Κάθε φορά που κορυφώνονται οι πιέσεις και οι ωμοί εκβιασμοί από την τρόικα και τους εταίρους στην ΕΕ, «θυμούνται» οι υπουργοί και εκπρόσωποι των κομμάτων της μαύρης συγκυβέρνησης να δηλώσουν «εθνικά ταπεινωμένοι» από τη συμπεριφορά των δικών τους συμμάχων, που οφείλεται βέβαια στην όξυνση των αντιθέσεων στο εσωτερικό της ΕΕ. Το ίδιο συνέβη και αυτή τη φορά με το νέο εκβιασμό του Γιούρογκρουπ, δίχως όμως αυτό να οδηγήσει σε απόρριψη του εκβιασμού. Αντίθετα, αξιοποιούν τον εκβιασμό και τον στρέφουν από κοινού κατά του λαού. Ο Ε. Βενιζέλος, για παράδειγμα, αποφάνθηκε ότι «έχουμε να διαλέξουμε ανάμεσα σε ταπεινώσεις που υφίσταται η χώρα, ένα έθνος ιστορικό και υπερήφανο, και σε ακόμα μεγαλύτερες ταπεινώσεις...», για να αξιώσει στη συνέχεια από το λαό να δεχθεί τα μέτρα που τον γδέρνουν ζωντανό. Το χαρτί του πατριωτισμού έπιασε ξανά ο Γ. Καρατζαφέρης, εκτοξεύοντας κορόνες για «γερμανική μπότα» και «ταπείνωση της Ελλάδας», ενώ την ίδια στιγμή πλειοδοτούσε για την κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης. Ο λαός αντί να φοβάται πρέπει να αξιοποιήσει τις δυσκολίες, τις αδυναμίες, τους φόβους τους, τις αντιθέσεις, ακόμα και τις απειλές της λυκοσυμμαχίας της ΕΕ. Χρειάζεται να πάρει την υπόθεση στα χέρια του και με δική του απόφαση και σχέδιο να παλέψει για αποδέσμευση από την ΕΕ με τη δική του εξουσία. Η απαλλαγή από κάθε είδους ιμπεριαλιστικές δεσμεύσεις και από την εξουσία των μονοπωλίων είναι ο μόνος δρόμος για να είναι ο λαός «αφέντης στον τόπο του» και να πάψει να αισθάνεται ταπεινωμένος.