Σε αυτό το «δελφίνι» έχασε τη ζωή του ο άτυχος ναυτεργάτης

Από τα πρώτα στοιχεία που έχουν γίνει γνωστά η έλλειψη των μέτρων ασφαλείας, η κατάσταση του 20χρονου «δελφινιού» (έτος κατασκευής 1991), το οποίο όπως όλα δείχνουν ήταν υποσυντήρητο, αλλά και η ελλιπής σύνθεση πληρώματος στο μηχανοστάσιο δημιούργησαν το «εκρηκτικό» μείγμα που είχε ως αποτέλεσμα το φονικό.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που έχουν γίνει γνωστά, ο ναυτεργάτης βρισκόταν στο μηχανοστάσιο μπροστά στον ηλεκτρολογικό πίνακα, ο οποίος ήταν ανοιχτός που σημαίνει ότι διενεργούσε εργασίες. Εσκυψε, ακούμπησε το κεφάλι του στο πηνίο (σύμφωνα με λιμενικούς είχαν μείνει απάνω στο πηνίο τρίχες από τα μαλλιά του) με αποτέλεσμα να μείνει στον τόπο. Το «κακό» έγινε λίγο μετά τις 11 το πρωί. Προφανώς ο ναυτεργάτης προσπαθούσε να προετοιμάσει το πλοίο για τον προγραμματισμένο του απόπλου στις 12 το μεσημέρι με προορισμό την Αίγινα. Οπως βεβαιώθηκε, στο ναυτεργάτη δεν είχαν παρασχεθεί ούτε τα στοιχειώδη μέτρα προστασίας όπως κατάλληλα παπούτσια, ώστε να μειωθούν οι πιθανότητες της «γείωσης».

Οπως καταγγέλθηκε από συναδέλφους του, το μηχανοστάσιο δεν ήταν σε καλή κατάσταση και ο ναυτεργάτης όπως και οι συνάδελφοί του «έφτυναν αίμα» για να είναι το πλοίο εν πλω. Επιπλέον, στην κατάσταση πληρώματος στο μηχανοστάσιο θα έπρεπε μαζί με τον α' μηχανικό να υπάρχουν δύο μηχανοδηγοί, όμως ήταν ένας. Και συνολικά στην ίδια κατάσταση φαίνεται το πλήρωμα να αποτελείται από 8 ναυτεργάτες όμως όπως δηλώθηκε από τα ίδια τα μέλη του πληρώματος ο συνολικός τους αριθμός ήταν 6.

Ο γραμματέας της ναυτεργατικής Ενωσης «Ο ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ» Νίκος Σκούρας σε δήλωσή του ανέφερε ότι η βασική αιτία που ο ναυτεργάτης στάλθηκε στον τάφο είναι η έλλειψη μέτρων ασφαλείας και τόνισε ότι «είναι επιτακτική ανάγκη η οργάνωση, η συσπείρωση και ο αγώνας των ναυτεργατών ενάντια στην πολιτική που επιτίθεται με μανία σε βάρος της εργατικής λαϊκής οικογένειας και αυξάνει το βαθμό εκμετάλλευσης και στα καράβια».