Μαζί με τους αγώνες φουντώνει ο αυταρχισμός και η καταστολή. Ουρλιάζουν τα υπουργεία και ορισμένα από τα «νέα στελέχη εκπαίδευσης» του «νέου σχολείου»: ΤΑ ΚΕΦΑΛΙΑ ΜΕΣΑ. ΟΙ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΝΟΜΟ.

Τρομοκρατούν, απειλούν, αποβάλλουν. Στα Γιάννενα, ο Διευθυντής του 4ου Γυμνασίου, Πρόεδρος του Νομαρχιακού Τμήματος της ΑΔΕΔΥ Ν. Ιωαννίνων, στέλεχος του ΠΑΣΟΚ και της ΠΑΣΚ απείλησε τους μαθητές του σχολείου του, με αποβολή μιας ημέρας, γιατί υπέπεσαν ... στο «σφάλμα» να συμμετέχουν στη μαθητική κινητοποίηση της 20ής Σεπτεμβρίου, επικαλούμενος φυσικά ...το νόμο. Στα Τρίκαλα, ο Διευθυντής διάβασε στους μαθητές κυβερνητικά κείμενα που ποινικοποιούν τις καταλήψεις, ζητώντας μάλιστα από τα παιδιά να υπογράψουν ότι έλαβαν γνώση του κειμένου... Στο Πέραμα ζητάνε τα ονόματα των μελών του δεκαπενταμελούς...

«Το ξεκίνημα της νέας σχολικής χρονιάς... επισκιάζεται από τη δύσκολη οικονομική συγκυρία της χώρας καθώς και από μια σειρά δυσκολιών που έχουν να αντιμετωπίσουν τα σχολεία... Θέματα όπως: ελλείψεις σχολικών βιβλίων... μέσα διδασκαλίας, υποδομές, εξοπλισμός αντιμετωπίζονται ήδη με τη μεγαλύτερη δυνατή συνεργασία της εκπαιδευτικής κοινότητας και όλων των εμπλεκόμενων φορέων στην εκπαίδευση.

Στην κατεύθυνση αυτή και λαμβάνοντας υπόψη τις υπάρχουσες συνθήκες καλούνται τα στελέχη της εκπαίδευσης και ιδιαίτερα οι Διευθυντές των σχολικών μονάδων να αξιοποιήσουν (!!!) και να ενεργοποιήσουν (!!!) όλα τα συλλογικά όργανα διοίκησης των σχολείων.

Ιδιαίτερο ρόλο μπορούν να παίξουν τα Σχολικά Συμβούλια στα οποία συμμετέχουν εκπαιδευτικοί, γονείς, μαθητές και Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Ο τρόπος αυτός πρέπει να αξιοποιηθεί προκειμένου να αντιμετωπιστούν προληπτικά και παιδαγωγικά τα προβλήματα δυσλειτουργίας..».

Ονομάζουν δυσλειτουργία τα αποτελέσματα της βάρβαρης πολιτικής τους, που στερεί ακόμα και τα βιβλία από τα παιδιά!

Ονομάζουν προληπτική και παιδαγωγική αντιμετώπιση των προβλημάτων την καταστολή των αγώνων, πριν ξεσπάσουν!

Ονομάζουν αξιοποίηση και ενεργοποίηση των συλλογικών οργάνων των σχολείων, το χαφιεδισμό, το «διαίρει και βασίλευε», τον κοινωνικό αυτοματισμό. Να μαλώνει ο άνεργος γονιός, με το παιδί του που είναι χωρίς βιβλία!

Τι κρίμα όμως που το κρέας δεν μπορεί να ονομαστεί ψάρι!

Δε θα μας βάλουν στο χέρι! Κάτω τα χέρια από τα παιδιά μας. Ολοι στον αγώνα με τους μαθητές μας! Η ζωή θα πάει μπροστά, είτε το θέλουν, είτε όχι!