«Η δική μου ατζέντα, η δική μου προτεραιότητα - και αυτό συζήτησα και με τον πρωθυπουργό χτες και με το Πολιτικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ - είναι να προτάξουμε τα διαρθρωτικά μέτρα. Να δώσουμε μια νέα ώθηση, μια νέα δυναμική. Αυτά όλα θα βγουν τις επόμενες ημέρες αναλυτικά στην επιφάνεια: Το μισθολόγιο στο δημόσιο, το μισθολόγιο στις ΔΕΚΟ, η εργασιακή εφεδρεία, η αγορά εργασίας, η απελευθέρωση των επαγγελμάτων, το κλείσιμο και η αναδιάρθρωση των φορέων». Δεν θα μπορούσε να είναι πιο σαφής ο Ε. Βενιζέλος όσον αφορά τις προτεραιότητες της κυβέρνησης τις επόμενες βδομάδες. Η νέα κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης φέρει (ξανά) την κωδική ονομασία «διαρθρωτικά μέτρα». Οπως είπε σε άλλο σημείο της χθεσινής συνέντευξής του (στον Real fm) ο υπουργός Οικονομικών, τα μέτρα «που κάνουν τη διαφορά και διεθνώς είναι οι διαρθρωτικές αλλαγές». Πίσω από τον εύηχο αυτό όρο κρύβεται ολόκληρη η βαρβαρότητα των άγριων μέτρων που προωθεί η κυβέρνηση. «Διαρθρωτικές αλλαγές» σημαίνει σφαγή των μισθών και των συντάξεων, τσάκισμα των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, διάλυση των δημοσίων υπηρεσιών, ιδιωτικοποίηση των πάντων, ανελέητες και δίχως τέλος φοροεπιδρομές στα λαϊκά νοικοκυριά. «Διαρθρωτικές αλλαγές» δεν είναι παρά οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις με στόχο να φορτωθούν τα βάρη της κρίσης στις πλάτες του λαού, να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου μέσω της δραστικής υποτίμησης της τιμής της εργατικής δύναμης. Η εργατική τάξη, ο λαός δεν πρέπει να έχουν την παραμικρή αυταπάτη: Μοναδική διέξοδος είναι η ανατροπή του καθεστώτος των μονοπωλίων και προς τα εκεί πρέπει να «βλέπουν» οι πάντες και να στοχεύουν οι ταξικοί αγώνες. Η διέξοδος αυτή είναι που κάνει τη «διαφορά» υπέρ των λαϊκών συμφερόντων.