Κυριακή 11 Σεπτέμβρη 2011
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 2
ΕΝΘΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ: "Η ίδρυση της Διεθνούς Ενωσης Εργατών (1η Διεθνής)"
ΙΣΤΟΡΙΑ
ΚΑΡΛ ΜΑΡΞ
ΓΕΝΙΚΟ ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟ ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΕΝΩΣΗΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ 1

Εχοντας υπόψη:

Οτι η χειραφέτηση της εργατικής τάξης πρέπει να καταχτηθεί από την ίδια την εργατική τάξη,

Οτι ο αγώνας για τη χειραφέτηση της εργατικής τάξης δεν είναι αγώνας για ταξικά προνόμια και μονοπώλια, αλλά για ίσα δικαιώματα και καθήκοντα και για την κατάργηση κάθε ταξικής κυριαρχίας,

Οτι η οικονομική υποδούλωση του εργάτη στο μονοπωλητή των μέσων εργασίας, δηλ. των πηγών της ζωής, βρίσκεται στη βάση όλων των μορφών της δουλείας, στη βάση της κοινωνικής αθλιότητας, του διανοητικού μαρασμού και της πολιτικής εξάρτησης,

Οτι επομένως η οικονομική χειραφέτηση της εργατικής τάξης είναι ο μεγάλος τελικός σκοπός, στον οποίο πρέπει να υποταχθεί σαν μέσο κάθε πολιτικό κίνημα,

Οτι όλες οι προσπάθειες που τείνουν σ' αυτό το μεγάλο σκοπό απότυχαν ως τώρα από έλλειψη αλληλεγγύης ανάμεσα στους διάφορους εργατικούς κλάδους κάθε χώρας και από την απουσία ενός αδερφικού δεσμού ανάμεσα στους εργάτες των διαφόρων χωρών,

Οτι η χειραφέτηση της εργατικής τάξης δεν είναι ούτε τοπικό, ούτε εθνικό, αλλά ένα κοινωνικό καθήκον που αγκαλιάζει όλες τις χώρες στις οποίες υπάρχει η σύγχρονη κοινωνία και που η λύση του εξαρτάται από την πραχτική και θεωρητική συνεργασία των πιο προχωρημένων χωρών,

Οτι το σημερινό ξαναζωντάνεμα του κινήματος της εργατικής τάξης στις πιο προχωρημένες βιομηχανικές χώρες της Ευρώπης, ενώ γεννά νέες ελπίδες, απευθύνει ταυτόχρονα μια πανηγυρική προειδοποίηση να μην επαναληφθούν τα παλιά λάθη και απαιτεί την άμεση συνένωση των ασύνδετων ακόμα κινημάτων,

Για τους λόγους αυτούς ιδρύθηκε η Διεθνής Ενωση των Εργατών.

Η Ενωση δηλώνει:

Οτι όλες οι ενώσεις και τα άτομα που προσχωρούν σ' αυτήν παραδέχονται την αλήθεια, τη δικαιοσύνη και την ηθική σαν κανόνα της συμπεριφοράς αναμεταξύ τους και απέναντι σ' όλους τους ανθρώπους, άσχετα από το χρώμα της επιδερμίδας τους, από την πίστη ή την εθνικότητά τους.

Οτι δεν υπάρχουν δικαιώματα χωρίς καθήκοντα και καθήκοντα χωρίς δικαιώματα.

Και μ' αυτό το πνεύμα συντάχθηκε το παρακάτω καταστατικό:

1. Η Ενωση ιδρύεται για να χρησιμεύσει σαν ένα κεντρικό μέσο σύνδεσης και σχεδιασμένης συνεργασίας ανάμεσα στις οργανώσεις των εργατών που υπάρχουν στις διάφορες χώρες και που αποβλέπουν στον ίδιο σκοπό, δηλ. στην προστασία, την ανάπτυξη και την ολοκληρωτική χειραφέτηση της εργατικής τάξης.

2. Η ονομασία της οργάνωσης θα είναι: «Διεθνής Ενωση των Εργατών».

3. Κάθε χρόνο συνέρχεται ένα γενικό συνέδριο των εργατών που απαρτίζεται από αντιπροσώπους των τμημάτων της Ενωσης. Το συνέδριο διακηρύσσει τις κοινές επιδιώξεις της εργατικής τάξης, παίρνει τα απαιτούμενα μέτρα για την επιτυχή δράση της Διεθνούς Ενωσης και ορίζει το γενικό συμβούλιο της Ενωσης.

