Ο πρωθυπουργός στη ΔΕΘ είπε ότι η πολιτική που εφαρμόζει είναι μονόδρομος για την έξοδο από την κρίση και την ανάπτυξη. Μίλησε μάλιστα για πολιτική ανάπτυξης που θα φέρει ξένα κεφάλαια για επενδύσεις και θα αναπτύξει παραγωγική βάση, βιομηχανία, για εξαγωγές.

Τι ακριβώς είπε;

«Μπορούμε να κάνουμε την Ελλάδα μια χώρα ταυτισμένη με την ποιότητα, ανταγωνιστική.

Ηδη το πρώτο εξάμηνο του έτους οι εξαγωγές μας αυξήθηκαν κατά 40% . Και αυτό έγινε ακριβώς επειδή δουλέψαμε μαζί, κυβέρνηση και εξαγωγείς.

Ηδη ξεκίνησε η ανατροπή του αρνητικού ισοζυγίου στα αγροτικά προϊόντα, με αύξηση των εξαγωγών κατά 25% το πρώτο τετράμηνο του 2011.

Οι δυναμικές αποκρατικοποιήσεις, θα δημιουργήσουν μεγάλες επενδυτικές ευκαιρίες. Οι αποκρατικοποιήσεις, αποτελούν βασικό αναπτυξιακό εργαλείο.

Στον τουρισμό ανοίξαμε νέες αγορές στην Ρωσία, το Ισραήλ, την Τουρκία και την Σερβία και μαζί τις αναπτύσσουμε. Τώρα στοχεύουμε την Κίνα και την Ινδία. Θέλουμε να φέρουμε νέα κοινά από τις ΗΠΑ.

Στην πράσινη ενέργεια σήμερα έχουμε δώσει εγκρίσεις για επενδύσεις που μόλις υλοποιηθούν στο σύνολό τους θα ξεπερνούν σε ενεργειακή ισχύ τον εθνικό στόχο που έχουμε θέσει για το 2020!

Η Ελλάδα ξεκινά έρευνες πετρελαίου και Φυσικού Αερίου στο Ιόνιο και νότια της Κρήτης και η απόφαση για τη σχετική προκήρυξη υπογράφεται άμεσα.

Προχωρήσαμε στην απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας και Φυσικού Αερίου.

Με το σχέδιο "Ηλιος" κάνουμε την Ελλάδα πρωτοπόρα παραγωγό ηλιακής ενέργειας που θα εξαχθεί στη Βόρεια Ευρώπη.

Με αποκρατικοποιήσεις στη ΔΕΠΑ, ΔΕΣΦΑ, ΕΛΠΕ και ΔΕΗ φέρνουμε νέα κεφάλαια και τεχνογνωσία.

Χρειαζόμαστε όμως τη σταθερή βάση, πάνω στην οποία θα έρθει ο επενδυτής. Σταθερή βάση είναι πρώτα απ' όλα να διασφαλίσουμε αυτό το οποίο είπαμε, τις αποφάσεις της 21ης Ιουλίου, τη συμφωνία του Ιουλίου».

Τι φαίνεται απ' όλα τα παραπάνω; Πρώτ' απ' όλα ότι για την περιβόητη ανάπτυξη που κάνει λόγο, πουθενά δεν αναφέρονται οι εργαζόμενοι, ο λαός. Πάνω απ' όλα οι επιχειρηματίες.

Η ουσία είναι ότι η ανάπτυξη που λέει ότι θέλει για την Ελλάδα, δεν γίνεται με βάση τις ανάγκες της εργατικής, της λαϊκής οικογένειας αλλά τις ανάγκες του κεφαλαίου για επενδύσεις και κέρδη.

