Τους οξυμένους ανταγωνισμούς μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ και τα αδιέξοδα της αστικής διαχείρισης της κρίσης ήρθε να αναδείξει η έκβαση της χτεσινής δημοπρασίας κρατικών ομολόγων της Γερμανίας. Το Βερολίνο στόχευε σε άντληση 6 δισ. ευρώ από τη δημοπρασία 10ετών τίτλων. Τελικά, άντλησε μόνο 3,644 δισ. ευρώ, με απόδοση στο 1,98% έναντι 2,09% κατά την προηγούμενη αντίστοιχη δημοπρασία.

Παράγοντες της αγοράς χρήματος, που επικαλείται το «Reuters», χαρακτηρίζουν «καταστροφική» τη μη πλήρη κάλυψη δημοπρασίας δεκαετών ομολόγων, καθώς ενίσχυσε τις ανησυχίες για βάθεμα της κρίσης που μαστίζει την Ευρωζώνη ακόμη και στο ισχυρότερο κράτος μέλος της. Αποτέλεσμα της μη κάλυψης ήταν ότι η Κεντρική Τράπεζα της Γερμανίας (Μπούντεσμπανκ) αναγκάστηκε να διακρατήσει ποσοστό 39% της έκδοσης, με την ελπίδα να το διαθέσει στη συνέχεια στη δευτερογενή αγορά, ώστε να αντλήσει το σύνολο του ζητούμενου ποσού.

Οι δυσχέρειες που αντιμετωπίζει η Γερμανία στην αγορά ομολόγων αποτελούν «σήμα συναγερμού», δήλωσε ο Εβαλντ Νοβότνι, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΚΤ. Την ίδια στιγμή, οι ευρωπαϊκές τράπεζες στρέφονται μαζικά στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) για άντληση ρευστότητας, εν μέσω ενδείξεων ότι αποκλείονται από τις καπιταλιστικές αγορές του χρήματος. Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Financial Times», η ΕΚΤ δάνεισε χτες στις τράπεζες, στο πλαίσιο των εβδομαδιαίων δημοπρασιών της, το ποσό των 247 δισ. ευρώ, το υψηλότερο μέσα στο 2011, μεγαλύτερο κατά 11 δισ. ευρώ σε σχέση με την προηγούμενη εβδομάδα και κατά 52 δισ. ευρώ σε σχέση με δύο εβδομάδες πριν. Ο αριθμός των τραπεζών που έλαβαν μέρος στη δημοπρασία αυξήθηκε, επίσης, από 161 σε 178.

Από την πλευρά του, ο Γάλλος υπουργός Οικονομικών Φρ. Μπαρουέν επανήλθε χτες στην ιδέα η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) να αποκτήσει ένα ρόλο δανειστή τελευταίας προσφυγής προκειμένου να αποφευχθεί μετάδοση της κρίσης στην Ευρωζώνη, ένα θέμα που φέρνει αντιμέτωπες τη Γαλλία με τη Γερμανία.

«Η καλύτερη απάντηση για να αποφευχθεί η διάχυση (της κρίσης) σε χώρες όπως η Ισπανία ή η Ιταλία είναι από γαλλικής πλευράς μία παρέμβαση ή μια δυνατότητα παρέμβασης, μια ανακοίνωση παρέμβασης ενός δανειστή τελευταίας προσφυγής, που θα συνίσταται από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα», σημείωσε. Παραδέχθηκε ωστόσο ότι σήμερα αυτό δεν είναι δυνατό, γιατί από τη μία πλευρά «οι ευρωπαϊκές συνθήκες δεν επιτρέπουν την άσκηση νομισματικής πολιτικής διαμέσου των εθνικών προϋπολογισμών» και από την άλλη πλευρά «η Γερμανία διατηρεί στη μνήμη της εδώ και 70 χρόνια τον πολιτικό κίνδυνο που αντιπροσωπεύει η άνοδος του πληθωρισμού και της υπερχρέωσης».