Κυριακή 4 Σεπτέμβρη 2011
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 26
ΔΙΕΘΝΗ
Διδάγματα από την Ιστορία

Η Λιβύη μπήκε στο παζάρι της σύναξης των αλλοφύλων υπό την πρωτοκαθεδρία της ιμπεριαλιστικής Γαλλίας για να αποφασίσουν την τύχη της. Το ιμπεριαλιστικό πρόγραμμα χειραγώγησης της ευρύτερης περιοχής της Μεσογείου από τις ισχυρές δυνάμεις του ευρωατλαντισμού βρίσκεται σε εξέλιξη με τη συμμετοχή «προθύμων» κολαούζων. Εδώ βρίσκεται και η Ελλάδα χειραγωγημένη από την αστική της τάξη με όλο το πολιτικό κυβερνητικό εποικοδόμημα να διεκδικεί μερίδιο για την ελληνική πλουτοκρατία από τον πλούτο της χώρας.

Η Ελλάδα, χώρα βαλκανική, με κοινό σύνορο με τη Λιβύη, τη Μεσόγειο. Τι θα μπορούσε να προσδοκά η προδομένη αυτή βορειο-αφρικανική χώρα με το εξαιρετικής ποιότητας πετρέλαιο από το θαλάσσιο γείτονά της; Θεωρητικά πολλά. Πρακτικά τίποτα. Ζήτημα αστικής ταξικής εξουσίας και διαπλοκής με ισχυρά ευρωατλαντικά ιμπεριαλιστικά συμφέροντα. Αυτή η αλήθεια προσπαθεί να κρυφτεί με διάφανο πέπλο πίσω απ' έναν εσμό προδοτών της Λιβύης ορκισμένων στην αιματηρή εξυπηρέτηση των ιμπεριαλιστών με πρώτη την αστική Γαλλία. Στην μοιρασιά βέβαια συμμετέχουν σύσσωμες οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις γιατί η Λιβύη αποτελεί πύλη για την παρέμβαση συνολικά στην μαύρη ήπειρο. Σε ό,τι αφορά την Ελλάδα και την στάση της, η θύμιση γεγονότων του ελληνικού αστικού κόσμου, κάποια χρόνια πριν, είναι αρκούντως διδακτική.

Ο Κώστας Μητσοτάκης ως αρχηγός της τότε ενιαίας δεξιάς παράταξης της Νέας Δημοκρατίας λοιδορούσε έντονα τον «σοσιαλιστή» Ανδρέα Παπανδρέου για τον «προσανατολισμό φιλίας» με τη Λιβύη του Καντάφι. Την ίδια περίοδο η κραταιά αστική Γαλλία του «σοσιαλιστή» Μιτεράν ερχόταν σε συμφωνία συνεργασίας με τον Καντάφι, έναν καθόλα κραταιό ηγέτη κράτους με προσωπαγές καθεστώς, με υψηλό πατριωτικό αίσθημα και με αντιιμπεριαλιστικό προσανατολισμό, τουλάχιστον στα λόγια. Αυτά που συνέβαιναν τότε με τον Κώστα Μητσοτάκη ως ηγέτη της Νέας Δημοκρατίας έναντι της Λιβύης του Καντάφι και του Ανδρέα Παπανδρέου ίσως μπορούν σήμερα να κάνουν τους Νεοδημοκράτες να αισθάνονται δικαιωμένοι έστω κι ετεροχρονισμένα και πέραν της θέλησής τους εξαιτίας, διεθνών εξελίξεων. Πώς όμως μπορούν να αισθάνονται οι τωρινοί πατροκτόνοι του ΠΑΣΟΚ που πρώτοι έσπευσαν να αναγνωρίσουν τους προδότες στασιαστές και όργανα του ευρωατλαντισμού στη Λιβύη; Πώς μπορούν να αισθάνονται αυτοί που έδωσαν τα ελληνικά πολεμικά αεροδρόμια στους ιμπεριαλιστές να βομβαρδίζουν και να διαθέτουν ελληνική φρεγάτα να επιτηρεί το θαλάσσιο αποκλεισμό της Λιβύης προκαλώντας ανθρωπιστικό πρόβλημα στον πληθυσμό της; Η δεξιά Νέα Δημοκρατία ίσως μπορεί να αισθάνεται δικαιωμένη στον ιμπεριαλιστικό της κατήφορο. Οι νεόκοποι πατροκτόνοι πραματευτάδες του ΠΑΣΟΚ πώς αισθάνονται για τη φιλο-κανταφική πολιτική των πρώτων τουλάχιστον κυβερνητικών χρόνων του γενήτορά τους, έστω και ως πολιτική απλών προθέσεων; Η Ιστορία γράφει...


Αντώνης ΔΑΜΙΓΟΣ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