Τι σημαίνουν οι επενδύσεις που είπε ο πρωθυπουργός; Παραγωγικές για να βγει το κέρδος. Το κέρδος βγαίνει απ' την παραγωγή, εκεί συντελείται η εκμετάλλευση. Με ποιες προϋποθέσεις; Μ' αυτές που διαμορφώνει ως τώρα η πολιτική του για ένα εργατικό δυναμικό πάμφθηνο. Με μισθούς με 500 και με 625 ευρώ. Με συμβάσεις 5μηνες. Χωρίς την εξασφάλιση σύνταξης, παροχής υπηρεσιών υγείας, με τεράστια ανεργία, με εργαζόμενους που θα εναλλάσσονται στη δουλειά.

Να γιατί ο πρωθυπουργός είπε: «Χρειαζόμαστε όμως τη σταθερή βάση, είναι πρώτα απ' όλα να διασφαλίσουμε αυτό το οποίο είπαμε, τις αποφάσεις της 21ης Ιουλίου». Δηλαδή τις αποφάσεις της Ευρωζώνης για την προώθηση όλων των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων για την ανταγωνιστικότητα, για πάμφθηνους εργαζόμενους. Μόνον έτσι εξασφαλίζεται ολοένα και μεγαλύτερη κερδοφορία.

Προωθεί βιομηχανία με προσανατολισμό τις εξαγωγές. Και οι λαϊκές ανάγκες πώς θα καλύπτονται; Με τις εξαγωγές; Τι θα κερδίσουν οι εργαζόμενοι απ' τις εξαγωγές; Γιατί να μην αναπτύσσεται η οικονομία της Ελλάδας με βάση τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της και να παράγει προϊόντα που να καλύπτουν λαϊκές ανάγκες; Μέχρι και την αγροτική οικονομία που την έχουν συρρικνώσει και εισάγουμε τρόφιμα, εξαγωγική τη βλέπει η κυβέρνηση.

Πράγματι η πείρα μέχρι τώρα έχει αποδείξει ότι καταστρέφονται πλουτοπαραγωγικές δυνατότητες της χώρας, επειδή το κεφάλαιο δεν επενδύει στους τομείς που η Ελλάδα μπορεί να αναπτυχθεί, αφού δεν έχει μεγάλη κερδοφορία και εισάγονται εμπορεύματα γιατί οι καπιταλιστές στο εμπόριο κερδίζουν πολλαπλάσια. Ετσι καταστρέφεται η αγροτική παραγωγή και η διατροφή του λαού εξαρτάται από τις εισαγωγές, καταστρέφονται κλάδοι όπως η κλωστοϋφαντουργία, το μέταλλο, η ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία, το δέρμα κλπ. και κάνουμε εισαγωγές. Το υπέδαφος της Ελλάδας πλούσιο σε ορυκτά παραμένει ανεκμετάλλευτο ή δίνεται στα μονοπώλια, ενώ και οι ενεργειακές της πηγές παραχωρούνται στο κεφάλαιο, αυξάνοντας ταυτόχρονα την ενεργειακή εξάρτηση της χώρας. Και βεβαίως τα κέρδη από τις εξαγωγές οι καπιταλιστές τα πάνε στο εξωτερικό, στην Ελβετία και θησαυρίζουν. Δεν τα φέρνουν στην Ελλάδα, ούτε τα μοιράζουν στο λαό.

Μπορούν επομένως να καλυφθούν οι λαϊκές ανάγκες από μια τέτοια ανάπτυξη όπου στο επίκεντρο βρίσκεται η καπιταλιστική επιχειρηματικότητα; Μπορεί να υπάρξει αποκλειστικά δωρεάν υγεία, παιδεία, πρόνοια; Η μελέτη του ΣΕΒ προβλέπει κέρδη μέχρι και από την εκμετάλλευση των αναγκών της τρίτης ηλικίας. Δεν μπορεί να καλύψει τις λαϊκές ανάγκες αυτή η ανάπτυξη. Ποιο λοιπόν το όφελος για τους εργαζόμενους, να στηρίξουν μια τέτοια προοπτική; Κανένα.

