Οταν, πριν μερικούς μήνες, ο υπουργός Υγείας Αλέκος Παπαδόπουλος, επισκεπτόμενος τη Θεσσαλία, υποσχόταν, ιδιωτικώς, αλλά και δημοσίως, ότι η στελέχωση με ιατρικό, νοσηλευτικό και διοικητικό προσωπικό του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Λάρισας βρισκόταν στις πρώτες προτεραιότητες του υπουργείου του, η πλειοψηφία των Θεσσαλών, μάλλον, δεν τον πίστεψε - τούτοι οι κυβερνώντες φημίζονται για τις ανέξοδες, ψεύτικες υποσχέσεις τους - αλλά υπήρχαν και αρκετοί που τον πίστεψαν. Μάλιστα, ο πρόεδρος της διοίκησης του νοσοκομείου, όταν, έκτοτε και πολλάκις, εκαλείτο ν' απαντήσει στο αγωνιώδες ερώτημα «πότε, επιτέλους, θα λειτουργήσει κανονικά το πανεπιστημιακό νοσοκομείο;», επαναλάμβανε, σαν από μαγνητοταινία, την επιτόπου «δέσμευση» του υπουργού Υγείας.

Ομως, λίαν συντόμως, αποδεικνύεται ότι η περίφημη «δέσμευση Παπαδόπουλου» δεν ήταν παρά «έπεα πτερέοντα» απευθυνόμενα προς αφελείς τε και αιθεροβάμονες Θεσσαλούς. Διότι, πριν τρεις μέρες, η υφυπουργός Υγείας Χριστίνα Σπυράκη, ανακοίνωσε, μιλώντας στη Βουλή, ότι στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο Λάρισας και για ολόκληρο το 2001, θα προσληφθούν μόνο 93 άτομα! «Τζίφος», δηλαδή, καθότι οι 93 προσλήψεις, δεν αποτελούν παρά 93 σταγόνες στον ωκεανό των ελλείψεων του νοσοκομείου. Δεδομένου, δε, ότι η ίδια η διοίκηση του νοσοκομείου - η οποία κάθε άλλο παρά υπερβολική είναι στα αιτήματά της προς το κράτος - ζητούσε να διοριστούν τουλάχιστον 600 άτομα για να μπει στο δρόμο της κανονικής λειτουργίας του το πανεπιστημιακό, γίνεται φανερό ότι το υπουργείο Υγείας και η κυβέρνηση ουδόλως ενδιαφέρονται να λύσουν προβλήματα του νέου νοσοκομείου, αλλά, μάλλον, αρέσκονται να «παίζουν» με τα νεύρα και την υγεία των Θεσσαλών.

Ο εμπαιγμός του υπουργείου Υγείας σε βάρος των Θεσσαλών προκάλεσε πολλές αντιδράσεις. Την κυβερνητική τακτική κατήγγειλαν εκπρόσωποι πολλών μαζικών φορέων της περιοχής, απαιτώντας να ληφθούν άμεσα μέτρα για να λειτουργήσει σωστά το πανεπιστημιακό νοσοκομείο. Είναι χαρακτηριστικό ότι αντέδρασε ακόμα και ο πρόεδρος του ΔΣ του νοσοκομείου, Γιάννης Μεσσήνης, ο οποίος - μιλώντας, μάλλον, αυθορμήτως και, ως εκ τούτου, μη «μετρώντας» ακριβώς τα λόγια του - δήλωσε ότι «περιορίζεται μέχρις εξαφανίσεως η προοπτική ανάπτυξης του νοσοκομείου» και, ταυτόχρονα, εξέφρασε προβληματισμό αν, «υπ' αυτάς τα συνθήκας, έχει λόγο ύπαρξης η παρούσα διοίκηση του νοσοκομείου».

Πιο «πειστική» για τις προθέσεις της ήταν η αντίδραση του Π. Μολυβδά,προέδρου της Ιατρικής Σχολής του ΠανεπιστημίουΘεσσαλίας, που δήλωσε ότι η εξέλιξη αυτή είναι «καταδικαστική για το πανεπιστημιακό νοσοκομείο και την τριτοβάθμια περίθαλψη στη Θεσσαλία». Επιπροσθέτως, σε ανακοίνωση που εξέδωσε μετά τη συνεδρίαση του ΔΣ της Ιατρικής Σχολής, επισημαίνει, ανάμεσα στα άλλα: «Η εξέλιξη αυτή μας προκαλεί θλίψη, αλλά και αγανάκτηση, διότι το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας ουσιαστικά καταδικάζεται σε μαρασμό. Μας προκαλεί αγανάκτηση διότι το Ιατρικό Τμήμα αντιμετώπισε καλόπιστα τις επανειλημμένες δηλώσεις του κ. υπουργού Υγείας ότι το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας αποτελεί για το υπουργείο προτεραιότητα...».

