Ξεκάθαρα υπονομευτικός είναι ο ρόλος των δυνάμεων του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού μέσα στους τόπους δουλειάς. Τελευταίο παράδειγμα το «σαμποτάρισμα» της προχτεσινής πανελλαδικής πανεργατικής απεργίας, στο εργοστάσιο των Ελληνικών Αμυντικών Συστημάτων (ΕΑΣ, πρώην ΠΥΡΚΑΛ και ΕΒΟ), στον Υμηττό. Εκεί οι δυνάμεις της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ «διά περιφοράς», αποφάσισαν αντί για 24ωρη απεργία να προχωρήσουν σε 4ωρη στάση εργασίας, με το πρόσχημα ότι ...δεν προλάβαιναν να προετοιμαστούν.

«Μπλοκάρουν» τις αγωνιστικές διαθέσεις και κινητοποιήσεις των εργαζομένων από κάθε πλευρά και με κάθε τρόπο. Γιατί, μόλις πριν μερικές μέρες οι δυνάμεις αυτές κρύβονταν επίμονα και ουσιαστικά αρνούνταν την πρόταση των ταξικών δυνάμεων για άμεση (και) απεργιακή κλιμάκωση, για να προκηρύξουν μετά απεργία για την αμέσως επόμενη μέρα (δηλαδή την τελευταία στιγμή). Κι αυτό όταν γίνεται χαμός για όλους τους εργαζόμενους, ενώ σε κάθε κλάδο η σφαγή των εργασιακών δικαιωμάτων εξειδικεύεται με οδυνηρές συνέπειες. Π.χ. οι εργαζόμενοι στα ΕΑΣ έρχονται αντιμέτωποι με την εργασιακή εφεδρεία (δηλαδή απόλυση), τους κόβονται μισθοί και επιδόματα κ.τ.λ.

Πρόκειται για τον ορισμό της απεργοσπασίας, της υπονόμευσης των εργατικών αγώνων. Οι εργάτες καλούνται, πλέον, να εγκαταλείψουν τις συμβιβασμένες αυτές δυνάμεις, που το μόνο που ξέρουν είναι να χτυπούν πισώπλατα κάθε εργατικό αγώνα.