4. Κάθε συνέδριο ορίζει το χρόνο και τον τόπο για τη σύνοδο του ερχόμενου συνεδρίου. Οι αντιπρόσωποι συνέρχονται στον ορισμένο χρόνο και τόπο χωρίς να χρειάζεται γι' αυτό μια ιδιαίτερη πρόσκληση. Το γενικό συμβούλιο μπορεί σε περίπτωση ανάγκης να αλλάξει τον τόπο, αλλά δεν έχει το δικαίωμα ν' αναβάλει το χρόνο της συνόδου. Το συνέδριο κάθε χρόνο ορίζει την έδρα και εκλέγει τα μέλη του γενικού συμβουλίου. Το γενικό συμβούλιο, που βγήκε μ' αυτό τον τρόπο, είναι εξουσιοδοτημένο να συμπληρώνει τον αριθμό των μελών του.

Στις χρονιάτικες συνελεύσεις του, το γενικό συνέδριο θα ακούει μια δημόσια έκθεση για τη χρονιάτικη δράση του γενικού συμβουλίου. Το τελευταίο μπορεί, σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης, να συγκαλεί το γενικό συνέδριο πριν την ταχτική χρονιάτικη προθεσμία.

5. Το γενικό συμβούλιο θα απαρτίζεται από εργάτες των διαφόρων χωρών που εκπροσωπούνται στη Διεθνή Ενωση. Με τα μέλη του θα επανδρώνει τις θέσεις που είναι απαραίτητες για τη διεκπεραίωση των καθημερινών υποθέσεών του, όπως λχ, τη θέση του ταμία, του γενικού γραμματέα, των αντίστοιχων για τις διάφορες χώρες γραμματέων κλπ.

6. Το γενικό συμβούλιο ενεργεί σαν μια διεθνής αντιπροσωπεία ανάμεσα στις διάφορες εθνικές και τοπικές ομάδες της Ενωσης, για να μπορούν οι εργάτες της μιας χώρας να πληροφορούνται συνεχώς για το κίνημα της τάξης τους σ' όλες τις άλλες χώρες, για να μπορεί να γίνεται ταυτόχρονα και κάτω από κοινή διεύθυνση μια έρευνα για την κοινωνική κατάσταση των διαφόρων χωρών της Ευρώπης, για να μπορούν τα ζητήματα γενικού ενδιαφέροντος που ανακινούνται από μια οργάνωση, να συζητιούνται απ' όλες τις άλλες και για να είναι ταυτόχρονη και ομοιόμορφη η δράση των οργανώσεων - μελών όταν θα χρειαστούν άμεσα πραχτικά διαβήματα, όπως πχ, σε περίπτωση διεθνών συγκρούσεων.

Σε κάθε κατάλληλη ευκαιρία, το γενικό συμβούλιο παίρνει την πρωτοβουλία να υποβάλλει προτάσεις στις διάφορες εθνικές ή τοπικές οργανώσεις.

Για να διευκολύνει την επικοινωνία του με τις οργανώσεις - μέλη, το γενικό συμβούλιο θα δημοσιεύει περιοδικές εκθέσεις.

7. Επειδή από τη μια η επιτυχία του εργατικού κινήματος σε κάθε χώρα, δεν μπορεί να εξασφαλιστεί παρά με τη δύναμη της ένωσης και της οργάνωσης, ενώ από την άλλη, η χρησιμότητα του διεθνούς γενικού συμβουλίου εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το αν θα έχει να κάνει με λίγα εθνικά κέντρα εργατικών οργανώσεων παρά με ένα μεγάλο αριθμό από μικρές και ασύνδετες τοπικές οργανώσεις, γι' αυτό, τα μέλη της Διεθνούς Ενωσης θα έπρεπε να καταβάλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για να συνενώσουν τις ασύνδετες εργατικές οργανώσεις των χωρών τους σε εθνικά σώματα, που θα εκπροσωπούνται από κεντρικά εθνικά όργανα.

Είναι όμως αυτονόητο ότι η εφαρμογή αυτού του άρθρου θα εξαρτηθεί από τους ιδιαίτερους νόμους κάθε χώρας και ότι έξω από τα νομικά κωλύματα, καμιά ανεξάρτητη τοπική οργάνωση δε θα αποκλειστεί από το δικαίωμα να αλληλογραφεί απευθείας με το γενικό συμβούλιο.

