- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- 9/10/2011
Κυρίως φύλλο- Ενθετο: "7 ΜΕΡΕΣ ΜΑΖΙ"
- Ενθετο: "Οι αμερικάνικες στρατιωτικές βάσεις στην Ελλάδα"
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Από μέρα σε μέρα
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Θέατρα
- Κινηματογράφοι
- Τηλεόραση
- Φαρμακεία
- Νοσοκομεία
- Χρήσιμα τηλέφωνα
- Δρομολόγια πλοίων
- Δελτίο καιρού
- Γιατροί
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
Κυριακή 9 Οχτώβρη 2011
Σελίδα 22
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ
Για μια «άλλη» κυβέρνηση διαχείρισης και ενσωμάτωσης
ΚΩΣΤΑΣ ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗΣ |
Στην πραγματικότητα, από τη σκοπιά της στρατηγικής, η πρόταση του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ δεν πηγαίνει βήμα πέρα από τη διαχείριση της αστικής πολιτικής από μια κυβέρνηση η οποία δεν μπορεί, ακόμη και αν θέλει, να προωθήσει ριζοσπαστικές αλλαγές προς όφελος του λαού, ακριβώς επειδή εκ των προτέρων καταθέτει τα διαπιστευτήριά της στην καπιταλιστική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, στους θεσμούς και στις διακρατικές ενώσεις του κεφαλαίου. Αυτό μαρτυρούν οι προτάσεις της 4ης πανελλαδικής Συνδιάσκεψης του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίες αναπαράγονται στην απόφαση της ΚΠΕ σαν προγραμματικοί στόχοι του «νέου συνασπισμού εξουσίας».
«Σκοντάφτουν» στη στρατηγική τους
1. Ζητάει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ «την άμεση ανατροπή και κατάργηση του "μνημόνιου", του "μεσοπρόθεσμου" και του εφαρμοστικού του νόμου, καθώς και την απόκρουση των ετήσιων "ευρωπαϊκών μνημονίων", που συνεπάγεται το σύμφωνο για το ευρώ και οδηγούν σε πλήρη αποδόμηση την απασχόληση και το κοινωνικό κράτος στην Ευρώπη». Δε λέει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ότι όσο καλές προθέσεις κι αν έχει μια κυβέρνηση, όλα τα παραπάνω προϋποθέτουν αποδέσμευση από την ΕΕ και την Ευρωζώνη, στόχος που δεν τίθεται ούτε από τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, ούτε βέβαια από τις άλλες σοσιαλδημοκρατικές δυνάμεις, με τις οποίες φιλοδοξεί να κυβερνήσει. Και μέσα στην ΕΕ και χωρίς μνημόνια και χωρίς σύμφωνο για το ευρώ, δε γίνεται.
2. Λέει ακόμα ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ: «Μόνη λύση είναι η διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, χωρίς μνημόνια, μεσοπρόθεσμα και αντικοινωνικούς όρους, αξιοποιώντας όλα τα όπλα αποφασιστικής και σκληρής διαπραγμάτευσης (λογιστικό έλεγχο, αμφισβήτηση, αθέτηση πληρωμών κ.ά.)». Επί της ουσίας, ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ μιλάει για επαναδιαπραγμάτευση του χρέους και όχι για μη αναγνώρισή του από το λαό. Η πρότασή του εντός της ΕΕ, καταλήγει αντικειμενικά στο ίδιο αποτέλεσμα που οδηγεί και η σημερινή πολιτική της κυβέρνησης: Στο κούρεμα μέρους του χρέους, με ελεγχόμενη χρεοκοπία και δυσβάσταχτες συνέπειες για το λαό. Μόνο μια λαϊκή εξουσία, που θα οδηγήσει τη χώρα σε αποδέσμευση από την ΕΕ και την Ευρωζώνη, μπορεί να διαγράψει το χρέος.
3. Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ζητάει «την εθνικοποίηση - κοινωνικοποίηση ολόκληρου του τραπεζικού συστήματος, με εργατικό και κοινωνικό έλεγχο, που θα αποτελέσει βασικό μοχλό, για την παραγωγική ανασυγκρότηση της οικονομίας και τη στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων». Πρόκειται για φενάκη ολκής. Οι τραπεζικοί όμιλοι διαχειρίζονται κεφάλαια μεγάλων επιχειρήσεων, για τις οποίες ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει πρόταση κοινωνικοποίησης. Ζητάει δηλαδή την κοινωνικοποίηση των τραπεζών, τις οποίες αυτονομεί από το κεφάλαιο και την καπιταλιστική παραγωγή, όχι όμως και κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων. Αντικειμενικά, η πρόταση του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ οδηγεί στην κρατικοποίηση μιας - δυο τραπεζών, οι οποίες, όσο τα κλειδιά της παραγωγής βρίσκονται στα χέρια του κεφαλαίου, όχι μόνο δεν μπορούν να συμβάλλουν σε ανάπτυξη προς όφελος του λαού, αλλά λειτουργώντας μέσα στον καπιταλιστικό ανταγωνισμό, θα παραμείνουν εργαλεία για λαϊκή αφαίμαξη προς όφελος της πλουτοκρατίας. Τράπεζες στην υπηρεσία του λαού, σημαίνει πρώτα και κύρια κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, λαϊκή εξουσία και οικονομία.