Γι' αυτό η εργατική τάξη, ο λαός, όταν η αστική πολιτική και η προπαγάνδα μιλά για οικονομία και ανάπτυξη πρέπει να ξέρουν ότι η οικονομία και η ανάπτυξη δεν είναι ταξικά ουδέτερη. Η οικονομία και η ανάπτυξη που προωθεί η κυβέρνηση δεν είναι σε όφελος όλων, και των επιχειρηματιών και των εργαζομένων, των αυτοαπασχολουμένων, των φτωχών αγροτών, αλλά είναι καπιταλιστική, σε όφελος των μονοπωλίων, των μεγαλοεπιχειρηματιών.

Οσο και αν φαίνεται, και αν λένε, ότι η αντιμετώπιση των προβλημάτων της οικονομίας, η αντιμετώπιση της κρίσης, η ανάπτυξη, συνδέονται και με τη ζωή των εργαζομένων, οι εργαζόμενοι πρέπει να θυμούνται πως όλα τα μέτρα στο δίχρονο που πέρασε στο όνομα αντιμετώπισης του κρατικού χρέους και των ελλειμμάτων, τα πληρώνει ο λαός, που τον ωθούν στη φτώχεια, την ανεργία, την εξαθλίωση. Αντίθετα οι μεγαλοεπιχειρηματίες, τραπεζίτες, βιομήχανοι, εφοπλιστές, μεγαλέμποροι ωφελούνται γιατί πληρώνουν δραστικά μικρότερους μισθούς, γιατί τους μειώνονται οι ασφαλιστικές εισφορές, γιατί τους μειώνουν τη φορολογία ή φοροαπαλλάσσονται, (π.χ. από το πρόσφατο χαράτσι στα κτίρια που θα πληρωθεί μέσω ΔΕΗ, απαλλάσσονται βιομήχανοι και ξενοδόχοι), γιατί ενισχύονται με κρατικό χρήμα, (τράπεζες κλπ.).

Γι' αυτό, δεν είναι σωστό οι εργαζόμενοι να σκέφτονται και να δέχονται ως φυσικό φαινόμενο την ιδιοκτησία των επιχειρηματιών, την εξάρτησή τους απ' αυτούς, που αν πάνε καλά οι δουλειές τους θα ζουν καλά και οι εργαζόμενοι. Είναι απάτη. Οπως επίσης ότι το κρατικό χρέος δεν είναι η κρίση αλλά σύμπτωμά της. Τα ελλείμματα και το χρέος δημιουργούνται από τις πολύμορφες χρηματικές ενισχύσεις του κεφαλαίου για να κάνει επενδύσεις.

Λένε τώρα πως θα δοθεί χρήμα από το ΕΣΠΑ. Ολο βεβαίως στους μεγαλοεπιχειρηματίες. Λένε ότι θα δοθεί χρήμα για υποδομές «χρήσιμες στον πολίτη». Υποδομές χρήσιμες στους μεγαλοεπιχειρηματίες όπως δρόμοι, λιμάνια κλπ. Οταν με το μεσοπρόθεσμο έθεταν την αναγκαιότητα να προχωρήσουν γοργά οι αποκρατικοποιήσεις για να μπει χρήμα στα κρατικά ταμεία και να αντιμετωπιστεί το χρέος, λέγαμε ότι αυτές γίνονται, και μάλιστα θα δοθούν σχεδόν τζάμπα στους μεγαλοεπιχειρηματίες για να διοχετευτούν υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια και να γίνουν καπιταλιστικές επενδύσεις. Τώρα το επιβεβαίωσε ο πρωθυπουργός στην ΔΕΘ.

Ο λαός, καταλαβαίνοντας ότι τον χρεοκοπούν, πρέπει να σκέφτεται και να συνειδητοποιεί ότι μπορεί να υπάρχει οικονομία και χωρίς τους επιχειρηματίες, χωρίς την ιδιοκτησία τους, η ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής να ανήκει στο λαό.

