«Πες μου το φίλο σου να σου πω τι είσαι», λέει η λαϊκή ρήση και στην περίπτωση (και) της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδας (ΟΙΥΕ) έρχεται να επιβεβαιώσει τον αντεργατικό ρόλο των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών δυνάμεων. Η συγκεκριμένη δευτεροβάθμια οργάνωση, η οποία κατά τα άλλα εκδίδει ανακοινώσεις για να καταδικάσει τις ελαστικές μορφές απασχόλησης, είναι μέλος της UNI Europa (ευρωπαϊκή συνδικαλιστική Ομοσπονδία για εργαζόμενους σε Υπηρεσίες και Επικοινωνία), που μαζί με την Ομοσπονδία εταιρειών απασχόλησης προσωπικού προχωρούν σε έρευνα για το «ρόλο των εταιρειών προσωρινής απασχόλησης στη διευκόλυνση μεταβάσεων στην αγορά εργασίας». Μάλιστα, η ΟΙΥΕ είναι και μέλος της διοίκησης της UNI Europa, η οποία μάλιστα στην ιστοσελίδα της περηφανεύεται επειδή εκπροσωπεί 7 εκατομμύρια εργαζόμενους...

Και τους «εκπροσωπεί», για να κάνει τι; Για να βοηθά ώστε εκατομμύρια εργατόσπιτα να στέλνονται στην εξαθλίωση γιατί αυτό συνεπάγεται η «αγορά εργασίας» για την οποία αγωνιούν εργατοπατέρες και εργοδότες. Για να οργανώνει έρευνες για το πώς θα επεκταθούν τα σκλαβοπάζαρα, πώς θα καταργηθεί η σταθερή εργασία, πώς θα «διευκολυνθεί» η «μετάβαση» σε μια αγορά εργασίας όπου ο σταθερός ημερήσιος χρόνος εργασίας, η ΣΣΕ και όλες οι κατακτήσεις χρόνων θα είναι παρελθόν. Οπως ακριβώς απαιτεί η υπεράσπιση της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου. Αν όμως η ΟΙΥΕ επιλέγει τέτοιους φίλους, οι εργαζόμενοι όχι μόνο δεν έχουν να περιμένουν κάτι από τους φίλους της, αλλά πρέπει να αντιληφθούν και ότι πρόκειται για εχθρούς τους. Και μάλιστα ορκισμένους εχθρούς τους, αφού έχουν επιλέξει να υπηρετούν τη στρατηγική που υπηρετεί τα μονοπώλια.