Σημαντική ήταν η τριήμερη επίσκεψη στην Κίνα που πραγματοποίησε τη βδομάδα που πέρασε η Γερμανίδα καγκελάριος Αγκελα Μέρκελ, με πρώτα θέματα στην ατζέντα την καπιταλιστική κρίση και τις επιπτώσεις της στην ΕΕ, καθώς επίσης το ζήτημα του Ιράν και της Συρίας.

Γερμανία και Κίνα είναι σήμερα οι δύο μεγαλύτερες εξαγωγικές οικονομίες στον κόσμο, ενώ η Γερμανία είναι για την Κίνα ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος, επενδυτής και προμηθευτής νέων τεχνολογιών από την ΕΕ. Οι εμπορικές συναλλαγές των δύο χωρών έφτασαν το 2011 τα 170 δισεκατομμύρια δολάρια, ενώ οι ηγεσίες των δύο χωρών έχουν ήδη συμφωνήσει πως αυτές οι συναλλαγές θα πρέπει να φτάσουν τα επόμενα 5 χρόνια στα 300 δισεκατομμύρια δολάρια.

Η επίσκεψη περιελάμβανε συναντήσεις με Κινέζους τραπεζίτες κι επιχειρηματίες καθώς και στελέχη του ΚΚΚ, που αν και διατηρεί το όνομα «κομμουνιστικό», ηγείται σήμερα της καπιταλιστικής πορείας της Κίνας.

Κατά την παραμονή της στο Πεκίνο η Α. Μέρκελ είχε συναντήσεις με τον Πρόεδρο της χώρας, Χου Ζιντάο και τον πρωθυπουργό Ουέν Τζιαμπάο, ασκώντας σειρά πιέσεων όσον αφορά το Ιράν και τη Συρία, ενώ βασικό θέμα των συζητήσεων ήταν η «συνεισφορά» της Κίνας προς την ΕΕ, αναφορικά με την καπιταλιστική κρίση.

Η κινεζική ηγεσία έκανε λόγο για αμοιβαία συμφέροντα της Κίνας, της Γερμανίας και της ΕΕ, φυσικά στα πλαίσια του διεθνούς καταμερισμού στην καπιταλιστική αγορά. Χαρακτιριστικές οι δηλώσεις του πρωθυπουργού Ουέν Τζιαμπάο, ότι η Κίνα έχει σαφή πρόθεση να αυξήσει τη «συνεισφορά» της στο Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF) και στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης (ESM). Υποστήριξε ότι η Κίνα, που έχει ήδη στην κατοχή της κρατικά ομόλογα ευρωπαϊκών χωρών αξίας άνω των 550 δισεκατομμυρίων δολαρίων, σύμφωνα με εκτιμήσεις, προτίθεται να «βοηθήσει» την Ευρώπη να ξεπεράσει την «κρίση χρέους» όπως χαρακτήρισε την καπιταλιστική κρίση, τονίζοντας ότι είναι επιτακτική ανάγκη να καταστεί δυνατή η ρύθμισή της στην ΕΕ.

Η Α. Μέρκελ από την πλευρά της υπεραμύνθηκε της βιωσιμότητας του ευρωπαϊκού νομίσματος, δηλώνοντας την πεποίθησή της ότι η Ευρώπη είναι σε θέση να ξεπεράσει την κρίση. Παράλληλα, επιχείρησε να στείλει μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση λέγοντας ότι οι μεταρρυθμίσεις που υιοθετήθηκαν, δηλαδή το ξήλωμα όποιων εργατικών λαϊκών δικαιωμάτων έχουν απομείνει, είναι «προς τη σωστή κατεύθυνση», απαιτώντας συνέχεια στην «ευρωπαϊκή ολοκλήρωση». Υπερασπιζόμενη το νέο Σύμφωνο Δημοσιονομικής Σταθερότητας, η Γερμανίδα καγκελάριος διαμήνυσε για ακόμα μία φορά ότι «μόνο όσοι το τηρούν θα μπορούν να λαμβάνουν βοήθεια» από τον νέο ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης.