Στη συνέχεια τονίζει ότι «είναι πλέον διάφανη η προσπάθεια συρρίκνωσης του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου και της τριτοβάθμιας περίθαλψης στην περιφέρεια Θεσσαλίας. Το σενάριο κλεισίματος του άλλου νοσοκομείου (σ.σ. του παλιού Γενικού Νοσοκομείου Λάρισας) και μεταφοράς του, στην ουσία, μπαίνει σε πλήρη εφαρμογή».

Υπογραμμίζει, δε, ότι η επιλογή των προσλήψεων με το σταγονόμετρο: «Καταδικάζει το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο σε μαρασμό και υπολειτουργία. Θέτει σε άμεσο κίνδυνο την ιατρική εκπαίδευση με την πιθανότητα μη αναγνώρισης των πτυχίων να διαφαίνεται στο ορατό μέλλον. Ευνουχίζει τη δημόσια τριτοβάθμια περίθαλψη στην περιοχή της Θεσσαλίας και τη σερβίρει, σαν ώριμο φρούτο, στον αδηφάγο ιδιωτικό τομέα. Προκαλεί στα μέλη ΔΕΠ φυγόκεντρες τάσεις και τάση αναζήτησης προσωπικών λύσεων». Και καταλήγει, σημειώνοντας: «Το Ιατρικό Τμήμα καλεί τους φορείς της Θεσσαλίας να αγωνιστούν μαζί του για την ανατροπή της ανορθολογικής αυτής πρότασης. Τούτο θα παγιωθεί αν το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο τελματωθεί και αποδιοργανωθεί στην παρούσα φάση αναπτύξεώς του. Σε τελική ανάλυση, το όφελος, αλλά και το βάρος της σωστής αναπτύξεώς του έχει ο θεσσαλικός λαός και, κυρίως, οι πολιτικοί του εκπρόσωποι. Πρέπει να γίνει σαφές ότι το κύριο θύμα αυτών των μεθοδεύσεων είναι οι πολίτες της περιφέρειας Θεσσαλίας, που θα εξακολουθήσουν να κατευθύνονται στο κέντρο, για αναζήτηση εξειδικευμένων ιατρικών υπηρεσιών».

Η αντίδραση των φορέων και του λαού της Θεσσαλίας στην απόφαση του υπουργείου Υγείας να υποβαθμίσει, εν τη γενέσει του, το πανεπιστημιακό νοσοκομείο, προκάλεσε τα αντανακλαστικά κυβερνητικών βουλευτών και φιλοκυβερνητικών παραγόντων της Λάρισας, οι οποίοι «κινήθηκαν» για να μειώσουν, όσο είναι δυνατόν, το πολιτικό κόστος της κυβέρνησης και, ταυτόχρονα, να διατηρήσουν την προσωπική τους πολιτική πελατεία, εμφανιζόμενοι ότι αγωνιούν και αγωνίζονται για τη λειτουργία του νοσοκομείου και την υγεία του λαού της περιοχής.

«Μάστορας του πολιτικαντισμού» ο Νίκος Φλώρος, βουλευτής Λάρισας του ΠΑΣΟΚ, έσπευσε να δηλώσει ότι θεωρεί δεδομένη τη δέσμευση του υπουργού Υγείας, καταλογίζοντας ανικανότητα στην υφυπουργό του ν' αντιληφθεί την κρισιμότητα της κατάστασης. Και, βεβαίως, ο έτερος, μη υπουργοποιηθείς, βουλευτής Λάρισας του ΠΑΣΟΚ, Εκτ. Νασιώκας, δεν έμεινε «πίσω». Συναντήθηκε πάραυτα με εκπροσώπους του υπουργείου Υγείας και μετέφερε τις καθησυχαστικές τους θέσεις ότι το «θέμα θα επανεξεταστεί». Οι «ενέργειες» των τοπικών βουλευτών του ΠΑΣΟΚ φαίνεται ότι κάπως άλλαξαν το κλίμα στη Θεσσαλία και «σήκωσαν πάλι κεφάλι» οι αφελείς και οι αιθεροβάμονες που περιμένουν από την κυβέρνηση να αναβαθμίσει το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο.

Ισως, δε, ν' αναθαρρήσουν ακόμα περισσότερο αν στη συνάντηση που πρόκειται να έχουν στις 28 Φλεβάρη 2000 εκπρόσωποι φορέων της Λάρισας με τον υπουργό Υγείας στην Αθήνα, ο Αλ. Παπαδόπουλος επαναλάβει τη «δέσμευσή» του. Αλλά πάλι θ' απογοητευτούν αργότερα, καθώς καμιά υπουργική δέσμευση - και προπάντων του νυν υπουργού Υγείας - έχει αξία, όταν δεν αλλάζει η πολιτική οικονομικής λιτότητας και υγειονομικής υποβάθμισης για τη δημόσια υγεία και ενίσχυσης των ιδιωτικής, που εφαρμόζει η κυβέρνηση...