Μια ματιά, μερικά μετέωρα μισόλογα. Τώρα, όλα πρέπει να έχουν και τα σημειολογικά τους προκατασκευασμένα και τυποποιημένα σύμβολα. Αλλοτε ήταν το χτυποκάρδι και όχι ακριβώς η καρδιά - σ' όλες τις παραλλαγές της ως ένας ανατομικός συμβολισμός, που τώρα μάλιστα έχει την ανάγκη ενός υποστηρικτικού μηχανισμού.

Τώρα, χτες και κατά τα τελευταία χρόνια, τα αισθήματα τυποποιούνται με κωδική αναφορά στο λεβαντίνο των αισθημάτων, στον ξενόφερτο «περιπαθή Αγιο Βαλεντίνο».

Τα παλιά, τα «ρομαντικά» χρόνια δεν ήταν τόσο καλά και τόσο ρομαντικά για όλους. Αλλά, το μενεξεδί μελάνι, μια γαζία σ' ένα βιβλίο για τους αγαπημένους, μερικά κρυφόλογα, μια ανάσα του πελάγους δεν είχαν αντικατασταθεί από τα πλαστικοποιημένα ομοιότυπα. Εμενε το πρωτογενές πάθος και το παιχνίδι του απροσπέλαστου που πρέπει να προσεγγίσεις με ευαισθησία, χωρίς τη λαιμαργία του «γρήγορου φαγητού».

Αγιε Υάκινθε βάλε τα δυνατά σου, η αναμέτρηση προβλέπεται σκληρή, σύμφωνα και με τις ντιρεκτίβες της ευρω(α)πορείας.