ΕΑΜ τον πατριωτισμό των Ελλήνων, πρέπει λοιπόν να είμαστε παρόντες κάποιοι, γιατί αυτός ο κόσμος έξω δεν ανήκει όλος στην αριστερά, είναι αυτός ο οποίος έχει προσκολληθεί με κοινά προβλήματα (...) Είμαστε παρόντες, δεν πρέπει η αγανάκτηση του λαού να τροφοδοτήσει την αριστερά, που δεν θα αφήσει την Ελλάδα να κάνει ένα βήμα».

Είναι προφανές ότι ο ΛΑ.Ο.Σ., μετά τη συμμετοχή στη συγκυβέρνηση του μαύρου μετώπου, τώρα επιχειρεί να χειραγωγήσει την αγανάκτηση του λαού. Το ομολογεί με τον πιο απερίφραστο τρόπο, δείχνοντας ότι εκτελεί συμβόλαια σε βάρος του ΚΚΕ και του λαϊκού κινήματος: «Θα πρέπει να φροντίσουμε όλοι μας να μην έλθει ο κομμουνισμός. Φοβούμαι πάρα πολύ την εξέλιξη αυτού του ενδεχόμενου», δήλωσε ο Γ. Καρατζαφέρης.

Η οργανωμένη προβοκάτσια την περασμένη Κυριακή στο κέντρο της Αθήνας ήταν «μάννα εξ ουρανού» για τον ΛΑ.Ο.Σ. Αρχικά έσπευσε να ισχυριστεί ότι για τους εμπρησμούς στην Αθήνα ευθύνονται όσοι καταγγέλλουν «κρατική προβοκάτσια»! Οπως είπε, «οι εμπρηστές πρέπει να επικηρυχθούν άμεσα. Η περαιτέρω ασυλία τους δίδει λαβές για απεμπόληση ευθυνών από κάποιους που υποστηρίζουν ότι τα αίσχη οφείλονται σε κρατική προβοκάτσια».

Παίρνοντας τη σκυτάλη, ο βουλευτής του ΛΑ.Ο.Σ. Θ. Πλεύρης μιλώντας στη Βουλή δήλωσε: «Ούτε προβοκάτσια είναι, ούτε παρακράτος είναι. Είναι η αριστερά, η ακροαριστερά, η επαναστατική αριστερά που αισθάνεται ότι έχει την ευκαιρία και έχει ονειρώξεις ότι θα κάνει τον τέταρτο γύρο (...) Τα παιδιά των ΜΑΤ σώζουν αυτήν τη στιγμή τη δημοκρατία για να μην μπει η επαναστατική αριστερά μέσα να κάψει το Κοινοβούλιο».

Ο ίδιος ο Γ. Καρατζαφέρης, με φόντο τα αποκαΐδια στην Αθήνα, πήγε ένα βήμα παραπέρα την προβοκάτσια, επιβεβαιώνοντας ότι αυτή, για να ξεδιπλωθεί στο σύνολό της, χρειάζεται κι άλλους πέρα από το κράτος και τους μηχανισμούς του. Οπως είπε, «ήταν μία πρόβα τζενεράλε και η αντίδραση της πολιτείας έδειξε πως δεν είναι έτοιμη. Βρίσκομαι σε κατάσταση αγωνίας αφού ούτε αυτό το σχεδόν προγραμματισμένο και αναμενόμενο δεν μπόρεσαν να αντιμετωπίσουν για το ποιος θα διαφυλάξει τον τόπο από κάτι πιο οργανωμένο. Εάν ένα βράδυ αποφασίσουν να κάνουν τη μεγάλη ρήξη, ποιος εξασφαλίζει την κοινωνία;».

Ωθούμενος από τέτοιες αντιδραστικές «αγωνίες», ο Καρατζαφέρης επανέφερε στη Βουλή την πρόταση νόμου που είχε καταθέσει ο ΛΑ.Ο.Σ. πέρσι το Μάρτη για απαγόρευση επί της ουσίας των διαδηλώσεων. Είχε προηγηθεί η απειλή του ότι αν η αστυνομία δεν παίξει το ρόλο της με αποτελεσματικότητα απέναντι στο εργατικό - λαϊκό κίνημα, τότε θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν «άλλες δυνάμεις για να καταστείλουν πιθανή εξέγερση».

