• Ο κατώτατος μισθός (αποδοχές) διαμορφώνεται στα 780 ευρώ μεικτά. Σήμερα οι κατώτατες αποδοχές είναι στα 853 ευρώ, δηλαδή μετά και την κατάργηση των επιδομάτων, οι παραπέρα περικοπές των αποδοχών, για τα κατώτατα επίπεδα, διαμορφώνονται στα 73 ευρώ το μήνα (μείωση 8,6%). Ετσι οι κυβερνητικοί ισχυρισμοί για «αύξηση» του κατώτατου μισθού (780 από 711 ευρώ μεικτά) είναι απόλυτα ψευδεπίγραφοι.
• Ακόμη βαρύτερος πέφτει ο πέλεκυς στα ψηλότερα κλιμάκια, ανάλογα με τα χρόνια υπηρεσίας και το ύψος των διάφορων επιδομάτων που χορηγεί ο κάθε φορέας και τα οποία καταργούνται. Σε ειδικές κατηγορίες, όπως στο υπουργείο Οικονομικών, ΕΛΣΤΑΤ, Γενικό Χημείο του Κράτους κ.ά οι περικοπές υπολογίζονται μέχρι και τα 1.500 ευρώ το μήνα (40%).
• Ετσι οι παραπέρα μειώσεις αποδοχών ξεκινούν από 8,6% και φτάνουν στο 40% ή από 73 ευρώ μέχρι και 1.500 ευρώ το μήνα !
• Ηδη και με βάση τον εφαρμοστικό νόμο από την 1η Ιούλη του 2011, έχει παγώσει κάθε μισθολογική ωρίμανση, έχουν δηλαδή κόψει και τις μισθολογικές αυξήσεις με βάση τα έτη υπηρεσίας. Το πάγωμα θα συνεχιστεί και στα επόμενα χρόνια, εξανεμίζοντας παραπέρα τους μισθούς, ανεξάρτητα και από το πόσα δήθεν «μισθολογικά κλιμάκια» θα προβλέπουν στο «ενιαίο μισθολόγιο», τα οποία είναι μόνο για το «θεαθήναι».
• Με το νέο μισθολόγιο προβλέπουν μισθολογικές ωριμάνσεις κάθε τρία χρόνια, μόνο κάτω από πολύ συγκεκριμένες προϋποθέσεις και μόνο για ένα μικρό αριθμό υπαλλήλων. Για το συγκεκριμένο, βάζουν κριτήρια «παραγωγικότητας - αποδοτικότητας» που για την ώρα παραμένουν αδιευκρίνιστα. Η γενική κατεύθυνση, με βάση και την παρεχόμενη από την τρόικα «τεχνογνωσία», είναι η «αποδοτικότητα» δημόσιων φορέων με «ομοειδείς κλάδους» του ιδιωτικού τομέα στο βαθμό που μπορεί να υπάρξει τέτοια σύγκριση.

Για την ώρα «μετρήσιμα αποτελέσματα» αποδοτικότητας μπορούν να έχουν μόνο για συγκεκριμένες υπηρεσίες, όπως για παράδειγμα για τους υπαλλήλους της Εφορίας, ΟΤΑ και άλλων φορέων που κρίνονται για την ικανότητά τους να εισπράξουν τα διάφορα χαράτσια. Είναι φανερό και το ποιο είναι το μοντέλο - πρότυπο του «κρατικού υπαλλήλου» - όπως οι ίδιοι ονομάζουν τους δημόσιους υπάλληλους - που θέλουν να δημιουργήσουν.

Σε ό,τι αφορά την εργασιακή εφεδρεία, η κυβέρνηση επεξεργάζεται ήδη εναλλακτικό σχέδιο μαζικών απολύσεων, τόσο στο στενό όσο και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, μέσα από τρία σενάρια:

• Το πρώτο προβλέπει την ένταξη στην εφεδρεία των εργαζομένων στο Δημόσιο που βρίσκονται κοντά στο όριο της συνταξιοδότησης. Αν εφαρμοστεί η απόφαση, θα σηματοδοτήσει τη μείωση των αποδοχών των εργαζομένων στο 60% του βασικού μισθού που εισέπρατταν με την ένταξή τους στο καθεστώς της εργασιακής εφεδρείας και συγχρόνως θα δημιουργήσει σοβαρό πρόβλημα στα ασφαλιστικά ταμεία.
• Το δεύτερο προβλέπει την ένταξη σε εργασιακή εφεδρεία των δημοσίων υπαλλήλων που προσλήφθηκαν στο Δημόσιο με διαδικασίες εκτός ΑΣΕΠ, από το 2000 έως σήμερα.
• Το τρίτο προβλέπει την απευθείας απόλυση των εργαζομένων μέσω της κατάργησης δημόσιων οργανισμών, το κλείσιμο υπηρεσιών και κατ' επέκταση την κατάργηση των οργανικών θέσεων που υπάγονται σ' αυτούς. Το συγκεκριμένο σχέδιο έχει προκρίνει εδώ και ένα χρόνο ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Θ. Πάγκαλος.

Σύμφωνα με κυβερνητικά στελέχη από το καθεστώς της εργασιακής εφεδρείας «θα εξαιρεθούν εκπαιδευτικοί, το προσωπικό των νοσοκομείων και των σωμάτων ασφαλείας». Οπως σημείωναν υπουργοί της κυβέρνησης, οι 30.000 υπό απόλυση δημόσιοι υπάλληλοι «θα προέλθουν από τους οργανισμούς του Δημοσίου και τα υπουργεία».