Με πηχυαίους τίτλους και ομοβροντία αναλύσεων, με ατελείωτες ώρες ζωντανών μεταδόσεων και καταιγισμό άχρηστων πληροφοριών, τα αστικά ΜΜΕ προσπαθούν όλες αυτές τις μέρες να κατασκευάσουν για το λαό την εικονική πραγματικότητα ότι με τη «νέα» κυβέρνηση θα αλλάξει προς το καλύτερο η ζωή του. Καλλιεργούν προσδοκίες ότι όλοι μαζί, εργάτες και αφεντικά, θύτες και θύματα, «μπορούμε να τα καταφέρουμε» και ζητούν «κοινωνική ηρεμία» για να πετύχει στο έργο της η συγκυβέρνηση. Ζητάνε δηλαδή από τους εργαζόμενους και το λαό να βάλουν το κεφάλι τους στον ντορβά και να στηρίξουν μια κυβέρνηση που θα προσπαθήσει πιο επιθετικά και πιο λυσσαλέα να περάσει προαποφασισμένα μέτρα που τσακίζουν στην κυριολεξία τη ζωή τους. Είναι τέτοιος ο φόβος τους για τη δύναμη του λαού, που βάζουν σε πρώτη προτεραιότητα την ανάγκη να ενσωματωθεί και να κατασταλεί το κίνημα, το οποίο, παρά την αναντιστοιχία του με την επίθεση, τους έχει δυσκολέψει και έχει μεγαλώσει τα αδιέξοδα στην αστική διαχείριση. Αλλοι πάλι εντοπίζουν στις αντιδράσεις του «παλιού» τον κίνδυνο να μην πετύχει η συγκυβέρνηση στο αντιλαϊκό της έργο, υπονοώντας τις εσωκομματικές έριδες, οι οποίες αποτελούν αντανάκλαση των αντιθέσεων μερίδων της πλουτοκρατίας.

Ολοι τους επιχειρούν τώρα να πείσουν ότι το έργο της κυβέρνησης είναι δύσκολο, «λόγω της παγκόσμιας συγκυρίας», σε μια προσπάθεια να καλλιεργήσουν άλλοθι για τα βάρβαρα μέτρα που έρχονται. Στο διά ταύτα φτιάχνουν κλίμα να ριζώσει το εγχείρημα με το οποίο η αστική τάξη προσπαθεί τώρα να παρακάμψει τις λαϊκές αντιδράσεις και από τώρα προαναγγέλλουν το τέλος των μονοκομματικών κυβερνήσεων, ανεξάρτητα από το αν θα μακροημερεύσει η σημερινή συγκυβέρνηση, πράγμα το οποίο όλοι λένε ότι επιθυμούν, διαβάζοντας το γενικό συμφέρον των αστών σαν τάξη. Από τη μια μεριά αυτοί και από την άλλη ο λαός. Συγκυβέρνηση αυτοί για να σώσουν το κεφάλαιο; Συμμαχία τα λαϊκά στρώματα για να σωθούν από τον όλεθρο. Μακροημέρευση της αντιδραστικής συγκυβέρνησης αυτοί; Οργάνωση και ένταση της ταξικής πάλης για το εμπόδισμα και την ανατροπή της από το λαό. Μέτρα και στρατηγική για τη θωράκιση του κεφαλαίου αυτοί; Μαζική συσπείρωση σε πολιτικό πρόγραμμα για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης από το λαό. Αλλη φιλολαϊκή διέξοδος δεν υπάρχει.