Ταυτόχρονα, ζήτησε από το Πεκίνο να διασφαλίσει την απρόσκοπτη πρόσβαση των γερμανικών επιχειρήσεων στην κινεζική αγορά, επισημαίνοντας ταυτόχρονα πως και οι γερμανικές αγορές είναι ανοιχτές σε κινεζικές επενδύσεις. Την ίδια στιγμή η Κίνα κατηγορεί την ΕΕ για «προστατευτισμό», όσον αφορά τις εισαγωγές κινεζικών προϊόντων, με δεδομένη τη διερεύνηση του ενδεχομένου επιβολής προστατευτικών μέτρων της ΕΕ, απέναντι στις εισαγωγές από την Κίνα, τονίζοντας ότι είναι καιρός Κίνα και ΕΕ να διευρύνουν τη συνεργασία τους και να προχωρήσουν στη στρατηγική τους συνεργασία με βάση τον «αμοιβαίο σεβασμό και την ισότητα».

Κυρίαρχο ρόλο στην ατζέντα των συνομιλιών της Α. Μέρκελ με την κινεζική ηγεσία είχε και το Ιράν, καθώς ζήτησε από την Κίνα να ασκήσει πιέσεις προς την Τεχεράνη για ένα πυρηνικό πρόγραμμα «ανοιχτό» και «διαφανές». Η Κίνα από την πλευρά της διατηρεί την αντίρρησή της στην ενίσχυση των κυρώσεων κατά του Ιράν, με δεδομένο ότι έχει υπογράψει σειρά συμφωνιών με την Τεχεράνη και δεν αποδέχεται τη θέση που προωθούν ΗΠΑ και ΕΕ. Ωστόσο, η Γερμανίδα καγκελάριος αναφερόμενη στο ζήτημα κατά τη διάρκεια παρουσίας της στην Κινεζική Ακαδημία Κοινωνικών Επιστημών στο Πεκίνο, ανέφερε ότι συζήτησε το θέμα του Ιράν και των κυρώσεων, εκτενώς με τον Κινέζο Πρόεδρο Χου Ζιντάο και τον πρωθυπουργό Ουέν Τζιαμπάο, ζητώντας από την Κίνα να ασκήσει την επιρροή της προκειμένου «να καταλάβει πως ο κόσμος δεν μπορεί να έχει άλλη δύναμη με πυρηνικά όπλα». Στο πλαίσιο των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών συζητήθηκε και το θέμα της Συρίας που κυριαρχεί τις τελευταίες μέρες στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, με τη Γερμανία να εντείνει τις πιέσεις της και προς την Κίνα να δεχθεί το «αραβικό σχέδιο» για την απομάκρυνση του Μπασάρ αλ Ασαντ από την εξουσία, με κυβέρνηση εθνικής ενότητας υπό την αιγίδα του Αραβικού Συνδέσμου και διενέργεια νέων εκλογών σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Η Α. Μέρκελ ισχυρίστηκε ότι «είναι πλέον καιρός η διεθνής κοινότητα να ξεπεράσει τις διαφωνίες για τη Συρία, ώστε να διαμορφωθεί μία κοινή θέση στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ».

Η κινεζική ηγεσία από την πλευρά της επέλεξε να μην απαντήσει δημόσια στις πιέσεις της Α. Μέρκελ, δείχνοντας να διατηρεί τις θέσεις της, σύμφωνα με τα δικά της συμφέροντα. Την ίδια στιγμή, οι δηλώσεις περί «πρόθεσης βοήθειας» της ΕΕ, αναφορικά με την καπιταλιστική κρίση, κάνουν ξεκάθαρο το γεγονός ότι η Κίνα θα χρησιμοποιήσει τη δύναμή της, προκειμένου οι μονοπωλιακοί της όμιλοι να πάρουν μεγαλύτερο μερίδιο της αγοράς. Αλλωστε, η τοποθέτηση τεράστιων κεφαλαίων στις υποδομές διαφόρων ευρωπαϊκών χωρών, ανάμεσά τους και η Ελλάδα, το επιβεβαιώνει.