Η οικονομική κρίση του καπιταλισμού δείχνει ανάγλυφα ότι είναι το σύστημα σε παρακμή και πρέπει να ανατραπεί. Απασχολεί τους αστούς το ζήτημα της ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής, το γεγονός δηλαδή ότι το ΚΚΕ προβάλλει τη θέση και καλεί την εργατική τάξη και τους συμμάχους της, κατακτώντας την εξουσία, να επιβάλουν κατάργηση των καπιταλιστών, κοινωνικοποίηση των βασικών μέσων παραγωγής, κεντρικό σχεδιασμό και εργατικό έλεγχο. Αυτός είναι και ο φόβος τους.

Λένε ότι η αστική πολιτική είναι μονόδρομος για την έξοδο από την κρίση σε όφελος όλων. Είναι ψέμα γιατί είναι μονόδρομος για την έξοδο από την κρίση σε όφελος του κεφαλαίου, καταστρέφοντας την εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Είναι ψέμα γιατί υπάρχει και άλλη λύση, άλλος δρόμος από το αδιέξοδό τους σε όφελος των εργατών, του λαού. Τον αγώνα σ' αυτή την προοπτική πάνε να αποτρέψουν. Και είναι ψέμα επίσης ότι η έξοδος από την κρίση σε όφελος του κεφαλαίου, η ανάπτυξη που επαγγέλλεται η κυβέρνηση, τα άλλα αστικά κόμματα, θα αυξήσουν μισθούς και συντάξεις, θα αυξήσουν το λαϊκό εισόδημα, θα επαναφέρουν όλες τις λαϊκές κατακτήσεις που αφαιρέθηκαν «νόμιμα». Αυτοί οι αντεργατικοί, αντιλαϊκοί νόμοι εφαρμόζονται ακριβώς γιατί δημιουργούν συνθήκες έντασης της εκμετάλλευσης, επομένως αν και όταν αρχίσει η ανάπτυξη, αυτές ίσως και χειρότερες εργασιακές συνθήκες θα επικρατούν. Η ανάπτυξη δε θα δημιουργήσει θέσεις εργασίας, δε θα αντιμετωπίσει την ανεργία που θα μεγαλώνει, γιατί οι νέες επενδύσεις θα γίνουν σε τομείς και με τεχνολογία που με ακόμη λιγότερο εργατικό δυναμικό μπορεί να μεγαλώνουν η παραγωγή και τα κέρδη.

Υπάρχει επομένως άλλη πολιτική διέξοδος, άλλη λύση, άλλη ανάπτυξη σε όφελος της εργατικής τάξης, σε όφελος των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Με εργατική εξουσία, λαϊκή οικονομία και αποδέσμευση από τη συμμετοχή σε ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και ενώσεις, όπως π.χ. Ευρωπαϊκή Ενωση, ΝΑΤΟ κλπ.

Στο σοσιαλισμό, ο πλούτος θα ανήκει στο λαό, θα εντάσσεται στην ανάπτυξη της οικονομίας σε όφελός του. Αλλωστε, οι καπιταλιστές επενδύουν όπου βγάζουν κέρδη, παράγουν για το κέρδος. Αλλά η Ελλάδα διαθέτει ικανοποιητικό επίπεδο συγκέντρωσης της παραγωγής μέσων παραγωγής, εμπορικού δικτύου και ορισμένο επίπεδο ανάπτυξης σύγχρονης τεχνολογίας. Διαθέτει έμπειρο και πολυάριθμο εργατικό δυναμικό, με βελτιωμένο μορφωτικό επίπεδο και εξειδίκευση και πολυάριθμο επιστημονικό δυναμικό. Διαθέτει αξιόλογες πλουτοπαραγωγικές πηγές, σημαντικά αποθέματα ορυκτού πλούτου, (πετρέλαιο, ουράνιο, χρυσός, άλλα μέταλλα, κ.λπ.), που είναι σημαντικό πλεονέκτημα για την παραγωγή βιομηχανικών και καταναλωτικών προϊόντων. Μπορεί να εξασφαλίζει επάρκεια στα είδη διατροφής για τις λαϊκές ανάγκες, αλλά και για το εξωτερικό εμπόριο. Διαθέτει δυνατότητες για παραγωγή σύγχρονων προϊόντων, μηχανών, εργαλείων και συσκευών. Από τη λεγόμενη εξωστρεφή οικονομία και ανοιχτή με την έννοια της ένταξης σε ιμπεριαλιστικές ενώσεις ο λαός μας έχει οδυνηρή πείρα στα χρόνια ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Το πραγματικό ζήτημα είναι επωφελείς για το λαό σχέσεις με άλλες χώρες και όχι για το κεφάλαιο. Μόνο μια λαϊκή εξουσία που θα οικοδομεί τη λαϊκή οικονομία μπορεί να κάνει όλα τα παραπάνω πράξη.

