Αγνοεί ή δε θέλει, να δει τα οξυμένα προβλήματα της αγροτιάς, την τραγική κατάσταση που βρίσκεται σήμερα, μετά από 30 χρόνια στην ΕΕ και συνειδητά αποσιωπά την αιτία. Που είναι η πολιτική της ΚΑΠ και των ελληνικών κυβερνήσεων.

Αλήθεια δύο από τα πέντε εργοστάσια ζάχαρης έκλεισαν και αν στο παρελθόν κάναμε εξαγωγές, τώρα εισάγουμε πάνω από το 50% των αναγκών μας, γιατί έτσι αποφάσισε η ΚΑΠ της ΕΕ με την αναθεώρηση του Κανονισμού Ζάχαρης. Το ίδιο γίνεται με το αγελαδινό γάλα, επιβάλλει ποσόστωση 800.000 τόνους, όταν ο λαός χρειάζεται 1.500.000 τόνους. Παράγουμε μια σειρά καλά και ποιοτικά προϊόντα, και δεν μας έλειψαν ούτε τα πιστοποιημένα, ούτε τα σήματα ποιότητας. Ομως παραμένουν απούλητα, γιατί η ενιαία εσωτερική αγορά της ΕΕ, που ψήφισε και ο ΣΥΡΙΖΑ, επιτρέπει τις αθρόες εισαγωγές φτηνότερων ίδιων προϊόντων. Δηλαδή, αν και παράγουμε καλά σε πληθώρα (πατάτες, λάδι, κρασί, πορτοκάλια, κηπευτικά κ.ά.) σαπίζουν στο χωράφι. Γιατί για τον εμποροβιομήχανο οι εισαγωγές αποφέρουν υψηλότερα κέρδη. Αυτόν υποστηρίζει και προωθεί η ΕΕ του κεφαλαίου.

Καλλιεργεί, λοιπόν, αυταπάτες και κοροϊδεύει ο ΣΥΡΙΖΑ, ότι η ΕΕ του κεφαλαίου μπορεί να γίνει φιλολαϊκή και να είναι υπέρ των μικρομεσαίων αγροτών, όταν έχει αποφασίσει τη νέα ΚΑΠ 2014 - 2020, που επιδοτεί τα στρέμματα γης, δηλαδή τους μεγαλοϊδιοκτήτες - μεγαλοαγρότες, στην κατεύθυνση πλήρους κυριαρχίας τους στην παραγωγή και ιδιοκτησία.

Κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ κριτική στην κυβέρνηση, για έλλειψη στρατηγικού σχεδιασμού και για διάλυση των αγροτικών συνεταιρισμών και συλλόγων. Μα η ένταξη στην ΕΕ, που στήριξε και ο ΣΥΡΙΖΑ, σημαίνει συμφωνία και υλοποίηση της ΚΑΠ, που έχει ως στρατηγική τη δημιουργία μεγάλων καπιταλιστικών μονάδων, μέσα από την καταστροφή των μικρών και μεγάλου αριθμού μεσαίων αγροτικών εκμεταλλεύσεων. Αυτό υλοποιεί και ο νέος νόμος «περί συνεταιρισμών», που δημιουργεί συνεταιρισμούς ΑΕ και Αγροτικές Συμπράξεις αποκλειστικά για την ικανοποίηση των συμφερόντων των μεγαλοαγροτών - επιχειρηματιών.

Αλλά και αυτά ακόμη τα αιτήματα που θέτει ο ΣΥΡΙΖΑ στα πλαίσια της ΚΑΠ, όπως αναφέρει, κοροϊδεύει. Γιατί από αυτά μερικά τα θέτει - διεκδικεί σήμερα και το συνεπές αγροτικό κίνημα, ξέροντας όμως και τονίζοντας, ότι εντός της ΕΕ δεν πρόκειται να υλοποιηθούν και γι' αυτό θέτει ζήτημα πάλης, αλλά και αποδέσμευσης από την ΕΕ.

Δε φαίνεται και δε θέλει να βγάλει συμπεράσματα, ότι η καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων και στον αγροτικό τομέα, είναι το αποτέλεσμα της ένταξης και παραμονής της χώρας στην ΕΕ και ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής που σαπίζει και αποτελεί φρένο στην ανάπτυξη για τα λαϊκά συμφέροντα.

Γιατί, αστική διαχείριση και τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής που ευνοεί το κεφάλαιο και τους μεγαλοαγρότες, προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ. Γι' αυτό μερικά από τα αιτήματα που θέτει (πιστοποιημένα προϊόντα ποιότητας, ενιαία πρότυπα και σήματα ποιότητας, στροφή σε λιγότερο υδροβόρες καλλιέργειες, προώθηση εξαγωγών, μάρκετινγκ, επιμόρφωση νέων αγροτών και ενίσχυση της επιχειρηματικής τους προσπάθειας με γενναία κίνητρα κ.ά.) τα παρουσιάζει η μαύρη και αντιδραστική κυβέρνηση και ο κ. Σκανδαλίδης για να σώσουν την αγροτιά από την καταστροφή!

Εξάλλου, ανάλογες προτάσεις με αυτές του Αλ. Τσίπρα στην έκθεση της Θεσσαλονίκης (Agrotica) για το τραπεζικό σύστημα και την ΑΤΕ κάνουν και αστοί οικονομολόγοι. Σε μερικές χώρες (π.χ. Βρετανία) έχουν κρατικοποιηθεί τράπεζες, με την οικονομική κρίση, για να ικανοποιήσουν στρατηγικές ανάγκες του κεφαλαίου, την αναπαραγωγή και τη στήριξη της διαδικασίας μεγέθυνσής του, διευκολύνοντας συνδιαλλαγές κράτους με επιχειρηματίες.

Αυτό ισχύει σε όλους τους τομείς της οικονομίας και στον αγροτικό.

Μόνο η αποδέσμευση από την ΕΕ, η διαγραφή του χρέους με λαϊκή εξουσία και οικονομία, για την υλοποίηση του κεντρικού σχεδιασμού με εργατικό - λαϊκό έλεγχο και κοινωνικοποίηση των βασικών μέσων παραγωγής και της γης, θα μπορέσει να αναπτυχθεί ο αγροτικός τομέας για να ικανοποιήσει τις διατροφικές και άλλες ανάγκες του λαού μας και όχι τα κέρδη των μονοπωλίων και επιχειρηματικών ομίλων.