7α. Στον αιώνα του ενάντια στην ενωμένη δύναμη των κατεχουσών τάξεων, το προλεταριάτο μπορεί να δράσει σαν τάξη μονάχα αν συγκροτηθεί σαν ξεχωριστό πολιτικό κόμμα, που θα στέκει αντιμέτωπο σ' όλα τα παλιά κόμματα που σχημάτισαν οι κατέχουσες τάξεις.

Η συνένωση αυτή του προλεταριάτου σε πολιτικό κόμμα είναι απαραίτητη για να εξασφαλιστεί ο θρίαμβος της κοινωνικής επανάστασης και του τελικού της σκοπού: της κατάργησης των τάξεων.

Η συνένωση των δυνάμεων της εργατικής τάξης, που έχει κιόλας επιτευχθεί χάρη στον οικονομικό αγώνα, πρέπει ταυτόχρονα να χρησιμεύσει στα χέρια αυτής της τάξης, σαν μοχλός στον αγώνα της ενάντια στην πολιτική εξουσία των εκμεταλλευτών της.

Επειδή οι αφέντες της γης και του κεφαλαίου χρησιμοποιούν πάντα τα πολιτικά τους προνόμια για να υπερασπίζουν και να διαιωνίζουν τα οικονομικά τους μονοπώλια και για να υποδουλώνουν την εργασία, η κατάχτηση της πολιτικής εξουσίας γίνεται το μεγάλο καθήκον του προλεταριάτου2.

8. Κάθε τμήμα έχει το δικαίωμα να διορίζει το δικό του γραμματέα που θ' αλληλογραφεί με το γενικό συμβούλιο.

9. Μέλος της Διεθνούς Ενωσης των Εργατών μπορεί να εκλεγεί ο καθένας που παραδέχεται και υπερασπίζει τις αρχές της. Κάθε οργάνωση - μέλος είναι υπεύθυνη για την τιμιότητα των μελών που δέχεται.

10. Κάθε μέλος της Διεθνούς Ενωσης, που θα μεταφέρει την κατοικία του από μια χώρα σε άλλη, θα δέχεται την αδερφική υποστήριξη των οργανωμένων στην Ενωση εργατών.

11. Αν και ενωμένες μ' ένα αιώνιο δεσμό αδερφικής συνεργασίας οι οργανώσεις των εργατών που προχωρούν στη Διεθνή Ενωση θα διατηρούν άθιχτες τις υπάρχουσες οργανώσεις τους.

12. Το παρόν καταστατικό μπορεί να αναθεωρείται από κάθε συνέδριο, αρκεί να το ζητούν τα δυο τρίτα των παρευρισκομένων αντιπροσώπων.

13. Καθετί που δεν προβλέπεται στο παρόν καταστατικό θα συμπληρώνεται με ειδικούς κανονισμούς, που θα υπόκεινται σε αναθεώρηση από κάθε συνέδριο».

  • Το αρχικό κείμενο του καταστατικού συντάχθηκε από τον Μαρξ μεταξύ της 21 και της 27 του Οχτώβρη 1864. Το τελικό κείμενο δημοσιεύτηκε με τη μορφή μπροσούρας, στο Λονδίνο, το 1871. Μεταφράστηκε σύμφωνα με το κείμενο της αγγλικής μπροσούρας του 1871, παίρνοντας υπόψη και το γερμανικό κείμενο, που δημοσιεύτηκε επίσης το 1871. Το άρθρο 7α έχει μεταφραστεί από τα γαλλικά.

Παραπομπές:

1. Το καταστατικό αυτό ψηφίστηκε το Σεπτέμβρη 1871 στη διάσκεψη του Λονδίνου της Διεθνούς Ενωσης των Εργατών. Τη βάση του την αποτέλεσε το προσωρινό καταστατικό που το έγραψε ο Μαρξ το 1864, όταν ιδρύθηκε η 1η Διεθνής. (Σημ. Σύντ.)

2. Το άρθρο 7α, που είναι μια σύντομη έκθεση της απόφασης που πάρθηκε από τη συνδιάσκεψη του Λονδίνου του 1871 συμπεριλήφθηκε στο γενικό καταστατικό ύστερα από απόφαση που ψηφίστηκε στο συνέδριο της Χάγης της 1ης Διεθνούς. (Σεπτέμβρης 1872). (Σημ. Σύντ.)


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