Ο Κασιμάτης της «Καθημερινής» στέρεψε μάλλον από έμπνευση και κατέφυγε σε αντικομμουνιστικά ...δάνεια απ' τον Καρατζαφέρη. Κατά το «Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει», ρώτησε τον εαυτό του τι θα είχε συμβεί αν είχαν κερδίσει οι κομμουνιστές τον εμφύλιο και ο εαυτός του του απάντησε, επηρεασμένος απ' την Καρατζαφέρεια αρλουμπολογία, σε αδρές γραμμές κάπως έτσι: Θα ήταν καλύτερα η Ελλάδα, διότι μετά την «κατάρρευση του κομμουνιστικού ολοκληρωτισμού» θα ήταν «σταθερά προσανατολισμένη προς την ελεύθερη οικονομία και τη Δύση» (σ.σ. πράγμα που κατά την άποψή του δε συμβαίνει τώρα), ενώ «η αριστερά θα ήταν ένας ακίνδυνος αναχρονισμός που απλώς θα προσέθετε στη γραφικότητα και το φολκλόρ της χώρας», εν αντιθέσει με τώρα που «το μεγαλύτερο πρόβλημα της χώρας, που το συναντά κανείς παντού, από τη νοοτροπία του κόσμου ως την οργάνωση του κράτους και της οικονομίας, είναι η επικράτηση της αριστερής ιδεολογίας, ιδίως από το 1981 και ύστερα»!!! Αυτές οι μονότονα γραφικές αντικομμουνιστικές «παρλαπίπες» διανθίζονται με κρίσεις περί των «στασιαστών του 1946 - 1949» (σ.σ. εννοεί τους μαχητές του ΔΣΕ), περί «ιστορικής ανωμαλίας του κομμουνισμού» και περί «συστηματικών εκκαθαρίσεων των σταλινικών»! Φαίνεται πως η κρίση τούς έχει φέρει πυρετό και φόβο και παραμιλάνε ξορκίζοντας τον εχθρό τους.

Αλίμονο αν ο Κασσιμάτης και η «Καθημερινή» είχαν διαφορετική άποψη για την εποποιία του ΔΣΕ και τον κομμουνισμό. Οσο για τα προηγούμενα, αντιλαμβανόμαστε πλήρως τον εκνευρισμό που ομολογεί ότι νιώθει και το «δημιουργικό του αδιέξοδο». Πώς οι γραφίδες του συστήματος να το υπερασπιστούν, τώρα που αυτό αποκαλύφθηκε σε όλη του την αποκρουστική γύμνια, στα μάτια του λαού; Πώς να λασπολογήσουν το αντίπαλό του δέος; Πώς να εκφράσουν την πίκρα τους που ο ΔΣΕ ηττήθηκε μόνο στρατιωτικά, αλλά οι ιδέες, τα ιδανικά, οι αξίες, οι θέσεις και οι προτάσεις που εκφράζει σήμερα το ΚΚΕ, εξακολουθούν να συνεγείρουν και να δημιουργούν ριζοσπαστικές διεργασίες στις λαϊκές συνειδήσεις; Καταφεύγουν λοιπόν στη λάσπη και τη λαθροχειρία. Το σύστημά τους, η ελεύθερη αγορά, το κράτος τους και η Δύση τους, είναι όλα δικά τους. Οπως και η κρίση τους που δε μπορούν να την κουμαντάρουν. Και θα είναι ως την ώρα που ο λαός θα πει την τελευταία του λέξη. Και θα την πει. Ας μην αμφιβάλλουν γι' αυτό.