4. Ζητάει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ «την άμεση επαναφορά στην ιδιοκτησία του Δημοσίου, με εργατικό και κοινωνικό έλεγχο, των Δημόσιων Επιχειρήσεων και Οργανισμών, που ξεπουλήθηκαν ή βρίσκονται στη διαδικασία να ξεπουληθούν». Σε ποιο Δημόσιο όμως θα επιστρέψουν αυτές οι επιχειρήσεις; Σε αυτό που όλα τα προηγούμενα χρόνια διατηρούσε ισχυρά μερίσματα στις πρώην ΔΕΚΟ και προωθούσε εργασιακές σχέσεις «λάστιχο» για να τις κάνει ανταγωνιστικές απέναντι στις αμιγώς ιδιωτικές επιχειρήσεις, στην Ελλάδα και πανευρωπαϊκά. Στο κράτος του κεφαλαίου, που σε προηγούμενες δεκαετίες εθνικοποίησε τις προβληματικές επιχειρήσεις για να τις «εξυγιάνει» με χρήματα του λαού και να τις παραδώσει ξανά στους καπιταλιστές κερδοφόρες και χωρίς χρέη. Η κρατικοποίηση επιχειρήσεων επιλέγεται σαν λύση για την διάσωση και την ανάπτυξή τους και στο πλαίσιο του καπιταλισμού. Το ίδιο έγινε με τράπεζες των ΗΠΑ και της Ιρλανδίας που έφτασαν στο χείλος του γκρεμού. Το ζήτημα είναι ποιο κράτος τις διαχειρίζεται και προς όφελος ποιανού. Στον καπιταλισμό, με τα μέσα παραγωγής στο κεφάλαιο ή στο κράτος του κεφαλαίου, φιλολαϊκή ανάπτυξη δεν μπορεί να υπάρξει. Πέραν όλων των άλλων, ακόμα και η κρατικοποίηση κερδοφόρων για το κεφάλαιο στρατηγικών τομέων της παραγωγής, αντίκειται στις συνθήκες της απελευθέρωσης που καθορίζουν από την ίδρυσή της την ΕΕ. Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και οι δυνάμεις με τις οποίες ορέγεται να κυβερνήσει, πίνουν νερό στο όνομα της ΕΕ, έχουν ψηφίσει το Μάαστριχτ και άλλες αντιδραστικές συνθήκες της ευρωένωσης.
5. Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ λέει ότι ο συνασπισμός εξουσίας που επιδιώκει, θα αποφασίσει «την άμεση αποκατάσταση των σοβαρών πληγμάτων που έχουν δεχθεί οι μισθοί, οι συντάξεις, οι εργασιακές σχέσεις και η ίδια η εργασία» και θα χορηγήσει αυξήσεις. Την πρόταση αυτή τη συνοδεύει με την εξαγγελία για «ριζοσπαστική φορολογική μεταρρύθμιση με φορολόγηση των μεγάλων επιχειρήσεων με συντελεστή 45% (...) Φορολόγηση της μεγάλης ακίνητης περιουσίας και της εκκλησιαστικής και μοναστηριακής περιουσίας». Στον καπιταλισμό, η ανάπτυξη ταυτίζεται με την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων. Ανταγωνιστικότητα σημαίνει διαρκής μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης, αλλιώς δεν γίνονται επενδύσεις και συνεχής μεγέθυνση του κεφαλαίου. Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ δεν αγγίζει την καπιταλιστική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, ούτε την παραμονή της χώρας στην ΕΕ. Γι' αυτό κοροϊδεύει το λαό όταν λέει ότι με αυτές τις προϋποθέσεις, ο «νέος συνασπισμός εξουσίας» μπορεί να αυξήσει τα μεροκάματα, να πλήξει δηλαδή την ανταγωνιστικότητα των καπιταλιστικών επιχειρήσεων. Κρύβει ότι μια κυβέρνηση, ακόμα κι αν έχει τις καλύτερες προθέσεις, δεν πρόκειται, γιατί δεν μπορεί, να επιβάλλει στους καπιταλιστές εργατικά μεροκάματα και δικαιώματα στο ύψος των σύγχρονων αναγκών. Στον καπιταλισμό, οι παραχωρήσεις προς την εργατική τάξη και το λαό, σε ό,τι αφορά τους όρους αναπαραγωγής της εργατικής δύναμης, έχουν «ταβάνι», το οποίο σήμερα, όχι μόνο έχει πιαστεί, αλλά επιπλέον, το κεφάλαιο και η πολιτική εξουσία του, σαρώνουν κάθε προηγούμενη κατάκτηση, επειδή αυτό επιβάλλει η καπιταλιστική ανταγωνιστικότητα σε συνθήκες διεθνικής δράσης των μονοπωλίων. Μισθούς και δικαιώματα στο ύψος των πραγματικών λαϊκών αναγκών μπορεί να εξασφαλίσει μόνο η λαϊκή εξουσία, που θα κοινωνικοποιήσει τα μέσα παραγωγής, θα σχεδιάσει κεντρικά την οικονομία, με εργατικό κοινωνικό έλεγχο στις επιχειρήσεις.