Με δεδομένα τα παραπάνω, μόνο ως πρόκληση μπορεί να εκληφθεί το σημείωμα που διένειμε στον Τύπο την περασμένη Παρασκευή ο ΛΑ.Ο.Σ., με «πολιτικές σκέψεις», στο οποίο εμφανίζει τον εαυτό του και τον πρόεδρό του ούτε λίγο ούτε πολύ σαν «σωτήρες» του λαού, καθώς, όπως διατείνεται, έσωσαν το 13ο και 14ο μισθό (!) και σαν «πατριώτες», που αντιστέκονται στις επιβολές των Γερμανών και της τρόικας. Πρόκειται για λαϊκισμό και δηλητηριώδη δημαγωγία. Πολύ περισσότερο που στο ίδιο σημείωμα ο ΛΑ.Ο.Σ. καταγγέλλει σαν αιτίες της κρίσης τον αριθμό των συμβούλων των υπουργών, το πόσο και με ποια μεταφορικά μέσα αυτοί ταξιδεύουν κ.λπ. και φυσικά τους... μετανάστες!

Το αντιμεταναστευτικό του παραλήρημα είναι πραγματικά ανατριχιαστικό. Αναφέρει: «Πόσα εκατομμύρια δαπανά το χρεοκοπημένο κράτος μας κάθε μήνα, ακόμα και σήμερα, τώρα, προκειμένου να περιθάλπει τα εκατομμύρια των λαθρομεταναστών, αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις στην ελληνική κοινωνία (ασθένειες που είχαμε ξεχάσει, γίνονται και πάλι εφιάλτης), για τη ραγδαία αύξηση της εγκληματικότητας, για την αλλοίωση της κοινωνίας, των ηθών και των εθίμων, για τα τεράστια κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα που δημιουργούνται εξαιτίας της μαύρης και ανασφάλιστης εργασίας, προβλήματα που τα πληρώνει ο Ελληνας φορολογούμενος, αφού τα πάντα είναι δωρεάν για τους "φίλους τους" τους αλλοδαπούς...».

Ο ΛΑ.Ο.Σ. επιχαίρει για τη συμβολή του στη συγκρότηση της κυβέρνησης Παπαδήμου, από την οποία αποχώρησε σχεδόν τρεις μήνες μετά, κατηγορώντας την για «ενδοτισμό» απέναντι στους ευρωενωσιακούς της εταίρους. Τη νοημοσύνη του λαού υποτιμάει και όταν ισχυρίζεται ότι ο ΛΑ.Ο.Σ. αποχώρησε από την κυβέρνηση επειδή «αντί ενός σοβαρού και στιβαρού ολιγομελούς τεχνοκρατικού κυβερνητικού σχήματος, στα πρότυπα της Ιταλίας (Μόντι) που πραγματικά είχε ανάγκη η χώρα την δύσκολη αυτή ώρα, μας προέκυψε μια νέα τερατώδης (από κάθε άποψη) κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, με ολίγη ΝΔ (προφανώς για ξεκάρφωμα;)»...

Κανένας άνθρωπος του μόχθου να μην ξεγελαστεί από τις κωλοτούμπες και την υποκρισία του ΛΑ.Ο.Σ. «Θεραπαινίδα» των αστών και της εξουσίας τους είναι, την υπηρέτησε με πάθος απ' όποια θέση αυτή του χρέωσε. Ενα προς ένα τα αντιδραστικά αντιλαϊκά μέτρα του τελευταίου δίχρονου, που καταδίκασαν την εργατική - λαϊκή οικογένεια στην ανέχεια, έχουν και τη δική του σφραγίδα. Καταδικαστική πρέπει να είναι και η ετυμηγορία του λαού και γι' αυτό το επικίνδυνο αντιδραστικό μόρφωμα, μαζί με τα άλλα κόμματα της πλουτοκρατίας.