Η απόφαση της γενικής συνέλευσης των εργαζομένων στο Δήμο Κορυδαλλού είναι η εξής:

«Να ψηφίζουν όλοι οι εργαζόμενοι - μέλη του σωματείου με οποιαδήποτε σχέση εργασίας, ήτοι και οι εργαζόμενοι με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου, ως και οι έχοντες συνάψει συμβάσεις μίσθωσης έργου με το Δήμο Κορυδαλλού, για ΔΣ του συλλόγου και για αντιπροσώπους για την ομοσπονδία, την ΠΟΕ ΟΤΑ». Αυτή είναι η... παρανομία τους. Οτι θέλουν να οργανώσουν όλοι μαζί την πάλη τους. Μόνιμοι, συμβασιούχοι ορισμένου χρόνου, συμβασιούχοι έργου και κάθε λογής σύμβαση που έχουν ανακαλύψει οι αστοί για να εκμεταλλεύονται τους εργαζόμενους. Μια τέτοια πάλη μπορεί να απειλήσει την εξουσία των μονοπωλίων.

Γι' αυτό σπεύδει ο κυβερνητικός-εργοδοτικός συνδικαλισμός, για να στηρίξει την εξουσία αυτή. Χωρίς καμιά ντροπή κατέθεσε αγωγή κατά του Σωματείου ζητώντας «να ακυρωθεί και εξαφανισθεί (...) η απόφαση της γενικής συνέλευσης του σωματείου». Γιατί, λέει, είναι αντίθετη με τους νόμους και το καταστατικό η συμμετοχή όλων των εργαζομένων, ανεξαρτήτου σχέσης εργασίας.

Και επειδή η αγωγή θα εκδικαστεί σε ένα χρόνο και αυτοί θέλουν από τώρα να μπλοκάρουν την απόφαση, κατέφυγαν σε ασφαλιστικά μέτρα, που εκδικάζονται σήμερα στο πρωτοδικείο Πειραιά, ζητώντας να εκδοθεί προσωρινή διαταγή που να αναστέλλει την εκτέλεση της απόφασης της γενικής συνέλευσης.

Τα ίδια έκαναν πριν το προηγούμενο Συνέδριο με τα σωματεία της Λάρισας και του Περάματος. Στο ίδιο το συνέδριο ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ απέκλεισαν το σύνολο των αντιπροσώπων από τα σωματεία στα οποία είναι μέλη και πήραν μέρος στις αρχαιρεσίες και οι συμβασιούχοι εργαζόμενοι. Η ΑΣΚ (ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ) είχε δηλώσει ότι δεν παίρνει μέρος στην ψηφοφορία, ό,τι έκαναν και οι «Αγωνιστικές Κινήσεις Συσπειρώσεις», αποφεύγοντας έτσι να πάρουν θέση.

Το ίδιο γίνεται και σήμερα με πρωτεργάτη την ΠΑΣΚ, μπροστά στο συνέδριο που θα γίνει το 2012. Ιδιαίτερα στις σημερινές συνθήκες, όποιοι στέκονται εμπόδιο στην αδήριτη ανάγκη ενιαίας και συντονισμένης αγωνιστικής δράσης είναι ξεκάθαρα εχθροί των εργατών. Ο,τι είναι και η πλειοψηφία της ΠΟΕ - ΟΤΑ που και σήμερα χρησιμοποιεί το επιχείρημα ότι οι εργαζόμενοι με συμβάσεις έργου δεν είναι εργαζόμενοι! Να τι λέει στην αγωγή της: «η απόφαση της γενικής συνέλευσης (...) αποτελεί ευθεία παράβαση του γράμματος και του πνεύματος του νόμου, εφόσον σε καμία περίπτωση, ούτε ο νόμος, ούτε το εργατικό δίκαιο, θεωρούν εργαζόμενο τον παρέχοντα τις υπηρεσίες του με σύμβαση έργου». Αυτά λένε για τους εργαζόμενους με μπλοκάκια στους παιδικούς σταθμούς, στην καθαριότητα, σε κάθε χώρο δουλειάς. Δεν είστε εργαζόμενοι είστε ελεύθεροι επαγγελματίες!

Αυτοί όμως, που τόσο πολύ φροντίζουν για την εφαρμογή των αστικών νόμων, που τόσο νοιάζονται για την τήρηση του γράμματος του καταστατικού της Ομοσπονδίας, ξέχασαν να τηρήσουν μια στοιχειώδη διαδικασία του καταστατικού. Εκαναν αγωγή ως Ομοσπονδία, ως ΠΟΕ - ΟΤΑ, χωρίς να υπάρχει απόφαση του Γενικού Συμβουλίου. Τόση πρεμούρα είχαν! Και έτρεχαν χθες - αφού είχαν κάνει την αγωγή - να συνεδριάσει η Εκτελεστική Επιτροπή για να πάρει αυτή την απόφαση, χωρίς να έχει τη δικαιοδοσία.

Τα παραπάνω αποκαλύπτουν την υποκρισία της πλειοψηφίας που καλεί στη σημερινή απεργία των εργαζομένων στο πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι» για τη μετατροπή των συμβάσεών τους σε αορίστου χρόνου!

Σε ανακοίνωσή του το συνδικάτο ΟΤΑ Αττικής με αφορμή την ενέργεια της πλειοψηφίας της ΠΟΕ-ΟΤΑ να σύρει στα δικαστήρια το Σωματείο Κορυδαλλού αναφέρει: «Τους προειδοποιούμε, την ταξική πάλη, τα δικαστήρια και η εργατική αριστοκρατία δεν μπορούν να την σβήσουν!

Καλούμε κάθε τίμιο συνάδελφο και συναδέλφισσα σε επαγρύπνηση! Να απομονώσουν από τις τάξεις μας τη σαπίλα των συμβιβασμένων, τον κυβερνητικό συνδικαλισμό, τα τσιράκια των Δημάρχων.

Η γραμμή της ενότητας έχει μια σημαία:

Με το Λαό ενάντια στα Μονοπώλια και τα πολιτικά στηρίγματά τους.

Τούτη η σημαία δεν έχει λαθρεπιβάτες, δεν χωράει την εργατική αριστοκρατία, δεν χωρίζει τους συναδέλφους με το επάγγελμα και την εργασιακή τους σχέση. Τούτη η γραμμή είναι μονόδρομος για την λαϊκή αντεπίθεση, για να ζήσουμε εμείς και τα παιδιά μας όχι σαν σκλάβοι του 21^ουαιώνα άλλα σαν αφέντες του πλούτου που παράγουμε».