Στη λαϊκή οικονομία γίνεται κοινωνική λαϊκή περιουσία ο κλάδος επεξεργασίας πρώτων υλών, οι κλάδοι της μεταποίησης, η παραγωγή μηχανημάτων, η ενέργεια, οι μαζικές μεταφορές, οι τηλεπικοινωνίες, το συγκεντρωμένο εμπόριο, με στόχο όσο το δυνατόν πιο αυτοδύναμη οικονομία, μειώνοντας την εξάρτησή της από το εξωτερικό εμπόριο και τις συναλλαγές με τις καπιταλιστικές οικονομίες, τους διεθνικούς μονοπωλιακούς ομίλους σε τέτοιους κρίσιμους τομείς.

Κοινωνικοποιείται η γη, οι μεγάλες καπιταλιστικές επιχειρήσεις στον αγροτικό τομέα, διαμορφώνονται κρατικές παραγωγικές μονάδες για την παραγωγή και επεξεργασία αγροτικών προϊόντων ως πρώτων υλών ή άμεσα καταναλώσιμων.

Δίπλα στα κοινωνικοποιημένα μέσα παραγωγής δημιουργείται ο παραγωγικός συνεταιρισμός για τη μικρή εμπορευματική παραγωγή στην πόλη και ο παραγωγικός συνεταιρισμός των μικρών και μεσαίων αγροτών. Οι μικροί και μεσαίοι αγρότες συμμετέχουν με βάση την κατανομή στη γη και τις ζωικές μονάδες, με την οποία εντάχθηκαν στο συνεταιρισμό.

Αξιοποιούνται τα νέα επιτεύγματα των τεχνολογιών και της επιστήμης, με στόχο τη μείωση του εργάσιμου χρόνου, τη διεύρυνση του ελεύθερου χρόνου, ώστε να επιτυγχάνεται η ανύψωση του πολιτιστικού - μορφωτικού επιπέδου, να κατακτάται η ικανότητα ουσιαστικής συμμετοχής στον έλεγχο της διοίκησης, στους θεσμούς της εξουσίας.

Καταργείται κάθε είδους ιδιωτική - επιχειρηματική δραστηριότητα σε τομείς όπως η Υγεία, η Πρόνοια, η Ασφάλιση, η Παιδεία, ο Πολιτισμός, ο Αθλητισμός.

Η κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής παρέχει τη μοναδική δυνατότητα να διαμορφωθεί κεντρικός σχεδιασμός για την αξιοποίηση και κατανομή όλου του ανθρώπινου δυναμικού, για να εκμηδενισθεί η ανεργία.

Αυτό το σχεδιασμό και αυτή την κατανομή δεν την κατοχυρώνει ο μονοπωλιακός καπιταλισμός, αφού το κάθε μονοπώλιο μπορεί να προγραμματίσει κοντοπρόθεσμα, το πολύ μεσοπρόθεσμα, τον ατομικό του προγραμματισμό με κριτήριο το κέρδος σε συνθήκες γενικότερης καπιταλιστικής αναρχίας.

