Και την εκχώρηση της διοίκησης «managment» του ΟΤΕ, σε ξένους, συζητά τώρα η κυβέρνηση. Παράγοντες του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας, στις κατ' ιδίαν συζητήσεις, υποστηρίζουν τώρα ότι η διατήρηση της διοίκησης του ΟΤΕ από την ελληνική κυβέρνηση, στις σημερινές συνθήκες, δεν έχει κανένα απολύτως νόημα...

Επιχειρώντας μάλιστα, να δικαιολογήσουν τη διολίσθηση της κυβερνητικής πολιτικής από το δόγμα «θα πουληθεί στους ιδιώτες μέχρι το 49% των μετοχών», στο ξεπούλημα του ΟΤΕ με την παράδοση του πλειοψηφικού πακέτου στο ιδιωτικό κεφάλαιο μαζί με τη διοίκηση, ισχυρίζονται πως οι ραγδαίες τεχνολογικές εξελίξεις έχουν κάνει πλέον ξεπερασμένο το ερώτημα, αν η διοίκηση του ΟΤΕ βρίσκεται σε ελληνικά ή ξένα χέρια! Κι αυτό, γιατί όπως λένε οι ίδιοι παράγοντες, τα νέα δορυφορικά συστήματα παρακολούθησης που έχουν αναπτύξει οι ΗΠΑ, Μεγάλη Βρετανία κλπ. (λόγος γίνεται για το σύστημα Εξελοτ), έχουν ακυρώσει τη δυνατότητα του ΟΤΕ να παράσχει ασφαλείς τηλεπικοινωνίες στη χώρα, σε περιόδους κρίσης.

Στο διά ταύτα τώρα, οι κυβερνητικοί αυτοί παράγοντες, οι οποίοι ισχυρίζονται ότι εκφράζουν προσωπικές και μόνο θέσεις, δηλώνουν ότι η παραχώρηση μειοψηφικού πακέτου μετοχών του ΟΤΕ, παράλληλα με το managment, σε ξένο τηλεπικοινωνιακό οργανισμό, με τον οποίο βρίσκεται σε επαφές η κυβέρνηση, θα αποτελούσε μια απόλυτα φυσιολογική κίνηση! Εννιά χρόνια μετά την ανεπιτυχή κίνηση Μάνου να εκποιήσει τον ΟΤΕ με την εκχώρηση του 35% των μετοχών του και του managment, η κυβέρνηση όχι μόνο δικαιολογεί τις επιλογές του ( και επιλογές της κυβέρνησης της ΝΔ), αλλά υιοθετεί απόψεις εκποίησης σαφώς δυσμενέστερες.

Το χαρακτηριστικό είναι ότι η επιχειρηματολογία αυτών που τίθενται υπέρ της από κοινού εκποίησης νέου πακέτου μετοχών και του managment του Οργανισμού, εστιάζεται στις τεχνολογικές αλλαγές (εντοπίζουν το πρόβλημα στην τεχνολογία) ενώ υποβαθμίζεται η πολιτική του ουσία. Και η πολιτική του διάσταση είναι ότι μια από τις μεγαλύτερες ελληνικές επιχειρήσεις, με τεράστια χρηματοοικονομική αξία, η οποία, όπως λένε και οι ειδικοί, θα συνεχίσει να διατηρεί μονοπωλιακή θέση και μετά τη λεγόμενη «απελευθέρωση» της τηλεπικοινωνιακής αγοράς, ετοιμάζεται να παραδοθεί στις πολυεθνικές της τηλεπικοινωνιακής αγοράς. Οπως έχουν δηλώσει και επίσημα οι κυβερνητικοί παράγοντες, συζητήσεις γίνονται με την ιταλική Τέλεκομ Ιτάλια, την Ισπανική Τελεφώνικα, ενώ έχουν ακουστεί και τα ονόματα της γερμανικής Ντόιτσε Τέλεκομ και της αμερικανικής AT&T.

Σε περίπτωση που ευωδώσουν οι επαφές αυτές και η κυβέρνηση προχωρήσει στην εκποίηση και του νέου πακέτου μετοχών και την είσοδο ξένου πολυεθνικού γίγαντα, ο ίδιος ο ΟΤΕ μπαίνει σε περιπέτειες, με πιο άμεσο τον κίνδυνο της απαξίωσής του, καθώς η συμπεριφορά των νέων αφεντικών θα είναι αυτή της αποδοτικότητας ή μη του υποκαταστήματός τους στην Ελλάδα. Αλλο ζήτημα που ανακύπτει είναι αυτό της τεραστίων διαστάσεων (λόγος γίνεται και για 1 τρισ. δραχμές) ακίνητης περιουσίας του ΟΤΕ και της τύχης της, στην περίπτωση της εκποίησής του. Ο ίδιος ο ελληνικός λαός τέλος, έχει ήδη γευτεί τι σημαίνει λειτουργία του ΟΤΕ με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και υποταγή των στρατηγικών του επιλογών στις διακυμάνσεις της χρηματιστηριακής μετοχής στη Σοφοκλέους και της Ν. Υόρκης. Μέσα στο Φλεβάρη, η τιμή της αστικής μονάδας ανά λεπτό εκτινάσσεται στις 10,5 δραχμές, ενώ μόλις δυο χρόνια πριν η χρέωση για τηλεφωνική ομιλία τριών λεπτών είχε 13 δραχμές.