6. Εξαγγέλλει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ «τη στήριξη με όλα τα μέσα της Δημόσιας Υγείας, της Δημόσιας Παιδείας και της Κοινωνικής Ασφάλισης». Ακόμα και σήμερα, όμως, σε συνθήκες γενικευμένης δράσης των επιχειρήσεων στον τομέα της Υγείας και της Πρόνοιας, ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ δε ζητάει κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας. Πράγμα που σημαίνει ότι βλέπει τον δημόσιο τομέα να λειτουργεί παράλληλα με τον ιδιωτικό, άρα ανταγωνιστικά, σε βάρος του λαού, όπως γίνεται και σήμερα. Κανένα μέτρο στήριξης των δημόσιων δομών δεν πρόκειται να λειτουργήσει υπέρ του λαού, όσο παραμένουν σε ισχύ οι συνθήκες της ΕΕ που προωθούν την κυριαρχία των ιδιωτών σε Υγεία - Πρόνοια - Παιδεία, όσο τα δημόσια νοσοκομεία παίζουν το ρόλο του πελάτη για τις πολυεθνικές του φαρμάκου, πωλούν και αγοράζουν υπηρεσίες από τους ιδιώτες.
7. Στα επιμέρους, ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ προτείνει «την διεκδίκηση των Γερμανικών επανορθώσεων, του κατοχικού δανείου και των αποζημιώσεων των θυμάτων» καθώς και την «αποκατάσταση, την υπεράσπιση και διεύρυνση της δημοκρατίας», προκαταβάλλοντας ότι κάθε κοινωνική αλλαγή θα έρθει μόνο μέσα από τον κοινοβουλευτικό δρόμο, στο πλαίσιο της αστικής δημοκρατίας, που είναι η δικτατορία των μονοπωλίων, σε βάρος της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού.
Ο λαός έχει πείρα
Ολα τα παραπάνω, ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ τα ανάγει σε στόχους πάλης, η υιοθέτηση των οποίων «θα επιταχύνει τη δημιουργία του νέου συνασπισμού εξουσίας που θα μπορέσει να τα επιβάλει, όταν αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας». Για να γίνει αυτό, ζητάει «κοινή δράση στην ανάπτυξη των κινημάτων, πολιτική κοινή δράση και συνεργασία σε επίπεδο θεσμών (Βουλή, αυτοδιοίκηση, συνδικαλιστικό κίνημα κλπ.), εκλογική συνεργασία και μετεκλογική συνεργασία» με τις δυνάμεις που θέλει να συγκροτήσει τον νέο κυβερνητικό συνασπισμό.
Είναι φανερό ότι η πρότασή του ξεκινάει και καταλήγει σε συνεργασίες από τα πάνω, με αποκλειστικό στόχο την εκλογική σύμπραξη. Εκεί υποτάσσει τα πάντα ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, έχοντας ο ίδιος στρατηγική διαχείρισης και απευθυνόμενος σε σοσιαλδημοκρατικές δυνάμεις που δεν αμφισβητούν την εξουσία του κεφαλαίου, αλλά επιδιώκουν να την εξωραΐσουν, καλλιεργώντας αυταπάτες στο λαό ότι τα δικαιώματά του μπορούν να συνυπάρχουν με το καπιταλιστικό κέρδος. Τέτοιες κυβερνήσεις έχουν δοκιμαστεί στην Ευρώπη και αλλού. Γύρισαν δεκαετίες πίσω το λαϊκό κίνημα, το αποδεκάτισαν και έπαιξαν ρόλο για το κεφάλαιο ισάξιο των αστικών κυβερνήσεων. Ο λαός έχει κάθε συμφέρον να προσπεράσει τις αυταπάτες που προσπαθεί να του φορτώσει η σοσιαλδημοκρατία και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ.
Π.
ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ
Ο λαός δεν έχει τίποτα να προσδοκά από μια «κυβέρνηση της αριστεράς»(2012-04-01 00:00:00.0)
Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και οι τράπεζες(2011-10-11 00:00:00.0)
Στη διαχείριση του καπιταλισμού(2011-10-05 00:00:00.0)
Ούτε «εναλλακτική», ούτε λύση για το λαό η πρότασή του(2011-09-18 00:00:00.0)
Ψαρεύει στα θολά νερά της λαϊκής δυσαρέσκειας(2011-06-12 00:00:00.0)
Μια σοσιαλδημοκρατική πρόταση...(2008-04-05 00:00:00.0)
Οι αμερικάνικες στρατιωτικές βάσεις στην Ελλάδα