O κεντρικός σχεδιασμός της οικονομίας στηρίζεται στην αξιοποίηση όλων των αναπτυξιακών δυνατοτήτων της Ελλάδας, που αφορούν τις ανθρώπινες ανάγκες, χωρίς ανισομέρειες και μακριά από κάθε περιορισμό που προκύπτει από τη διαπλοκή της ελληνικής οικονομίας από την ιμπεριαλιστική ΕΕ και τους διάφορους μηχανισμούς τύπου τρόικας. Εξειδικεύεται κατά κλάδο και διακλαδώνεται κατά περιφέρεια της χώρας και κατά κατηγορία.

Οι παραγωγικοί συνεταιρισμοί συνδέονται με τον Κεντρικό Σχεδιασμό με πλάνα παραγωγής και κατανομής, πλάνα κατανάλωσης πρώτων υλών, ενέργειας, νέων μηχανημάτων και υπηρεσιών.

Οργανώνεται από κρατικούς οργανισμούς - ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα, ινστιτούτα, κλπ. - η επιστημονική έρευνα, η οποία υπηρετεί τον Κεντρικό Σχεδιασμό, τη διεύθυνση της κοινωνικής παραγωγής και των κοινωνικών υπηρεσιών, με γνώμονα την ανάπτυξη της κοινωνικής ευημερίας.

Ολοι οι εργαζόμενοι απολαμβάνουν ισότιμα, με βάση τις ανάγκες τους, ισότιμες υπηρεσίες δημόσιες και δωρεάν, Υγείας, Παιδείας, Πρόνοιας, Ασφάλισης, αναψυχής, προστασίας των παιδιών και υπερηλίκων, πολύ φτηνές υπηρεσίες (και σε ορισμένες περιπτώσεις δωρεάν) μεταφορών, τηλεπικοινωνιών, ενέργειας και ύδρευσης για λαϊκή κατανάλωση κλπ.

Διαμορφώνονται κρατικές κοινωνικές υποδομές που παρέχουν υψηλής ποιότητας κοινωνικές υπηρεσίες για την κάλυψη αναγκών που σήμερα αντιμετωπίζονται από το ατομικό και οικογενειακό νοικοκυριό (π.χ., εστιατόρια σε τόπους δουλειάς, σε σχολεία).

Παρέχεται σε όλα τα παιδιά προσχολικής ηλικίας δημόσια και δωρεάν υποχρεωτική προσχολική αγωγή. Εξασφαλίζεται αποκλειστικά δημόσια, δωρεάν γενική δωδεκάχρονη εκπαίδευση για όλους μέσα από έναν τύπο σχολείου με ενιαία δομή, πρόγραμμα, διοίκηση και λειτουργία, υλικοτεχνική υποδομή, ενιαία εκπαιδευμένο εξειδικευμένο προσωπικό. Εξασφαλίζεται αποκλειστικά δημόσια, δωρεάν επαγγελματική εκπαίδευση μετά τη γενική υποχρεωτική εκπαίδευση. Εξασφαλίζεται εγγυημένη δουλειά με βάση το επιστημονικό και επαγγελματικό αντικείμενο για όλους και όλες, πριν ακόμα πάρουν το πτυχίο τους.

Διαμορφώνεται αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας και Πρόνοιας.

H λαϊκή οικονομία δεν είναι συμβατή με τη συμμετοχή της χώρας στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, όπως είναι η EE και το NATO. H λαϊκή εξουσία, ανάλογα με τις διεθνείς συνθήκες και τον περίγυρο της χώρας, θα επιδιώξει να αναπτυχθούν διακρατικές σχέσεις, με αμοιβαίο όφελος, ανάμεσα στην Ελλάδα και άλλες χώρες.

Η Ελλάδα της λαϊκής εξουσίας, οικονομίας, θα επιδιώξει να αξιοποιήσει κάθε ρωγμή αντίθεσης και ανταγωνισμού ανάμεσα στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις για τη διαφύλαξη και ενίσχυση της λαϊκής εξουσίας, οικονομίας, της εδαφικής ακεραιότητας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας.

Η λαϊκή εξουσία θα στηριχθεί σε λαϊκούς θεσμούς που θα γεννήσει η πάλη και η πρωτοβουλία του εργατικού - λαϊκού κινήματος, θα αναδειχθούν, κατά συνέπεια, νέοι θεσμοί.

Βάση της λαϊκής εξουσίας θα είναι οι παραγωγικές μονάδες, οι τόποι εργασίας, στους οποίους θα ασκείται και ο εργατικός και κοινωνικός έλεγχος της διεύθυνσης. Mέσα από τις παραγωγικές κοινότητες θα εκλέγονται και θα ανακαλούνται όταν πρέπει οι εκπρόσωποι των εργαζομένων στα όργανα εξουσίας.

Οι συνεταιρισμένοι μικροί εμπορευματοπαραγωγοί και αγρότες κατοχυρώνονται ως σύμμαχοι της εργατικής τάξης, εκλέγουν τους αντιπροσώπους τους από τα κάτω προς τα πάνω με αντίστοιχα σώματα.

Οι νέοι και οι νέες που δε βρίσκονται στην εργασία, δηλαδή σπουδαστές, φοιτητές, θα εκλέγουν τους αντιπροσώπους μέσα από τις εκπαιδευτικές μονάδες, ενώ θα αξιοποιούνται με ειδικό τρόπο οι μαζικές οργανώσεις και ειδικές υπηρεσίες, ώστε να αντιπροσωπεύονται οι μη εργαζόμενοι για ειδικούς λόγους και οι συνταξιούχοι.

Η λαϊκή εξουσία θεσμοθετεί και παίρνει πρακτικά μέτρα ώστε να εξασφαλίζεται η άσκηση του εργατικού και γενικότερα κοινωνικού ελέγχου, η ανεμπόδιστη άσκηση κριτικής σε αποφάσεις και χειρισμούς που εμποδίζουν την ανάπτυξη και ενίσχυση της λαϊκής οικονομίας. Είναι ζωτική ανάγκη να καταγγέλλονται πάσης φύσεως και προέλευσης αυθαιρεσίες, γραφειοκρατία ή άλλα αρνητικά φαινόμενα.

Εκλέγεται από τα κάτω προς τα πάνω το ανώτατο όργανο εξουσίας με μη μόνιμους και ανακλητούς εκπροσώπους, που δεν πρέπει να ξεκόβονται από την παραγωγή. Οπου χρειάζεται γίνεται απόσπαση κατά τη διάρκεια της θητείας τους ανάλογα με τις συγκεκριμένες ανάγκες. Οι αντιπρόσωποι, όπως λένε σήμερα «βουλευτές», δεν έχουν κανένα ιδιαίτερο οικονομικό προνόμιο από τη συμμετοχή τους στα όργανα εξουσίας. Από το ανώτατο όργανο ορίζονται η κυβέρνηση, οι επικεφαλής των διαφόρων εκτελεστικής αρμοδιότητας τομέων (υπουργεία, διευθύνσεις, επιτροπές, κλπ.).

Αυτή την πολιτική πρόταση εξουσίας απευθύνει το ΚΚΕ στην εργατική τάξη και το λαό, την παλεύει, αλλά για να γίνει πράξη πρέπει να γίνει υπόθεση της εργατικής τάξης και των συμμάχων της. Αυτοί θα την επιβάλουν. Και για την εγκαθίδρυσή της αξίζει κάθε θυσία στον αγώνα που θα είναι πολύ μικρότερη από τη θυσία που επιβάλλουν σήμερα τα μονοπώλια, καταστρέφοντας το λαό στις συνθήκες της οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης. Είναι μονόδρομος.